และนี่เป็นการแจวครับ เพิ่งทราบว่าคนญวนเรียกกิริยานี้ว่าแจวเหมือนกัน ยุ่งละซี แสดงว่าคนญวนอาจจะมาสอนวิธีนี้คนไทยก็ได้ เพราะคนญวนอพยพมาทำมาหากินในเมืองไทยมากกว่าคนไทยจะไปที่นั่น ต้องรบกวนคุณเพ็ญอีกแล้ว
เช้านี้ ขอแก้ไขในสิ่งผิดหน่อยครับ
มาคิดดู คนญวนเริ่มอพยพมาไทยมากก็สมัยองเชียงสือหนีขบถภายในมาพึ่งพระบรมโพธิสัมภารในรัชกาลที่๑นี่เอง แต่การแจวเรือในไทยน่าจะมีมาตั้งแต่สมัยอยุธยาสุโขทัยโน้นแล้ว ตอนนั้นเราอยู่ภายใต้อิทธิพลของราชอาณาจักรขอม และภาษาเขมรคือรากเง่าของภาษาไทย ศัพท์เขมรหลายคำที่เรานำมาใช้ จึงรวมทั้งคำว่าแจวด้วย
ผมหาพจนานุกรมไทย-เขมรดู ก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
เขมรว่า แจว ตูก – ไทยว่า แจว เรือ
เนียง แจว ตูก ลัวะ นม จ็อมเน็ย – เธอแจวเรือขายพวกขนมพวกของกิน
ญวนก็คงรับอารยธรรมจากเขมรไว้ด้วย เรือเป็นพาหนะที่ใช้กันมากในลุ่มแม่น้ำโขงก่อนออกทะเล ซึ่งภูมิภาคนั้นทั้งหมดอยู่ในราชอาณาจักรเขมรจวบจนแพ้สงครามแก่ญวนในรัชกาลที่๓นี้เอง สมัยนั้นสยามยังเคยส่งกองทัพเรือไปช่วยเขมรรบที่เมืองบันทายมาศ ซึ่งเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่คุมปากแม่น้ำโขงที่จะนำไปสู่พนมเปญ เมื่อญวนครอบครองได้ในที่สุดแล้วได้เปลี่ยนชื่อเป็นฮาเตียน
คนญวนคนเขมรในลุ่มแม่น้ำโขงจึงแทบจะแยกกันไม่ออก และล้วนแต่แจวเรือด้วยกันทั้งสิ้น