เดินจนเหนื่อยออกมานอกวัดมีร้านข้างของทอด จำพวกกล้วย ฟักทอง เผือก ผักจิ้มน้ำจิ้มออกรสหวานๆเค็มๆ คนที่นี่เค้าไม่นิยมกินรสเปลี้ยวกันมั้ง มีโต๊ะเล็กๆพร้อมเก้าอี้แล้วก็น้ำชาฟรีให้กลั้วคอด้วย ตูก้าก้อเดินไปเมียงมองแล้วก็ยิ้มให้ป้าที่กำลังทอด พร้อมกับชี้ นั่น โน่น นี่ ลองทุกสิ่งอัน
ถามอองซองว่าจุดชมวิวที่ว่าขึ้นชื่อของที่ชิตตะเวนี่เราสามารถเดินไปได้มั้ย อองซองส่ายหน้าพร้อมกับบอกว่าต้องนั่งแท็กซี่ไป เลยให้เรียกถามราคา แท็กซี่ที่นี่ก็คือรถสามล้อหัวมอเตอร์ไซค์แบบที่เรานั่งไปท่าเรือ
คันแรกเห็นเราเป็นต่างชาติเรียกราคา 3000 ลูกสาวป้า(สาวน้อยในรูป)ตะโกนโวยวายว่าอะไรไม่รู้พร้อมกับโบกมือไล่ไป อองซองแปลให้ฟังว่า เธอต่อว่าคนขับว่าเรียกราคาอะไรแพงแบบนั้น 1500 ก้อไปได้แล้ว พวกเราเลยตรบมือชอบใจกันใหญ่ เรียกมาถ่ายรูปกันใหญ่เลย
คันต่อไปเราเลยได้ในราคา 1500 เงินไทยก็ประมาณ 45 บาท
