ที่สตรีสารก็มีอภิสิทธิ์อภิสิทธิ์ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงอดีตนายกรัฐมนตรีของเราค่ะ
ยุคสมัยนั้นเธอน่าจะยังเตะบอล เรียนหนังสืออยู่ที่อังกฤษ

อภิสิทธิ์คือสิทธิพิเศษที่ได้รับเพียงผู้เดียวหรือมากกว่าใคร
ถ้าทับศัพท์ฟังหรูๆก็คือ Privilege ซึ่งบรรดาบัตรเครดิตชอบนิยมนำมายกย่องเราๆ(เพื่อหวังขาย)
หลายท่านคงได้รู้เรื่องราวประวัติความเป็นมาของ สตรีสาร เบื้องต้นมาบ้างแล้ว
เจ้าของและผู้อำนวยการคนแรกก็คือ คุณเรวดี เทียนประพาส
เมื่อท่านเสียชีวิตไปเมื่อปี 2513
ธุรกิจโรงเรียนเรวดีและนิตยสารก็ได้รับการถ่ายโอนมาอยู่ในความรับผิดชอบของลูกสาว
คือคุณ สุรางค์ เปรมปรีดิ์ (รู้จักกันในสมญานาม คุณแดง)
ด้านหนึ่งของคุณสุรางค์ คือผู้คุมธุรกิจของนิตยสารผู้หญิงฉบับเก่าแก่ สงบเสงี่ยมเรียบร้อยเล่มนี้
แต่อีกด้านของเธอ คือคุมบังเหียนธุรกิจของสถานีโทรทัศน์ช่องเจ็ดสี เล็กเสียที่ไหนล่ะคะ
ด้วยสายสัมพันธ์เนิ่นนานอีันนี้
สตรีสาร จึงเป็นนิตยสาร เล่มเดียว ที่ได้รับสิทธิ์ลงพิมพ์รายการโทรทัศน์ของสถานีล่วงหน้าทั้งอาทิตย์
เป็นที่ถูกอกถูกใจสำหรับแฟนติดขอบจอ เพราะไม่ต้องไปไล่เปิดหนังสือพิมพ์รายวันดูทีล่ะฉบับ ทีล่ะวัน
แถมบางทีก็ลงรายการผิดอีกด้วย

เมื่อสตรีสารได้ Privilege ดังกล่าวแล้ว ในทางกลับกันก็ได้เปิดหน้าเปิดตาตัวเองในช่องโทรทัศน์
เชื่อว่า จำนวนผู้อ่านไม่น้อยยังจำติดหูถึงสป็อตโฆษณา คำพูดทำนองนี้
"สตรีสารฉบับใหม่ออกแล้ว พบกับ.......(บทความและนิยายเด่นๆ)
คอลัมน์อาจารย์สมศรี สุกุมลนันท์ (ขาดไม่ได้ค่ะ)
และไม่ลืม ภาคพิเศษสำหรับเด็กและผู้เยาว์
พบกับสตรีสารตามแผงหนังสือ ทุกวันศุกร์ " ผ่าง ผ่าง เสียงดนตรี
อะ..อะ ไม่ใช่เสียงอย่างเดียว มีการขึ้นปกนางแบบฉบับล่าสุดด้วย
คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว (เช่นดิฉันเอง ตอนเด็กๆ)นึกแปลกใจ
ทำไมช่วงเวลาโฆษณาเป็นเงินเป็นทองของสถานี
ถึงมีสป็อตนิตยสารรูปลักษณ์หน้าตาผู้หญิงเชยๆแทรกขึ้นมา(ว้า)
เออ..ถ้าเป็นนิตยสารเฉี่ยวๆ โมเดอร์น อื่นๆก็อาจจะเข้าใจ
แต่นี่ ไม่เข้าใจจริงๆเล้ย...
ความรักภาษาและหนังสือของคุณสุรางค์ยังเผื่อแผ่อภิสิทธิ์(น้อยๆ)ลงไปถึงนักเขียนผู้สร้างผลงานในนิตยสารด้วย
นวนิยายเรื่องไหนอ่านแล้วสนุก ได้ทัศนะคติืดีๆ
ก็มักจะได้รับการพิจารณานำไปดัดแปลงเป็นบทละครโทรทัศน์ต่อไป
กล่าวกันว่า ยุคนั้นเป็นยุคทองของละครช่องเจ็ดสีเลยทีเดียว
(ช่อง 3 มาทีหลังเพราะยังสนุกกับหนังจีนกำลังภายในอย่างฮฺุ้นปวยเอี้ยง กระบี่ไร้เทียมทานอยู่)
บทประพันธ์หลายเรื่องกลายเป็นละครติดปากติดใจชาวบ้านจนต้องสร้างแล้วสร้างอีก (ที่เรียกสมัยนี้ว่า Remake)
บางเรื่องก็ได้รางวัลละครดีเด่น ผู้แสดงดีเด่น บทดีเด่นและหลายๆดีเด่น
ตัวอย่างที่เห็นชัดๆก็คือ ผลงานของโบตั๋น ไม่ว่าจะเป็น ทองเนื้อเก้า ตะวันชิงพลบ ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด
น่าเสียดายที่ละครทุกวันนี้ นานๆจะมีบทดีๆหลุดออกมาสักเรื่อง นอกนั้นจะเวียนว่ายอยู่แถว...สามีทั้งหลาย
หรือไม่ก็ คุณหนูซุ่มซ่าม คุณชายชาเย็น คุณหนูจุ้นจ้าน คุณชายจุ๊กกรู

ใครๆร่ำลือว่า คุณสุรางค์เข้มงวดมากสำหรับผู้ประกาศข่าวประจำช่อง
ทั้งรูปลักษณ์ กิริยา การแต่งเนื้อแต่งตัว และที่สำคัญที่สุดคือการใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง (เป๊ะ)
จะไม่แปลกใจเลยว่า ทุกครั้งของการสอบเป็นผู้ประกาศข่าว
บทความในสตรีสารจะถูกนำไปใช้เป็นข้อสอบในการอ่าน - เขียน ภาษาไทยของเหล่านักล่าฝันผู้หวังจะเป็นดาวดวงใหม่ประจำสถานี
