ตอนแรกพอเราสั่งชี้สั่งอาหารเสร็จ เค้าจัดเตรียมกับข้าวใส่ถ้วยเล็กๆแบบถ้วยขนมบ้านเรา เตรียมให้เราคนล่ะชุด
หูยยยย อะไรจะเปลืองทรัพยากรขนาดนั้น เราเลยบอกไม่ต้องค่ะ เอาใส่ถ้วยใหญ่มาชุดเดียวเรากินด้วยกันได้
อองซองแยกโต๊ะไปกินต่างหากคะยั้นคะยออย่างไรก็ไม่มาร่วมโต๊ะด้วย แต่ก็นั่งใกล้ๆกันนั้นแหละเราถามว่ามหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้ๆนี้เราเข้าไปเที่ยวดูได้มั้ย เค้าส่ายหน้าว่าไม่ได้หรอกห้ามเข้า ที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยเก่าที่ไม่มีการเรียนการสอนแล้ว
เพราะมีการสร้างใหม่ไกลออกนอกเมืองไปอีก
พวกเราหันมาซุบซิบกันไม่เห็นมีทหารเฝ้าเลย ประตูก็เปิด เนอะๆๆ
อะเคร ๆ พยักหน้าให้กัน
อิ่มก่อนๆ เดี๋ยวเจอกัน
