ด.ช.ศรีสยาม หิ้วกระป๋องลูกน้ำเดินตามคุณหนูร่วมฤดีอยู่แถวๆสถานทูตมะกันกระมังครับ...
ฝากกลอน(ประตู)มาให้หนึ่งอัน...............ทนอ่านคั่นเวลานะคร๊าบ
ยังสะบายดีสะบีดายไร้ปัญหา
เตรียมเสิร์ฟน้ำรอท่าครากระหาย
เห็นสองช้างชนกันใจแทบวาย
เทพหรือไรเหลือร้ายเกินจำนรร
แต่แรกเริ่มเดิมทีมีสยอง
เกรงกระทู้เป็นห้องว่างคนห่างหัน
ต่อเมื่อได้หนุ่มสยาม/เนาวรัตสมทบพลัน
ห้องว่างนั้นแปรเป็นวังอลังการ...การ...การ...(เอคโค่)
คลังสมองคลังปัญญาน่าตามรู้
ได้แต่เมียงมองอยู่...น่าสงสาร
จะเข้ามา....เกรงคนจะรำคาญ
ผู้น้อยนั้นจึงได้แต่...แบ๊ะ...แบ๊ะ...เอย
ด้วยความเคารพขอรับกระผม