รูปเก่าเล่าเรื่อง-เมืองบางกอก 6

[ลุงไก่]

โรงไฟฟ้าวัดเลียบ มองจากสะพานพระพุทธยอดฟ้าฝั่งธนบุรี ด้านวัดประยุรวงศาราม
ยังมีนั่งร้านไม้ไผ่ผูกอยู่กับราวสะพาน สำหรับช่างทาสีสะพาน และดูจากพื้นสะพาน ยังไม่ทำการปูผิวจราจรเลย
ดังนั้นภาพนี้น่าจะถ่ายเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๔-๒๔๗๕ ระหว่างการก่อสร้างสะพานใกล้จะเสร็จ

[เทาชมพู]

คุณลุงไก่วิเคราะห์ได้ละเอียดลออมาก     ดิฉันพยายามนึกภาพตามไป แล้วมีคำถามขึ้นมา ๒ ข้อ
๑  ห้างไนติงเกลตั้งขึ้นปี ๒๔๗๓  จริง แต่ไม่น่าจะเป็นตึกสูงอย่างในปัจจุบัน  คงมีแค่ ๒-๓ ชั้นอย่างมาก
๒  โรงไฟฟ้าวัดเลียบ ยังไม่มีอย่างในรูปขาวดำมังคะ
บ้านเรือนที่เป็นปริศนา น่าจะถ่ายสมัยรัชกาลที่ ๖  หรือ ๗ อย่างมาก

[siamese]

โรงไฟฟ้าวัดเลียบ มองจากสะพานพระพุทธยอดฟ้าฝั่งธนบุรี ด้านวัดประยุรวงศาราม
ยังมีนั่งร้านไม้ไผ่ผูกอยู่กับราวสะพาน สำหรับช่างทาสีสะพาน และดูจากพื้นสะพาน ยังไม่ทำการปูผิวจราจรเลย
ดังนั้นภาพนี้น่าจะถ่ายเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๔-๒๔๗๕ ระหว่างการก่อสร้างสะพานใกล้จะเสร็จ

ภาพการบูรณะสะพานพุทธยอดฟ้าฯ ในภาพไม่ใช่ภาพสมัย 2474-2475 ครับ เนื่องจากลักษณะเครื่องแต่งกายของประชาชนดูทันสมัย น่าจะอยู่ในช่วงก่อนเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ ไม่นาน เพราะโรงไฟฟ้าถูกระเบิดพังเสียหายหมด

[siamese]

ปล่องโรงไฟฟ้าวัดเลียบ

[siamese]

หรือไม่ก็หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เนื่องจากมีการซ่อมสะพานเนื่องจากถูกระเบิดและใช้สะพานแบริ่งให้ประชาชนข้ามในพ.ศ. 2491 และก่อสร้างเสร็จ พ.ศ. 2492 ดังนั้นน่าตกอยุ่ในภาพดังกล่าว


"สำหรับเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น คือ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อโรงไฟฟ้าวัดเลียบได้รับความเสียหายจากแรงระเบิด แต่ก็ได้มีการซ่อมแซมให้กลับมาเหมือนเดิม แต่ว่าในขณะนั้นประเทศต้องประสบกับปัญหาการผลิตไฟฟ้าไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ไฟฟ้าที่สูงขึ้นเป็นอย่างมาก เนื่องจากมีโรงไฟฟ้าอีกหลายแห่งที่ถูกแรงระเบิดเช่นกัน จึงทำให้เกิดการขาดแคลนไฟฟ้าครั้งใหญ่ใน พ. ศ. 2488 ซึ่งก็ได้มีการแก้ไขเพื่อให้มีไฟฟ้าใช้ได้อย่างเพียงพอในเวลาต่อมา"

[ลุงไก่]

คุณลุงไก่วิเคราะห์ได้ละเอียดลออมาก     ดิฉันพยายามนึกภาพตามไป แล้วมีคำถามขึ้นมา ๒ ข้อ
๑  ห้างไนติงเกลตั้งขึ้นปี ๒๔๗๓  จริง แต่ไม่น่าจะเป็นตึกสูงอย่างในปัจจุบัน  คงมีแค่ ๒-๓ ชั้นอย่างมาก
๒  โรงไฟฟ้าวัดเลียบ ยังไม่มีอย่างในรูปขาวดำมังคะ
บ้านเรือนที่เป็นปริศนา น่าจะถ่ายสมัยรัชกาลที่ ๖  หรือ ๗ อย่างมาก

วัดของชาวอินเดียในพาหุรัดตามศรชี้ ก็เพิ่งจะสร้างมาไม่นานนัก และจะสังเกตเห็นตึกสูง ๓ หลัง ในภาพเป็นอาคารสมัยใหม่ ไม่ใช่อาคารเก่า
ผมกะว่าภาพนี้ถ่ายประมาณช่วงที่ห้างรัตนมาลาฝั่งตรงข้ามถูกทุบหละครับ ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ขึ้นมา
สมัยที่ผมเรียนอยู่แถวนั้น ตึกไนติงเกลก็สูงอย่างนี้แล้ว และตึกแถวฝั่งห้างรัตนมาลาก็ยังอยู่ แต่ไม่มีรถรางวิ่งแบบคลิบในยูทูปเท่านั้นเอง

(ยกเลิกข้อความนี้ เนื่องจากข้อมูลของคุณ SIAMESE ถูกต้องแน่นอนมากกว่า)

เพิ่มเติม - วัดของชาวอินเดียเป้นวัดของผู้นับถือศาสนาซิกข์ ชื่อว่าวัดคุรุดวาราศรีคุรุสิงห์สภา

http://www.thaisikh.org/sikhism/gurdwarabangkok_th.php

[siamese]

คุณลุงไก่วิเคราะห์ได้ละเอียดลออมาก     ดิฉันพยายามนึกภาพตามไป แล้วมีคำถามขึ้นมา ๒ ข้อ
๑  ห้างไนติงเกลตั้งขึ้นปี ๒๔๗๓  จริง แต่ไม่น่าจะเป็นตึกสูงอย่างในปัจจุบัน  คงมีแค่ ๒-๓ ชั้นอย่างมาก
๒  โรงไฟฟ้าวัดเลียบ ยังไม่มีอย่างในรูปขาวดำมังคะ
บ้านเรือนที่เป็นปริศนา น่าจะถ่ายสมัยรัชกาลที่ ๖  หรือ ๗ อย่างมาก

สำหรับภาพสะพานพระพุทธยอดฟ้า ผมประมาณปีที่ถ่ายภาพจากการดูที่พื้นผิวจราจรบนสะพานครับ ตามภาพกำลังเตรียมปรับผิวเหล็กพื้นสะพาน เพื่อเตรียมการเทแอสฟัลต์ (Asphaltic Pavement) ที่ภาษาชาวบ้านเราเรียกว่าเทยางมะตอยนั่นแหละครับ

อันนี้เข้าใจครับว่า เป็นการปูพื้นแอสฟัลท์ให้กับสะพาน แต่เหตุการณ์ก่อสร้างสะพานในสมัยรัชกาลที่ 7 สะพานยังไม่เปิดใช้ให้คนข้ามครับผม การปูผิวทางใหม่นั้นผมอธิบายไว้แล้วว่า เป็นการซ่อมสะพานใหม่จากระเบิดลงสะพาน และสำเร็จเมื่อ พ.ศ. 2492 ซึ่งองค์ประกอบภาพที่เห็นได้ชัดคือ ลักษณะการแต่งกายของคนในช่วงที่ทศวรรษ 2490 เป็นตัวบ่งชี้ครับ

[ลุงไก่]

อ้ะ อ้ะ อ้ะ ... แล้วผมก็พลาดท่าคุณพี่ SIAMESE เข้าอีกจนได้ ผมจนมุมด้วยหลักฐานจากภาพนี้ครับ ถ้าไม่ท้วงแล้ว ผมก็ยังคงเข้าใจว่าเป็นภาพเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๔

[เทาชมพู]

ซูมภาพยวดยานพาหนะในท้องถนนมาให้ดู เผื่อจะกำหนดยุคสมัยได้     มันคือสามล้อ หรือว่ารถลากคะ

[เทาชมพู]

เสาไฟฟ้าข้างถนน ที่เป็นเสาไม้แบบนี้  มีมาตั้งแต่สมัยไหน

[takae]

อ้ะ อ้ะ อ้ะ ... แล้วผมก็พลาดท่าคุณพี่ SIAMESE เข้าอีกจนได้ ผมจนมุมด้วยหลักฐานจากภาพนี้ครับ ถ้าไม่ท้วงแล้ว ผมก็ยังคงเข้าใจว่าเป็นภาพเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๔

ภาพโรงเรียนสวยจังเลยครับ..

[ลุงไก่]

เพิ่มเติม - ข้อมูลของห้างไนติงเกลโอลิมปิก

ชื่อ “ไนติงเกล-โอลิมปิค” ห้างแห่งนี้เป็นที่รู้จักเมื่อปี 2473 โดยมี นัติ นิยมวานิช เป็นผู้ก่อตั้ง จากแค่เป็นร้านขายของเล็กๆ ก็ขยับขยายจนเป็นห้างใหญ่ ใกล้ๆ กับศาลาเฉลิมกรุง โดยได้เปิดตัวเป็นทางการเมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2509 มีสินค้านำเข้าจากต่างประเทศที่สร้างความตื่นตาตื่นใจให้วัยรุ่นยุคนั้นอยู่เสมอ แถม ห้างนี้ยังมีการประชาสัมพันธ์ด้วยการโฆษณาทางโทรทัศน์ และจัดกิจกรรมการประกวดต่างๆ อีกด้วย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ในยุคนั้น สามารถเรียกความสนใจและดึงดูดผู้คนได้อยู่หมัด ภายใต้สโลแกนเท่ๆ “คลังแห่งเครื่องกีฬา ราชาเครื่องดนตรี ราชินีเครื่องสำอาง”

ข้อมูลจากเวป http://thaiboardgame.net

ห้างไนติงเกล หรือชื่อเต็ม ไนติงเกล-โอลิมปิค เป็นห้างสรรพสินค้าที่มีอายุยาวนานที่สุด ที่ยังเปิดดำเนินกิจการอยู่ในประเทศไทย ตัวอาคาร มีทั้งหมด 7 ชั้น ตั้งอยู่ที่บริเวณแยก พาหุรัด แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร เริ่มเปิดกิจการตั้งแต่ปี พ.ศ.2473 โดย นัติ นิยมวานิช เป็นผู้ก่อตั้ง จากกิจการร้านค้าเล็กๆใกล้กับ ศาลาเฉลิมกรุง ในยุคเริ่มแรกก็ได้ขยับขยายจนเปิดกิจการภายใต้ชื่อ ห้างไนติงเกล-โอลิมปิค อย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม พ.ศ.2509 สินค้าที่จัดจำหน่าย คือ เครื่องเขียน, เครื่องดนตรี, อุปกรณ์กีฬา, เครื่องสำอางค์และน้ำหอม, เสื้อผ้าแฟชั่นวัยรุ่นในยุคนั้น ไปจนถึงแสตมป์ต่างประเทศจากทั่วโลก

ข้อมูลจากเวป http://th.wikipedia.org

[siamese]

ภาพปริศนานั้น ผมสงสัยประการหนึ่งว่า เมื่อซูมภาพไปแล้วพบดังนี้

๑. สิ่งก่อสร้างที่คาดหมายนี้ ผมว่าคือ "พระเจดีย์แห่งวัดพิชัยญาติ"

๒. พ้องกับความโค้งแม่น้ำ และแผ่นดินงอกฝั่งวัดพิชัยญาติ

[siamese]

ถ้าจัดตำแหน่งมุมมอง เห็นแม่น้ำ เห็นวัดพิชัยญาติ เห็นท่าเรือ ก็ควรเป็นกลุ่มอาคารแถวปากคลองตลาด แถวบ้านหม้อ แถวพาหุรัด ตามที่ลุงไก่สันนิฐานไว้น่าจะเป็นไปได้สูงมาก

[ลุงไก่]

มีภาพอาคารในภาพเดิมกับภาพอาคารในปัจจุบันที่หัวมุมสี่แยกพาหุรัดให้เปรียบเทียบกันครับ
แตกต่างกันที่ปัจจุบันมีการต่อเติมอาคารชั้นที่สี่ และเปลี่ยนแปลงระเบียงหน้าอาคาร ทำให้หน้าตาเปลี่ยนไปจากเดิม แต่รูปทรงอาคารยังเหมือนเดิม

เท่าที่ผมจำได้ สมัยที่เป็นโก๋ขาสั้น เสื้อพ่อ กางเกงน้อง เข็นรถผักย่านปากคลองตลาด จะมีตึกสูงอยู่สองหลังคือ ตึกไนติงเกลโอลิมปิก และตึกกองบังคับการตำรวจจราจร (จราจรกลางสมัยนั้น) อยู่ติดกันเพียงสองหลัง แล้วก็อาคารศาลาเฉลิมกรุงเท่านั้นครับ แล้วก็หลังคาตึกวิทยาลัยเพาะช่าง (สมัยทียังเป็นวิทยาลัยไม่ใช่สถาบันราชมงคล) อีกหนึ่งหลัง

จากข้อสงสัยเรื่องยานพาหนะในภาพของอาจารย์เทาชมพูว่าอาจจะเป็นรถสามล้อถีบนั้น ท่านจอมพลสฤตธ์ ท่านสั่งไม่ให้วิ่งในกรุงเทพฯ ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๐๓ แล้วครับ หากว่ามองในภาพแล้วสันนิษฐานว่าจะเป็นรถสามล้อถีบ ก็อาจจะเป็นรถสามล้อถีบที่ต่อกะบะท้ายสำหรับขนสินค้าจำพวกผ้าม้วนจากโกดังข้างในมาส่งให้ร้านริมถนนแหละครับ

ส่วนป้ายนั้น ผู้น้อยอับปัญญาในตอนนี้ ขอไปทานกาแฟแล้วนอนพักสักงีบหนึ่งครับ ...