Foreign Office: Consulates, Siam: Letter Books

[pad]

ขอบคุณๆเพ็ญชมพูด้วยครับที่ถอดข้อความให้อ่านสะดวกขึ้น
ด้วยความที่ผมสงสัยในชื่อ มิสเตอร์สิเมอกลาก ผมเลยไปค้นหาเอกสารของ Foreign Office ในที่ๆผมทำงาน ก็เลยเจอชื่อ Mr Seymour Clarke

[pad]

ดูเหมือนว่าในช่วงปี 1872 Mr Seymour Clarke ได้ทำเรื่องขอสัมปทานวางสายโทรเลข กับถ้าผมเข้าใจไม่ผิด กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ ซึ่งในจดหมายที่ Mr Knox  เขียนถึง Lord Derby  อธิบายว่า กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ หรือ วังหน้าแสดงถึงความไม่เห็นด้วยที่จะทำสายโทรเลขตามที่ Mr Seymour Clarke เสนอโดยให้เหตุผลว่าค่าใช้จ่ายสูง แต่ตามที่ในจดหมายนี้ Mr Knox บอกว่าสาเหตุที่แท้จริงคือ วังหน้ากลัวที่จะเสียอำนาจที่มี อยู่ทางภาคใต้ให้กับรัชกาลที่ 5 ผมข้าใจว่านี้คือหลักฐาน อีกชิ้นหนึ่งที่แสดงว่าวังหน้าและรัชกาลที่ 5 เริ่มจะระหองระแหงกันหลังจากที่ รัชกาลที่ 5 ขึ้นครองราชได้ประมาณ 4ปี

[siamese]

วังหน้า วังหลวง อังกฤษ และฝรั่งเศส

อย่าลืมว่าทั้งหมดนี้ต่างเล็งเห็นซึ่งกันและกัน แต่ที่ผมว่าร้ายที่สุดคือ อังกฤษและฝรั่งเศส ที่จ้องจะหาอะไรก็ตามให้ทางกาวเมนต์สยามกับวังหน้ามีอันต้องระแหงใจกัน ด้านหนึ่งแสร้งดีเจรจาความ ด้านหนึ่งแสร้งตีสยาม

เรื่องติว่าการวางสายโทรเลขจากพม่าผ่านไทยไปยังมาเลย์ นั้นแพงจริงครับ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ ก็ทรงมีพระราชหัตถเลขาในเรื่องนี้ด้วยว่าแพงเช่นกัน

พอฝ่ายฝรั่งเศสรู้ความว่าจะมีรัฐบาลสยามจะวางสายโทรเลข ก็เข้ามาเจรจาวางสายให้ฟรี ๆ จากพระตะบองเลยครับ แต่สยามต้องลงทุนปักเสาให้ก็แล้วกัน

เห็นไหมว่าทั้งอังกฤษและฝรั่งเศส ต่างก็แย่งผลประโยชน์กันและกัน