ดยุคและดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ : รักหลังนิราศบัลลังก์

[เทาชมพู]

พิมพ์ผิดค่ะ  สกุลเงิน  ไม่ใช่ สกุลไทย

[hobo]

ขอบพระคุณครับ ไม่ได้ตั้งใจจะจับผิดเลย ผมอ่านไม่เข้าใจจริงๆ นึกว่าตัวเองตกข่าว เป็นคำเฉพาะกลุ่มเสียอีกครับ

[ประกอบ]

เสริมเรื่องนางซิมป์สันนิดหน่อย  สมัยที่อยู่ในบาฮามัส  ที่นอกจากจะฟุ่มเฟือยแล้ว นางยังมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อชาวพื้นเมืองด้วย โดยมองว่าเป็นพวกนิโกรขี้เกียจ แสดงความรังเกียจผ่านจดหมายที่เขียนถึงญาติ ตัวดยุคเองก็มองว่าบาฮามัสเป็นอาณานิคมชั้นสามของอังกฤษ

นอกจากนั้นทั้งดยุคและซิมป์สันยังมีการติดต่อกับพวกที่โปรนาซีเป็นประจำ  มีกิจกรรมที่ถูกมองว่าไม่เป็นผลดีต่ออังฤษ  พฤติกรรมต่างๆ ของสามีภรรยาคู่นี้ทางอังกฤษมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของการแก้แค้นประเทศชาติตัวเอง ที่ปฏิเสธสถานะราชินีของซิมป์สัน

[เทาชมพู]

  ขอปูพื้นหลังไว้เล็กน้อยว่า อเมริกาเป็นประเทศที่คนยุโรปประเภทหาเช้ากินค่ำอพยพกันไปตายเอาดาบหน้าที่นั่น    ด้วยความหวังว่านอกจากไม่ตายแล้วยังพอจะเงยหน้าอ้าปากขึ้นมาได้ด้วย      อเมริกามีพื้นที่กว้างขวางให้จับจองได้  มีโอกาสแห่งความเสมอภาคที่จะสร้างฐานะโดยไม่ถูกผูกขาดไว้ด้วยชนชั้นศักดินาอย่างในยุโรป      ฝันนี้เป็นจริงสำหรับผู้อพยพจำนวนมาก   เมื่อประเทศก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมและการค้าแบบแฟรนไชส์  เศรษฐีใหม่จึงเกิดขึ้นเป็นดอกเห็ด
   หนึ่งในจำนวนนั้นคือเศรษฐีตระกูลวูลเวิร์ธ ที่ดิฉันเล่ามาก่อนหน้านี้ในกระทู้เศรษฐินีบาร์บาร่า ฮัตตันยังไงล่ะคะ    แต่คราวนี้สปอตไลท์พุ่งไปที่อีกคน  คือหนุ่มสังคมนามว่า จิมมี่ โดนาฮิว   เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับบาร์บาร่า   เพราะแม่ของทั้งสองเป็นพี่น้องกัน   ทั้งจิมมี่และบาร์บาร่าต่างก็ได้มรดกตกทอดจากคุณตาผู้เป็นเจ้าของกิจการห้างวูลเวิร์ธอันมีสาขามากมายมหาศาล   ส่งผลให้หลานๆไม่ต้องทำอะไร   แค่นั่งกินนอนกินอยู่บนกองเงินกองทอง  ก็แทบจะถูกเงินทองที่ไหลมาเทมาท่วมทับตายอยู่แล้ว

   พวกทายาทเศรษฐีอเมริกันดำเนินชีวิตหรูเริ่ด   อะไรที่เงินซื้อได้ พวกเขาทำหมด    แพงแค่ไหนก็ไม่สะทกสะท้าน  ขอให้ได้ชื่อว่าเลิศและเริ่ดเกินหน้าคนธรรมดาจะมีกันได้ก็พอแล้ว       แต่อย่างหนึ่งที่พวกนี้รู้สึกเป็นปมด้อยอยู่ก็คือ พวกเขาไม่ได้สืบสายเลือดมาจากผู้ดิบผู้ดี  อย่างชาวยุโรปที่ลำดับบรรพบุรุษถอยหลังขึ้นไปได้ยาวไกลเกือบจะถึงลิงอยู่รอมร่อ
   ดังนั้นเมื่อขาดสายเลือดบรรพบุรุษจะอวดได้    พวกนี้ก็ชดเชยด้วยการคบหาสมาคม คลุกคลีกับผู้ดีจากยุโรป ให้โลกเห็นว่า..ฉันก็ผู้ดีนะยะ

[เทาชมพู]

     ความเห่ออยากกระทบไหล่ผู้ดีของบรรดาเศรษฐีอเมริกัน กับความกระหายสังคมไฮโซอลังการงานสร้างของดยุคและดัชเชสแห่งวินด์เซอร์  เป็นสายน้ำที่ไหลมาบรรจบกันพอดี        ผัวเมียคู่นี้ชอบอเมริกามากกว่าอังกฤษ หรือฝรั่งเศส   เพราะในอเมริกาที่ขาดเจ้านายและขุนนาง   ทั้งคู่ได้รับการต้อนรับอย่าง"เจ้า"  เจ้าภาพเศรษฐีพินอบพิเทา เอาอกเอาใจและนอบน้อม ตลอดจนทุ่มเทเงินอย่างไม่อั้นที่จะเชิญทั้งสองไปเป็นแขกพักในคฤหาสน์  ในงานปาร์ตี้ และในเรือยอทที่ล่องทะเลทีละหลายๆวัน      เรื่องสิ้นเปลืองเงินไม่ต้องพูดถึง
     เรื่องนี้  นับว่าถูกรสนิยมของท่านดยุคที่ตัวเองก็อยากจะกลับไปอยู่อย่างเจ้า โดยไม่ต้องแบกภาระหน้าที่อย่างที่พระเจ้าจอร์ชตรากตรำทำอยู่     และวอลลิสเองก็อยากให้คนถอนสายบัว และเอาอกเอาใจเธออย่างเจ้าหญิง      ทั้งสองจึงหาเรื่องไปอเมริกาบ่อยๆเท่าที่จะทำได้
    ในช่วงต้นๆสงครามโลกครั้งที่ 2  เมื่อสมรภูมิยุโรปเต็มไปด้วยความพินาศและความตาย   อเมริกาเป็นประเทศที่ไม่บอบช้ำเพราะสงครามยังข้ามทะเลมาไม่ถึง    ดยุคและดังเชสแห่งวินด์เซอร์นั่งเครื่องบินจากบาฮามาสไปเที่ยวปาล์มบีช ในรัฐฟลอริดาอย่างสบายอารมณ์ตามคำเชิญของเศรษฐินีอเมริกัน เจสซี่ วูลเวิร์ธ โดนาฮิว  ผ่านทางคำรับรองของอดีตข้าราชบริพารคนหนึ่งของท่านดยุค
    เจสซี่อยากได้หน้าได้ตาว่า มีแขกรับเชิญเป็นเจ้านายระดับสูงของอังกฤษ    เป็นทางเดียวที่หล่อนจะไต่ระดับขึ้นจากเศรษฐินีขึ้นเป็นเศรษฐินีไฮโซแถวหน้าของประเทศได้        เจ้านายอื่นๆในยุโรปค่อนข้างจะเชิญยาก  ถ้าไม่มัวหลบภัยสงครามอยู่  ก็ถือตัวเกินกว่าจะมาง่ายๆ   ก็มีสองผัวเมียนี่แหละยินดีรับคำเชิญมาเป็นเกียรติ   เจสซี่กับลูกชายหนุ่มเพลย์บอย จึงมีโอกาสทำความรู้จักวอลลิส 
 
   

[เทาชมพู]

   เจมส์ พอล โดนาฮิว หรือเรียกกันว่าจิมมี่ โดนาฮิว เป็นชายหนุ่มที่มีโทษสมบัติของลูกเศรษฐีครบ  คือประพฤติตัวเหลวไหล ไม่เรียนหนังสือ  สำมะเลเทเมา เกะกะเกเร  เอาแต่ใจ  อยากทำอะไรก็ทำ   ไม่ว่ามันจะถูกต้องสมควรหรือไม่ ไม่คำนึงถึง    ถ้าพ่อแม่ธรรมดาทั่วไปมีลูกแบบนี้ก็คงนอนก่ายหน้าผาก  ตายตาไม่หลับ      แต่ความที่แม่ของเขาเป็นมหาเศรษฐินี เธอก็เลยไม่เดือดร้อน    จิมมี่จึงลอยนวลอยู่ในสังคมได้ด้วยอิทธิพลเงินของแม่ ไม่มีใครกล้าแตะต้อง
   แต่เขาก็มีคุณสมบัติของลูกเศรษฐีครบไม่น้อยกว่าโทษสมบัติ  คือเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ในการคบหาสมาคม ขี้เล่น สนุกสนาน รู้จักมารยาทสังคมดีเยี่ยมเวลาอยากจะมีมารยาทขึ้นมา   มีรสนิยมในเรื่องไวน์ เรื่องแต่งกายและเรื่องไฮโซทั้งหลาย  สามารถทำให้แขกเพลิดเพลินได้ในงานที่เขาเป็นเจ้าภาพ  นอกจากนี้ยังใจกว้าง ไม่เอาเปรียบใคร แต่ยินดีควักกระเป๋าไม่อั้น 
   ความลับเบื้องหลังเพลย์บอยคนนี้ก็คือ จิมมี่เป็นเกย์  ไม่ใช่ชายแท้    แต่ถ้าดูจากพฤติกรรมแล้ว   นายคนนี้น่าจะเป็นเสือไบมากกว่าเป็นแต๋ว เพราะแกสามารถมีคู่ขาได้ทั้งสองเพศเท่าๆกัน     ในยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2   พฤติกรรมรักร่วมเพศเป็นเรื่องผิดกฎหมาย  ดังนั้นลิ่วล้อของแม่จึงต้องสร้างภาพให้จิมมี่เป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ควงสาวๆเปลี่ยนหน้ากันไปเรื่อยๆ  จนไม่ลงเอยกับใครสักที
   จิมมี่มีโอกาสพบดยุคและดัชเชสมาก่อนสงครามโลก  แต่ก็แค่คนรู้จักกันในงานสังคม  ยังไม่ได้สนิทชิดเชื้อจนกระทั่งสงครามโลกจบลง   วงสังคมไฮโซกลับฟู่ฟ่าขึ้นมาอีกครั้ง  ดยุคกับดัชเชสก็ได้รับเชิญมาเป็นสีสันของงาน   ทายาทหนุ่มมหาเศรษฐีจึงยื่นมือเข้ามาตีซี้เป็นเพื่อนสนิทเต็มตัว

[เทาชมพู]

    ในตอนแรก   จิมมี่ตีซี้กับท่านดยุคก่อน   เสน่ห์ของหนุ่มวัย 35 แพรวพราวตามประสาลูกคนมีเงิน  พูดภาษาต่างประเทศได้ปร๋อหลายภาษา   ขับเครื่องบินได้คล่องพอๆกับจัดงานปาร์ตี้ไฮโซ  มีโจ๊กฮาๆ มาเล่าและมาเล่นไม่ซ้ำแบบใคร  ทำให้ท่านดยุคพอพระทัยเขามาก  จนกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน   
    เรื่องนี้นักประวัติศาสตร์ขาเม้าท์ก็ตีความหาหลักฐานกันหัวแทบระเบิดว่า จิมมี่เป็นฝ่ายเล็งพระองค์ท่าน หรือว่าท่านเล็งนายจิมมี่ หรือต่างฝ่ายต่างเล็งกัน      แต่ผลออกมาว่า ไม่ว่าใครเล็งใครหรือไม่ได้เล็งใคร แค่เป็นเพื่อนกันเฉยๆ   คนที่คว้าจิมมี่ไปครองได้ก็กลับตาลปัตรเป็นดัชเชสไปซะนี่
    ตอนที่เริ่มความสัมพันธ์กันนั้น  จิมมี่อายุ 35  เป็นหนุ่มเต็มตัว   ส่วนวอลลิสอายุ 55    แก่พอจะเป็นแม่เขาได้    แต่วัยที่ห่างกันคราวแม่ลูกไม่สามารถดับไฟเสน่หาที่ลุกพรึ่บพรั่บขึ้นมาได้ เมื่อเจอน้ำมันเกรดเอ     
    โลกยังหลงละเมอว่ารักของวอลลิสกับดยุคแห่งวินด์เซอร์นั้นคือรักอมตะที่ยิ่งใหญ่กว่าราชบัลลังก์    แต่สำหรับฝ่ายหญิงเอง   เธอเคยสารภาพกับเพื่อนคนหนึ่งว่า
    "You have no idea how hard it is to live out a great romance."
   หมายความว่าเรื่องรักที่เคยถูกมองว่าไร้เทียมทานนั้นบัดนี้เป็นอดีตไปเสียแล้ว      วอลลิสเหมือนนางละครที่พอถึงฉากจบ  ถึงมีพระเอกยืนโค้งคนดูอยู่ข้างตัว ก็มิได้มีความหวานชื่นใดๆเหลืออยู่     เธอก็กลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์   แต่ต้องหน้าชื่นอกตรมโปรยยิ้มอยู่อย่างนั้น
   ในเมื่อมีหนุ่มถูกตาถูกใจเดินเข้ามาในเส้นทาง   ผู้หญิงอย่างวอลลิสซึ่งไม่เคยเบรคเรื่องทำนองนี้มาแต่ไหนแต่ไร  จะให้ติดเพาเวอร์เบรคขึ้นมาก็ผิดไปละค่ะ

[Twingle star]

อ่านแล้วแอบคิดถึง คุณ ยศ ในมาลัยสามชายค่ะ

สาวสวยๆ ดีๆ มีไม่ชอบ กลับไปชอบอย่างทองไพรำ
จนสุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร

เพียงแต่กรณีนี้ ยังไม่ถึงกับจนสิ้นเนื้อประดาตัว
แต่ก็ต้องมาใช้ชีวิตแบบสามัญชน คนธรรมดา

ขอให้คำจำกัดความคู่นี้ว่า "คู่เวรคู่กรรม" นะคะ อจ.เทาชมพู

[เทาชมพู]

    ประกายไฟสปาร์คขึ้นในค.ศ.1950  เมื่อดยุคและดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ลงเรือสำราญควีนแมรี่จากนิวยอร์ค  ไปเมืองแชร์บูร์กในฝรั่งเศส   ความจริงทั้งสองก็เคยไปทริปแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว     แต่ครั้งนี้ผิดจากครั้งก่อนๆเพราะจิมมี่โดยสารไปด้วย  ทำให้มีโอกาสคลุกคลีใกล้ชิดกับสามีภรรยาคู่นี้ทุกวี่ทุกวัน ตั้งแต่ตื่นนอนไปจนเข้านอน
    จิมมี่เป็นคนรู้จักวิธีเอาใจพะเน้าพนอผู้หญิงสูงวัยได้เก่ง       ผิดกับหนุ่มอื่นๆที่มักจะสนใจแต่สาวๆ แล้วมองข้ามคุณป้าคุณยายทั้งหลายไปอย่างไม่ไยดี     ทั้งนี้เพราะตั้งแต่วัยรุ่น   เจสซี่แม่ของเขาชอบให้ลูกชายลาโรงเรียนอยู่บ่อยๆ เพื่อเอาตัวไปเป็นเพื่อนเวลาเธอท่องเที่ยวไปตามประเทศต่างๆ   จิมมี่ก็เลยเรียนรู้ที่จะเป็นเพื่อนคุยแก้เหงาของแม่และเพื่อนๆวัยเดียวกับแม่    ทำให้ป้าๆน้าๆแสนจะเอ็นดูหนุ่มน้อยคนนี้   เพราะเขาสามารถเข้าวงนินทาไฮโซ   เล่นอะไรแผลงๆ  เล่นมุกขำๆ ได้ตลอดไม่มีเบื่อหน่าย 
   มุกนี้แหละที่จิมมี่นำมาใช้กับดยุคและดัชเชสแห่งวินด์เซอร์  จนทำให้เขามีออร่าเจิดจ้าที่สุดในเรือสำราญ    บัดนี้หนุ่มจิมมี่กลายเป็นพระสหายสนิทเคียงข้างไปทุกหนทุกแห่ง  นั่งโต๊ะก็ได้นั่งติดกัน คุยกัน เล่นหัวกัน ราวกับคุ้นเคยกันมาตลอดชีวิต
   

[เทาชมพู]

      ขาเม้าท์ทั้งหลายบอกตรงกันว่า ในตอนแรกจิมมี่ไม่ได้สนใจวอลลิสเกินไปกว่าผู้หญิงแก่ที่เขาต้องเอาอกเอาใจ เพื่อสร้างความโดดเด่นให้ตัวเอง    เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวอลลิสรู้สึกอย่างไรกับชีวิตของเธอ   บัดนี้เธอแต่งงานมา 14 ปีแล้ว  แค่ 7 ปีฝรั่งก็เรียกว่า seven-year itch  คือผัวเมียเริ่มเบื่อหน่ายคู่ของกันและกัน  ข้อบกพร่องเล็กๆน้อยๆในสมัยข้าวใหม่ปลามันก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นจนเรื่องไม่เป็นเรื่องกลายเป็นเรื่องใหญ่    นี่ปาเข้าไป 2 เท่า  น้ำต้มผักก็ยิ่งขมหนักขึ้นไปอีก
      เจ้าชายของซินเดอเรลลาบัดนี้ตกบัลลังก์ลงมาเป็นคนธรรมดา มีแค่ศักดินาลอยๆแปะหน้าอยู่นิดเดียว     นอกจากนี้อดีตพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดเมื่อแก่ตัวลงก็ยิ่งจุกจิกเรียกร้องโน่นนี่ เหมือนเด็กงอแง  ตามประสาผู้ชายที่ไม่โตมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว    บางครั้งก็ทรงชอบเล่นแผลงๆ นุ่งผ้าอ้อมเป็นทารก และให้วอลลิสเล่นบทพี่เลี้ยงต้องดุต้องตีเด็กน้อย    มันเป็นการเล่นที่สะท้อนสภาพจิตที่ขาดตกบกพร่องความรักแต่ครั้งเด็กของพระองค์ท่าน
       ครั้งหนึ่งความขาดตกบกพร่องนี้ก็ทำให้วอลลิสก้าวเข้ามากุมอำนาจเหนือพระทัยท่านดยุคได้สำเร็จ  แต่ผ่านมา 14 ปี  นอกจากหมดความตื่นเต้นสำหรับฝ่ายหญิงแล้ว   มันยังน่าเบื่อสุดแสนทนทาน
     นอกจากนี้วอลลิสยังมีปัญหาโรคภัยไข้เจ็บ  หมอพบว่าเธอเป็นมะเร็ง ซึ่งหมายความว่าจะต้องเข้ารับการบำบัดที่ทรมานกาย   ถ้ารอดตายไปได้ วันเวลาเบื้องหน้าก็คือวัยชราที่อ้างว้างว่างเปล่า   เธอรู้สึกว่าชีวิตเริ่มไร้ความหมาย   สิ่งเดียวที่จะมาเติมชีวิตชีวาให้ได้ ก็คือ..
     ก็คือความเสน่หายาใจในรูปของเจ้าหนุ่มผู้ทรงเสน่ห์คนนี้แหละค่ะ

[kulapha]

มีโอกาสเห็นโฆษณาหนังยาวประจำวันเสาร์ของช่องทีวีสาธารณะเรื่องนี้ค่ะ



แล้วก็นึกถึง ดัสติน ออฟแมน ตอนรุ่นหนุ่มกระทงในเรื่องนี้



แสดงคู่กับสาวใหญ่ น้าแอน แบนครอฟฟ์
กับเพลงยอดฮิตของยุคนั้น

"Hello Darkness My Old Friend,
I've come to talk with you again."

ลีลาความรักของ Mrs. Robinsons คงไม่ต่างกันกับนางฟ้าตกสวรรค์วอลลิส
แต่คู่ของฝ่ายหลังน่าจะเจนสนามมากกว่านะคะ

[เทาชมพู]

[เทาชมพู]

    สัมพันธ์ลับของดัชเชสแห่งวินด์เซอร์และหนุ่มทายาทมหาเศรษฐีอเมริกันเริ่มต้นในเรือนั้นเอง      แต่จะทำอย่างไรแบบไหนถึงรอดจากสายตาท่านดยุคไปได้ ขาเม้าท์ไม่อาจสอดรู้สอดเห็นเข้าไปถึงขั้นนั้น     เอาไปว่านักก๊อสสิปทั้งหลายเชื่อว่าเมื่อดัชเชสเดินขึ้นจากเรือเมื่อไปถึงฝรั่งเศส    เธอก็สวมเขาวัวเขาแกะเขาแพะให้ท่านดยุคผู้สามีเรียบร้อยโรงเรียนวอลลิสไปแล้ว     เช่นเดียวกับท่านดยุคเคยสวมเขาให้นายซิมป์สันสามีคนที่สองของเธอ
    ว่ากันว่าเสน่ห์อีกประการหนึ่งของจิมมี่ นอกจากเจรจาพาทีเก่ง คุยสนุก ใช้ชีวิตไฮโซได้สุดเหวี่ยงถูกรสนิยมวอลลิสแล้ว    สิ่งสำคัญที่จูงใจก็คือเงิน เงิน และเงิน ที่หว่านโปรยจากจิมมี่ราวกับเขาพิมพ์ธนบัตรได้เอง     
     เจสซี่แม่ของเขากุมกระเป๋าเงินเหนียวแน่นเวลาลูกชายมาเบิกเงินก็จริง    แต่ถ้าเป็นไปเพื่อมีหน้ามีตาในสังคมแล้ว เธอไม่อั้น   เท่าไหร่เท่ากัน     จิมมี่จึงสามารถเป็นสปอนเซอร์ให้ดัชเชสซื้อเสื้อเฟอร์แพงๆ   ให้ทริปท่องเที่ยวหรูๆที่สองสามีภรรยาไม่มีเงินมากพอจะจ่ายได้เอง     เขาเชิญทั้งสองเป็นแขกไปพักในบ้านตากอากาศของแม่เขาซึ่งมีอยู่ในสถานท่องเที่ยวแพงระยับในยุโรป หลายแห่ง   ให้ทั้งสองใช้ชีวิตอย่างมหาราชา ตามแบบที่ท่านดยุคโปรดปรานนักหนาที่จะมี

[เทาชมพู]

   วอลลิสเป็นคนชอบความโดดเด่น รวมอยู่ในคำว่า "หรู" และ "รวย"  แม้ว่าตำแหน่งราชินีอังกฤษเป็นสิ่งสุดเอื้อม  เธอก็ยังคว้าตำแหน่งราชินีแฟชั่นมาครองจนสำเร็จ    บรรดาดีไซเนอร์ในฝรั่งเศสโหวตลงคะแนนให้ดัชเชสแห่งวินด์เซอร์เป็นสตรีแต่งกายดีที่สุดในโลกติดต่อกันมาหลายปีแล้ว    ของพรรค์นี้ชาวบ้านอย่างเราๆ หมายถึงการลงทุนจ่ายทรัพย์เป็นลูกค้าประจำของห้องเสื้อแพงขูดเลือดขูดเนื้อทั้งหลาย    แต่สำหรับวอลลิส มันได้ผลทางโฆษณาตัวเองคุ้มค่า สำหรับสตรีผู้ประสงค์จะเป็นเป้าสายตาของสังคม 
   จิมมี่ตอบสนองความกระหายอยากเด่นอยากดังของวอลลิสได้สมใจอยาก    เขาไม่เบื่อหน่ายเช่นผู้ชายโดยมาก ในการตระเวนพาเธอไปช็อปปิ้งในย่านดัง แถมคะยั้นคะยอให้ซื้ออย่างไม่อั้น   รวมทั้งเสื้อเฟอร์แพงมหาศาลอีกเป็นตู้ๆ    พอถึงเวลาจ่ายกะตังค์ก็ใครเสียอีกล่ะที่เซ็นเช็คจ่าย อย่างไม่สะท้านสะเทือนแม้แต่น้อย   ก็หนุ่มรายนี้น่ะละ
   ช็อปปิ้งเสร็จก็ต้องไปนั่งพักเหนื่อย กินอาหารกลางวันกันในร้านอาหารหรูระดับโลกในปารีส  กินกันไปหัวเราะต่อกระซิกกันไป เล่าเรื่องขำๆกันไป  ตกค่ำก็แต่งเนื้อแต่งตัวใหม่สวมชุดราตรีอลังการออกไปเต้นรำในไนท์คลับดังๆ     วอลลิสเต้นรำอย่างไม่เหน็ดไม่เหนื่อยกับจิมมี่   ส่วนท่านดยุคผู้ใกล้จะแซยิดในอีกไม่กี่ปีก็หาวแล้วหาวอีก   จนในที่สุดขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน  ปล่อยเมียและเจ้าหนุ่มวัยคราวลูกให้ร่าเริงบันเทิงใจกันต่อไปสองคน

[tita]

ประโยค  "ตกค่ำก็แต่งเนื้อแต่งตัวใหม่สวมชุดราตรีอลังการออกไปเต้นรำในไนท์คลับดังๆ  วอลลิสเต้นรำอย่างไม่เหน็ดไม่เหนื่อยกับจิมมี่  ส่วนท่านดยุคผู้ใกล้จะแซยิดในอีกไม่กี่ปีก็หาวแล้วหาวอีก  จนในที่สุดขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน  ปล่อยเมียและเจ้าหนุ่มวัยคราวลูกให้ร่าเริงบันเทิงใจกันต่อไปสองคน"

อ่านแล้วเหมือนสถานการณ์ตอนเจ้าชายเดวิดเริ่มพบปะสนิทสนมกับมิสซิสซิมป์สัน   "เมื่อจบอาหารค่ำก็ยังทรงคุยอยู่ดึกดื่นจนบางทีปาเข้าไปตีสี่กว่าจะเสด็จกลับ  วอลลิสเป็นเพื่อนคุยที่สนุกถูกคอเจ้าชาย  ส่วนสามีหล่อนก็ได้แต่นั่งยิ้มไปยิ้มมา  เป็นตัวประกอบอยู่ในห้อง

ช่วงนั้นธุรกิจของนายซิมป์สันเริ่มลำบาก  เขาต้องหอบงานมาทำที่บ้าน  เมื่อเจ้าชายไม่มีท่าทีว่าจะกลับง่ายๆ  ตัวเจ้าบ้านฝ่ายชายเองจะถ่างตาอยู่จนตีสี่  งานการไม่ได้ทำก็ไม่ไหว  หนักเข้าเขาก็ขอตัวไปทำงานต่อในห้องทำงาน  ทิ้งภรรยาไว้กับแขกสำคัญให้คุยกันไปตามสบาย  ส่วนใหญ่ก็คุยกันเกือบจะค่อนรุ่ง"

สำนวนอังกฤษคงว่า History repeats itself  แต่สำนวนไทยสงสัยคงจะเป็น กงเกวียนกำเกวียน