ของขวัญคริสต์มาสในวรรณกรรมชุด"บ้านเล็ก"

[เทาชมพู]

ส่วน button string  หรือสร้อยคอทำจากลูกกระดุม เป็นงานฝีมือในสมัยนั้นอีกแบบหนึ่ง     ลูกกระดุมเป็นของคงทน  แม้เสื้อผ้าขาดแล้ว กระดุมก็ยังคงอยู่ในสภาพดี    ผู้หญิงสมัยนั้นจึงตัดกระดุมเก็บเอาไว้เมื่อไม่ใช้เสื้อผ้าเก่าๆแล้ว  เพื่อนำมาเย็บติดเสื้อตัวใหม่   ไม่ต้องซื้อ   กลายเป็นของสะสมที่ตกทอดจากแม่ไปถึงลูกสาว
แม่ของลอร่าก็มีกระดุมที่ตกทอดจากยายมาถึงตัวเธอ และกระดุมนอกเหนือจากนี้ที่เธอสะสมไว้เอง  ในศตวรรษที่ 19  กระดุมพลาสติคยังไม่ถือกำเนิด กระดุมยุคเก่าเป็นโลหะ ไม้  กระเบื้อง ทองเหลือง แบบและสีสวยงามเป็นงานช่าง  จึงน่าสะสมเป็นของสวยงาม  ไม่ใช่แค่เป็นของใช้เท่านั้น
แม่ของลอร่าดัดแปลงกระดุมในหีบมาเป็นของขวัญคริสต์มาส ให้หนูน้อยแครี่ลูกสาวคนเล็ก    โดยใช้ลูกสาวอีกสองคนนั่งร้อยกระดุมเป็นสร้อย เลือกกระดุมแปลกๆแตกต่างกันมาร้อยเข้าด้วยกัน     นอกจากเป็นการหัดให้รู้จักงานฝีมือแล้ว ยังช่วยให้เด็กๆไม่เบื่อที่ต้องอุดอู้อยู่ในบ้านโพรงดินแคบๆในฤดูหนาวอีกด้วย

[เทาชมพู]

วิธีร้อยก็ง่ายๆแบบนี้ค่ะ

[เทาชมพู]

ทุกวันนี้ สร้อยคอลูกกระดุมก็ยังมีทำกันอยู่  ออกแบบให้หรูหราขึ้น เป็นงานฝีมืออย่างหนึ่ง

[เทาชมพู]

      ในเมื่อพ่อพาครอบครัวมาอยู่ใกล้เมือง   เด็กๆจึงได้ไปฉลองคริสต์มาสที่โบสถ์ในเมืองเป็นครั้งแรก     สิ่งมหัศจรรย์ในความรู้สึกของเด็กวัย 8 ขวบอย่างลอร่าคือต้นคริสต์มาส  ซึ่งสมัยนั้นทำอย่างง่ายๆด้วยการยกต้นไม้แห้งเข้ามา แล้วใช้กระดาษสีเขียวพาดพันตามกิ่ง  ห้อยของขวัญเอาไว้สำหรับแจกเด็กๆ   
      ของขวัญคริสต์มาสที่จัดในโบสถ์  มาจาก"ถังคริสต์มาส"  คือจากการบริจาคของผู้ใจบุญ ส่งให้โบสถ์  ทางโบสถ์ก็จะมาแจกจ่ายต่อยังชาวบ้านจนๆ    มีทั้งของใช้สำหรับผู้ใหญ่  เสื้อผ้าและของเล่นสำหรับเด็กๆ
      ของเหล่านี้ไม่ใช่ของชำรุดหักพังชนิดเอาทิ้งถังขยะ แต่เป็นของที่อยู่ในสภาพดี   ผู้บริจาคอาจมีเหลือกินเหลือใช้   ได้ของใหม่มาก็ยกของเก่าบริจาคไป  หรือลูกๆโตขึ้นพ่อแม่ก็บริจาคเสื้อผ้าที่คับแล้วให้โบสถ์  และก็มีอยู่มากที่เจ้าของเดิมถึงแก่กรรม  ลูกหลานเก็บไว้เฉพาะของมีค่าทางจิตใจ  ที่เหลือเช่นเสื้อผ้าของใช้ในบ้านก็บริจาคไป ไม่เก็บให้รกบ้าน

     ลอร่า แมรี่และเด็กอื่นๆได้รับแจกขนม คือข้าวโพดคั่วคลุกน้ำตาลเชื่อม   ปั้นเป็นก้อน ใส่ในถุงผ้าโปร่งสีชมพู   
     ข้าวโพดคั่วแบบนี้  เดี๋ยวนี้มียี่ห้ออะไรยี่ห้อหนึ่งที่ฮิทมาก ลืมชื่อไปแล้ว   เพื่อนส่งมาให้ตอนไปอเมริกาครั้งหลังสุด   หวานจัดเชียวละค่ะ     
     

[เทาชมพู]

ในนิยายเล่าว่า เขาเอาก้อนข้าวโพดคั่วใส่ถุงผ้าโปร่ง ทำจากผ้ามุ้ง    สมัยนั้นยังไม่มีถุงพลาสติค    ส่วนผ้ามุ้งมีขายตามร้าน    เพราะในมินเนโซตา หน้าร้อนมียุงรบกวน

[เทาชมพู]

Ma opened a big package, and there was a warm, big, brown-and-red plaid shawl for her.
Pa got a woolly muffler

พ่อกับแม่ก็ได้ของขวัญจากโบสถ์เหมือนกัน   แม่ได้ผ้าห่มคลุมไหล่เป็นผ้าตาสก๊อตทอด้วยขนสัตว์ สีน้ำตาลสลับแดง   พ่อได้ผ้าพันคออย่างยาว ถักด้วยไหมพรมแท้ทำด้วยขนแกะ ซึ่งอุ่นกว่าไหมพรมทำจากใยสังเคราะห์

รูปข้างล่างคือผ้าห่มแบบที่แม่ได้ และผ้าพันคอแบบที่พ่อได้เป็นของขวัญคริสต์มาส

[เทาชมพู]

Then Carrie had a rag doll with a china head. She screamed for joy.

ตุ๊กตาสมัยนั้นมีหลายราคา   ถ้าเป็นตุ๊กตาเศษผ้าเย็บกันเองในบ้านก็ไม่เสียสตางค์อะไร    ตุ๊กตาขายตามร้านด้วยราคาถูกคือตุ๊กตาเศษผ้าแต่มีหัวเป็นกระเบื้อง   น้องแครี่ได้รับบริจาคตุ๊กตาแบบนี้ ก็ดีใจที่สุดแล้ว

ตุ๊กตาในรูปมีหัวและมือเป็นกระเบื้องค่ะ ลำตัว แขนขาและเท้าเป็นผ้ายัดนุ่น

[เทาชมพู]

Then to Carrie came a cunning little brown spotted white china dog.
แครี่ได้รับแจกตุ๊กตาหมาสีขาวจุดน้ำตาล ทำด้วยกระเบื้อง   ที่จริงตุ๊กตาแบบนี้ไม่เหมาะกับเด็กอายุสี่ขวบอย่างแครี่จะมีไว้เล่น    มันเป็นของสำหรับตั้งโชว์มากกว่า
แต่ของขวัญแบบนี้ได้มาโดยไม่อาจเลือก    ทางโบสถ์ก็คงแจกจ่ายกันไปเท่าที่จะมี      อะไรพอจะให้เด็กได้ก็ให้กันไป

[เทาชมพู]

ด้วยเหตุผลว่าของขวัญมีจำกัด ผู้รับก็มีจำกัด เลือกมากไม่ได้   ลอร่าจึงได้ของขวัญที่เหมาะกับแม่มากกว่าเหมาะกับเด็กอย่างเธอ   แต่ก็เป็นของสวยงามมากในสายตาเด็กน้อย   เธอเก็บไว้อย่างดีจนกระทั่งเธอแต่งงานไป   มันคือกล่องกระเบื้องเล็กๆสีขาว  สำหรับเก็บเครื่องประดับเช่นเข็มกลัดติดเสื้อของสตรี

"Merry Christmas, Laura!" Miss Beadle said, and in Laura's hand she put a beautiful little box. It was made of snow-white, gleaming china. On its top stood a wee, gold-colored teapot and a gold-colored tiny cup in a gold colored saucer.
The top of the box lifted off. Inside was a nice place to keep a breast-pin, if some day Laura had a breast-pin. Ma said it was a jewel-box.

รูปนี้น่าจะเป็นของจำลองตามคำบรรยายในหนังสือค่ะ

[เทาชมพู]

She hugged them tighter and tighter, trying to believe they were really hers, that silky-soft little brown fur cape and the muff.
ของขวัญที่สวยที่สุดสำหรับลอร่า คือเสื้อเฟอร์คลุมไหล่ชนิดไม่มีแขน (cape)  กับปลอกสวมมือกันหนาว   (muff)ซึ่งเป็นแฟชั่นของผู้หญิงสมัยปลายศตวรรษที่ 19   
เนลลี่คู่แข่งของเธอมีเสื้อเฟอร์หรูหราแบบนี้  ชอบสวมมาพูดจาเยาะเย้ยลอร่าเสมอ      ในเรื่องไม่ได้บอกว่าทำไมท่านสาธุคุณแอลเดนจึงเลือกเสื้อเฟอร์จากถังบริจาคให้ลอร่า   แต่เป็นได้ว่าท่านสังเกตเห็นเด็กทั้งสอง และสงสารลอร่าที่ถูกข่มอยู่เป็นประจำ

[เทาชมพู]

แฟชั่นสมัยนั้นเป็นแบบนี้ค่ะ

[เทาชมพู]

Laura had not noticed Mary's coat until then. Mary had on a new dark-blue coat. It was long, and its sleeves came down to Mary's wrists. Mary buttoned it up, and it fitted.

ลอร่าบรรยายไว้ว่าเป็นเสื้อโค้ตตัวยาว แขนยาวถึงข้อมือ  สีน้ำเงินแก่ 
เสื้อโค้ตกันหนาวของเด็กหญิงในสมัยปลายศตวรรษที่ 19 เป็นแบบนี้ค่ะ   แต่ของแมรี่คงไม่หรูหราเท่านี้

[เทาชมพู]

ในเล่ม By the Shore of Silver Lake    ครอบครัวอิงกัลส์อยู่อย่างโดดเดี่ยวใกล้ทะเลสาบนิรนามแห่งหนึ่ง ในทุ่งกว้างของรัฐดาโกต้าใต้     เมืองเดอสเม็ตยังไม่ได้สร้างขึ้นมา     เพราะฉะนั้นก็ไม่มีทางที่พ่อแม่จะหาของขวัญจากร้านรวงใดๆมาให้เด็กๆในวันคริสต์มาสได้    แม่และลูกๆจึงต้องประดิษฐ์ของขวัญกันขึ้นมาเอง มอบให้แก่กัน

     The surveyors' house was full of secrets. Mary had knitted new, warm socks for Pa's Christmas present. Laura had made him a necktie from a piece of silk she  found in Ma's scrap bag. Together in the attic, she and Carrie had made an apron for Ma from one of the calico curtains that had hung in the shanty .
       In the scrapbag they found a piece of fine, white muslin; Laura had cut a small square from it, and secretly Mary had hemmed the square with her fine stitches and made a handkerchief for Ma. They put it in the apron pocket.

    ของขวัญสำหรับพ่อมาจากผ้าในถุงเศษผ้าของแม่ซึ่งเก็บผ้าทุกชิ้นเอาไว้ไม่ทิ้ง เพื่อนำมารีไซเคิลใช้ต่อไปจนกว่าจะขาดเปื่อยหมดสภาพไปเอง    ลอร่าเจอเศษผ้าแพร เธอก็นำมาตัดใหม่เป็นเนคไทให้พ่อ   เนคไทผู้ชายสมัยนั้นไม่เหมือนสมัยนี้ แต่เป็นเส้นยาวๆแล้วผูกเป็นโบ  จึงง่ายที่จะทำจากเศษผ้าชิ้นยาวๆที่เหลือจากผ้าผืนใหญ่     ส่วนของขวัญให้แม่คือผ้ากันเปื้อนทำจากผ้าม่านเก่าที่ไม่ใช้งานอีกแล้ว แต่สภาพยังดีอยู่
    รูปข้างล่างนี้คือพ่อกับแม่สมัยยังหนุ่มสาว    พอมองเห็นลักษณะเนคไทที่ผู้ชายผูกสมัยนั้น 

[เทาชมพู]

ส่วนผ้ากันเปื้อนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้หญิงทั้งสาวและเด็กในยุคบุกเบิก   เพราะเสื้อผ้ามีเพียง 2-3 ชุด   มีเสื้อผ้าธรรมดาใส่ทำงานทุกวัน กับชุดดีที่สุดสำหรับสวมไปโบสถ์วันอาทิตย์   งานทำอาหาร ล้างชาม ทำความสะอาดบ้าน ทำให้เสื้อผ้าเปรอะเปื้อนได้ง่าย  ก็ต้องมีผ้ากันเปื้อนผืนใหญ่ปิดทั้งเสื้อและกระโปรง  เพื่อยืดอายุของเสื้อผ้าไว้

[เทาชมพู]

ผ้ากันเปื้อนที่เย็บให้เป็นของขวัญคริสต์มาสก็ต้องทำให้สวยหน่อย เช่นจีบระบาย     ที่ต้องใช้ผ้าม่านเพราะผ้ากันเปื้อนต้องมีทั้งส่วนบน ปิดด้านหน้าของเสื้อและด้านล่าง ปิดหน้ากระโปรง  จึงต้องใช้ผ้าผืนกว้างอย่างผ้าม่าน   เศษผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยในถุงเศษผ้า กว้างไม่พอ