ส่งกวีร่วมงานสี่สิบปี เพลงคนกับควาย ที่ซับแดง

[ทองแถม]

ร่วมรำลึกงาน “สี่สิบปี  คนกับควาย”
โชติช่วง นาดอน
            ๘๐๐ ปี  คนกับควาย
 
๐ ศรีศรี วันนี้เป็นวันดีมีพร     วันกาสรมหิงสาราช    มีอำนาจพลังเหลือหลาย  มีความหมายเหลือหลั่ง
     จั่งได้เอาสู่เอาขวัญ   จั่งได้อัญเชิญเทวะทั้งเมืองแมน  พญาแถนผู้ปั้นหล่อ  ผู้เค้าก่อไถนา   จั่งเอามายังมหิงสาตัวกาจ  ตัวสามารถมีพลังอยู่  บักเขาตู้มาสู่ยังเคหา  เอามาหนุนเกื้อก่อ  มาเป็นหน่อทองคำ  ไถนาดำแลนาหว่าน  ให้เจ้ามีบริวารนับฮ้อย   ทั้งควายน้อยและเถิ๊กถ่าวซามคะนอง     ให้เจ้าฮู้จักบุณคุณแก่เจ้าของผู้เลี้ยง   เถิงยามเที่ยงให้เจ้าเข้ามาเฮือน   เดือนดำตกให้เจ้าฮู้จักคอก   เจ้าฮู้จักปอกเชือกพานคอและข่าวจ่อง   ทั้งเชือกค้องและเชือกไถ   ยามเทียมไปให้เจ้าฮู้จักฮ่อง  ให้เจ้าเดินค่อง ๆ อย่าได้ย่างไวหลาย  โตเจ้าใหญ่เพียงตา   ยาวเป็นวาหลังบ่แอ่น    ไถนาแก่นแห่งข้าวงาม   ไถนาทามและนาโคก    เจ้าถึกโลกกาสร    คนออนซอนเจ้านัก    เจ้าของแพงฮักเนอ   ว่ามาเยอขวัญมหิงสาเชื้อควายทอแฮมท่า   อย่าเทียมหมู่ฮ่าซิลืมบ้านเก่าหลัง    อย่าหลงนอนน้ำวังตมบ่อน    มาเยอขวัญเอยมาทั้งขวัญเขาพร้อมขวัญหู     ทั้งคู่จตุบาทอย่าได้ช้า  พั่วฟอยหางให้มาแกว่งไล่ฮิ้นเหลือบนำ   ขวัญตาก้ำทั้งสองมองอยู่   ขวัญปากคิ้วหูพร้อมสู่แนว   มาฮอดแล้วหลักเก่าตะหล่างกว้างเฮา   ขวัญเจ้าให้รีบมากินหญ้าหวายคำนำหมู่  ขวัญเจ้าอย่าช้าอยู่ให้รีบมา   คัตฉาห...ฯ     
(ผสมผสานปรัปปรุงจากคำสูตรขวัญควายของเก่าในหนังสือ “ประเพณีอีวาน ฉบับ ส.ธรรมภักดี” และ “ตำรามรดกอีสาน” ของ สวิง บุญเจิม)

           ๔๐ ปี คนกับควาย
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๐ กาสรสิมีคุณ                  ศิริสุนทรานัก
สมควรจะแพงฮัก             ทะนุเลี้ยงถนอมมัน
เพลงคนกะควายเก่า          ปะทะเข้าทะลวงฟัน
สี่สิบลุปีผัน                        สิระเหยกระจายหาย
พันปีก็เกินแล้ว                  กลแก้วเกษตรสาย
สัมพันธะห่อนคลาย         กะระบาวมนุษย์ชน
ยุคทุนนิยมกลาย              พิษะร้ายทุรพล
เงินงาบทะลายคน             กะระบาวก็ร่วมตาย 
นานเนิ่นระเหินหน           นรชนบ่เสื่อมคลาย
ยังสู้มิรู้วาย                       กูกะควายบ่ทิ้งกัน ๐

[เพ็ญชมพู]

๒๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

ร่วมรำลึก ๔๐ ปีตำนานเพลง "คนกับควาย" และสมคิด สิงสิงผู้ร่วมรังสรรค์เนื้อเพลง

[เพ็ญชมพู]

ฟังน้าหงาร้องเพลง "คนกับควาย" และเพลงเพื่อชีวิตสมัยเดียวกัน



คนกับควาย

เนื้อร้อง: สมคิด สิงสง / วิสา คัญทัพ
ทำนอง: สุรชัย จันทิมาธร ดัดแปลงมาจากเพลง

คนก็คนทำนาประสาคน
คนกับควายทำนาประสาควาย
คนกับควายความหมายมันลึกล้ำ
ลึกล้ำทำนามาเนิ่นนาน
แข็งขันการงานมาเนิ่นนาน
สำราญเรื่อยมาพอสุขใจ
ไปเถิดไปพวกเราไปเถิดไป
เราจูงควายแบกไถไปทำนา
ทนยากจนหม่นหมองมานานนัก
นานนักน้ำตามันตกใน
ยากแค้นลำเค็ญในหัวใจ
ร้อนรุ่มเพียงใดไม่หวั่นเกรง
เป็นบทเพลงเสียงเพลงแห่งความตาย
ความเป็นคนสลายลงไปพลัน
กฎุมพีกินแรงแบ่งชนชั้น
ชนชั้นชาวนาจึงต่ำลง
เหยียดหยามชาวนาว่าป่าดง
สำคัญมั่นคงคือความตาย