..... สามย่าน ในความทรงจำ .....

[เทาชมพู]

ยังจำตึกแถวเก่าๆในสองรูปนี้ได้ไหมคะ

[mutita]

ตึกแถวรูปแรกจำได้ดีเพราะนัทพักอยู่ที่คลีนิค ซึ่งเห็นอยู่ในรูปด้วย ดีใจมากๆเลยเหมือนได้เห็นบ้านเก่า ถึงแม้จะพักอยู่ที่นี่ไม่นานนัก

ไม่น่าเชื่อว่าจะมองเก่าขนาดนี้ ส่วนตึกแถวอีกภาพจำไม่ได้ค่ะคุณเทาชมพู

[mutita]

เจอลิ้งค์ที่พูดถึงตลาดสามย่านด้วยค่ะ http://www.chula-alumni.com/forum/forum_postpop.asp?FID=3&AN=1&TID=112&PN=16&TPN=1

[mutita]

วันนี้ไล่ตามอ่านตามดูภาพในกระทู้ รูปเก่าเล่าเรื่อง-เมืองบางกอก ต่อจากเมือวานไปจนถึงหน้าที่ 119
พบข้อความของคุณ siameseพูดึงร้านจีฉ่อยเอาไว้ว่า
"จีฉ่อย" เป็นชื่อร้านในภาษากวางตุ้ง อ่านว่า "จี้ไฉ" ในภาษาจีนกลางและ "จี๊ไช้" ในภาษาแต้จิ๋ว แปลว่ามุ่งมั่นขยันขันแข็ง

ร้านเดิมของจีฉ่อยนั้นอยู่ด้านหลังของร้านในปัจจุบัน ต่อมาเมื่อมีการขยายถนน และทางจุฬาฯสร้างตึกแถวติดถนนพญาไทเมื่อกว่า ๔๐ ปีก่อน จึงได้ย้ายมาอยู่ ณ ที่ตั้งปัจจุบัน
คนในร้านจีฉ่อยเป็นคนจีนเชื้อสายกวางตุ้ง ตั้งแต่รู้จักร้านนี้ผู้เป็นพ่อไม่อยู่แล้ว มีแต่ผู้เป็นแม่กับลูกสาว ๔ คนและลูกชาย ๑ คน

ร้านเน้นขายเครื่องเขียนและอุปกรณ์ทำการฝีมือ ซึ่งผมเองก็เคยไปใช้บริการเช่นกัน ร้านจีฉ่อย ขึ้นชื่อในการให้บริการที่เน้นว่า "จัดให้ได้ทุกอย่าง" แต่ต้องขอเวลาสักหน่อย เนื่องจากในร้านมีของอยู่จำนวนมาก มากเสียจนเหลือทางเดินเพียงเอี้ยวตัวเท่านั้น ผมเคยสัมภาษณ์ลูกสาวเจ้าของร้าน ที่เข้ามาช่วยขายของเมื่อวันหยุดราชการว่า "ลูกค้าส่วนมากเป็นเด็กจุฬาเป็นส่วนใหญ่ พวกเด็กสถาปัตย์ฯ มาซื้อเสมอๆ เพราะสามารถสั่งของได้ตามที่ต้องการ บางครั้งก็หาของไม่เจอ แต่เจ้าของร้านบอกว่า "มี" แต่ขอเวลาค้นหา บางครั้งเด็กๆก็แสบ อยากลองดีกับร้านจีฉ่อย ก็สั่งซื้อ ชุดครุยรับปริญญา เจ้าของร้านก็ตอบว่า "เดี๋ยวอีกสามวัน มารับของได้เลย" เจ้าของร้านก็หัวเราะไปคุยไป ผมก็ถามว่า มีด้วยหรือ เขาก็ตอบกลับว่า "ก็โทรสั่งซิคะ ง่ายจะตายไป"
พร้อมโพสรูปภาพร้านอีกสองภาพแต่ไม่สามารถดูได้เสียดายจังค่ะ http://www.reurnthai.com/index.php?topic=3462.1770

[NAVARAT.C]

ผมน่าจะทันตัวพ่อนะครับ แต่ร้านนี้สมัยผมคิดว่ามันรกไปหมด เข้าไปสี่ห้าคนก็ไม่มีที่จะเดิน เพื่อนๆบางคนชอบไปกันเพราะมันอยู่ใกล้ แต่ไม่ค่อยมีระบบหาอะไรแปลกไปหน่อยก็ไม่ค่อยเจอ ถามเจ้าของร้านก็บอกว่ามีไว้ก่อน เอาเข้าจริงก็ไม่มีหรือบอกว่าหมด ต้องสั่งแล้วมารับ ของพวกนี้ส่วนใหญ่ผมจึงซื้อแถวบ้าน หน้าวัดบวรฯตอนนั้นมีอยู่ร้านนึง

ผมอยู่ประมาณสักปีสาม คณะสร้างตึกใหม่แล้วกันพื้นที่ให้มีห้องขายของ และให้ร้านเครื่องเขียนมาประมูลกัน ปรากฏว่าร้านตงเอียงได้ไป นิสิตสถาปัตย์เลยไม่ต้องเดินไปถึงสามย่านเพื่อจะไปซื้อของจีฉ่อย เพราะราคาที่คณะกำหนดให้ตงเอียงขายไม่ได้แตกต่างกัน

แต่ผมเดินผ่านจีฉ่อยไปทีไรก็เห็นนิสิตจุฬาเต็มร้าน ส่วนใหญ่จะเป็นสาวคุรุหรือบัญชี ดูเหมือนข้าวของจะเปลี่ยนแนวไปตามนั้น

[Naris]

สมัยทำงานบอล ผมเคยลองสั่งบะหมี่กินตอนดึกๆ ด้วยนะครับ แฮ่ๆ แกลุกขึ้นมาทำให้ด้วยหละ 

[mutita]

สมัยที่ได้แวะเข้าไปในร้านมืดๆทึบๆแออัดเหมือนเดิม แต่ไม่ค่อยมีลูกค้า เดินเข้าไปเพราะอยากเห็นเท่านั้น ไม่ได้ลองามซื้ออะไรแปลกๆเลยค่ะคุณNAVARAT.C

คุณ Naris สั่งบะหมี่ได้ด้วย ตอนแรกที่คุณเทาชมพูบอกเรื่องส้มตำ ยังเข้าใจว่าสั่งร้านแถวๆนั้นมาให้ นี่ถึงขนาดลุกมาทำบะหมี่ให้เอง สงสัยว่าจะถือคติเดียวกับห้างHarrodsเลยนะคะเนี่ย

[CrazyHOrse]

ขอยืมรูป อ.เทาชมพูมาใช้นะครับ
รูปแรกจากซ้ายมือเป็นโรงรับจำนำ ธนาคารที่เคยอยู่ใกล้ตรงนี้คือธนาคารนครหลวงไทย

รูปที่สองกับสามนี้ถ่ายจากตำแหน่งที่ใกล้เคียงกันมากครับ คือจากบนถนนหรือริมถนนจากทางเข้าด้านถนนพญาไทเข้ามาเล็กน้อย
รูปที่สองเป็นตึกแถวฝั่งที่หันหลังให้ตึกแถวอีกแถวหนึ่งซึ่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์ริมถนนพญาไท ด้านหลังตึกจะเห็นตึกจามจุรีสแควร์ ตึกแถวห้องหัวมุมผมจำได้ว่าขายพวกถุงพลาสติกและข้าวของจำพวกนี้
รูปที่สามเป็นตลาดสามย่าน ชั้นบนนั้นเป็นร้านเจ้าประจำของผมชื่อร้านหมื่นลี้ ปัจจุบันย้ายไปอยู่ชั้นบนตลาดสามย่านใหม่ นัยว่าลูกสาวเป็นคนดำเนินการแทนรุ่นพ่อแม่แล้ว (สมัยผมเรียน ลูกสาวเขายังเป็นเด็กประถมอยู่เลย)

รูปที่สี่คือชั้นบนของตลาดสามย่าน น่าจะถ่ายจากมุมใกล้ๆกับหมื่นลี้ครับ

ตอนนี้บริเวณนี้ถูกทุบหมดแล้วครับ ทุกวันนี้เข้าใจว่าใช้จอดรถชั่วคราว รอโครงการใหม่มาจุติ

[mutita]

ขอบพระคุณคุณ CrazyHOrse มากค่ะสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ในภาพแรกต่อจากโรงรับจำนำเป็นคลีนิคโรคผิวหนัง

จำได้แม่นยำว่ามีตู้โทรศัพท์สาธารณะตั้งอยู่ตรงข้ามร้านพอดี ต่อมาเป็นร้านขายยาจีนโบราณ นึกภาพร้านไม่ออกนอกจาก

ภาพของเจ้ ที่เสียงดังใจดี ทำกับข้าวอร่อย หลังบ้านตั้งเตาแบบสมัยก่อนที่ใช้ถ่านแต่มีขาตั้ง เป็นเตาสองหลุม

วันหนึ่งเกิดเหตุระเบิดเสียงดังสนั่น พากันตกใจไปทั้งแถบแต่พอเห็นต้นตอสาเหตุแล้ว หัวเราะก๊ากกันทุกคน เพราะมีขาหมู

และเศษติดอยู่ตามสายไฟ ประมาณว่าเจ้ต้มขาหมูในหม้ออัดความดัน แล้วเกิดระเบิดขึ้น

ถัดจากร้านขายยา ถ้าไม่เป็นร้านขายนาฬิกา ก็น่าจะเป็นร้านขายของจิปาถะ ฯลฯ และซอยเล็กๆเข้าตลาด

ที่มีแม่ต้าขายของอยู่ทั้งสองฝั่ง เจ้าแรกหัวมุมขายผลไม้ดอง ผลไม้แช่อิ่ม ร้านนี้ขายดีมากๆ

[siamese]

นอกจากร้านจีฉ่อยอันเป็นตำนานแล้ว สามย่านยังมีอีกหลายอย่างครับ

หนึ่งในนั้นคือ โจ๊กสามย่าน ซึ่งเด่นที่หมูสับเหนียวนุ่ม ก้อนโต ๆ ที่อยู่ในโจ๊กร้อน ๆ

โจ๊กสามย่านเท่าที่ทราบมามีอยู่ ๓ ร้าน ร้านริมถนนพญาไท และในซอย

ร้านโจ๊ก ก็ต้องมาด้วยร้านปาท่องโก๋ ก็ขายดีไม่แพ้กัน

[siamese]

ร้านโจ๊กที่เคยทาน เคยทานเพียงสองร้าน คือ ตรงถนนพญาไท เลยร้านจีฉ่อย มาเล็กน้อย จะผ่านร้านรถเข็นขนมเบื้อง ร้านถ่ายเอกสารขนาดใหญ่

ส่วนอีกร้านอยู่ที่จุฬา ซอย ๑๑ ( พ.ศ. ๒๕๕๖ ยังคงขายอยู่) เนื่องจากอยู่หลังตลาดสามย่าน ตึกแถวโซนนี้ยังไม่ถูกรื้อคืนก็เลยขายดีเอามาก ๆ

ร้านโจ๊กทานมาตั้งแต่ชามละ 15 บาท เรื่อยมาจนกระทั่ง 20 - 25 - 35 บาท มีทั้งพิเศษ ใส่ไข่ หมู ตับ ไข่ลูกเขย ไส้หมู

การแบ่งราคาของโจ๊กระหว่างธรรมดา กับ พิเศษ เขาจะใช้เทคนิคใส่สีชามต่างกัน สีฟ้า สีชมพู ประมาณนี้ทำให้เก็บคิดเงินได้เร็ว

[CrazyHOrse]

ขอยืมรูป อ.เทาชมพูมาใช้นะครับ
รูปแรกจากซ้ายมือเป็นโรงรับจำนำ ธนาคารที่เคยอยู่ใกล้ตรงนี้คือธนาคารนครหลวงไทย

รูปที่สองกับสามนี้ถ่ายจากตำแหน่งที่ใกล้เคียงกันมากครับ คือจากบนถนนหรือริมถนนจากทางเข้าด้านถนนพญาไทเข้ามาเล็กน้อย
รูปที่สองเป็นตึกแถวฝั่งที่หันหลังให้ตึกแถวอีกแถวหนึ่งซึ่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์ริมถนนพญาไท ด้านหลังตึกจะเห็นตึกจามจุรีสแควร์ ตึกแถวห้องหัวมุมผมจำได้ว่าขายพวกถุงพลาสติกและข้าวของจำพวกนี้
รูปที่สามเป็นตลาดสามย่าน ชั้นบนนั้นเป็นร้านเจ้าประจำของผมชื่อร้านหมื่นลี้ ปัจจุบันย้ายไปอยู่ชั้นบนตลาดสามย่านใหม่ นัยว่าลูกสาวเป็นคนดำเนินการแทนรุ่นพ่อแม่แล้ว (สมัยผมเรียน ลูกสาวเขายังเป็นเด็กประถมอยู่เลย)

รูปที่สี่คือชั้นบนของตลาดสามย่าน น่าจะถ่ายจากมุมใกล้ๆกับหมื่นลี้ครับ

ตอนนี้บริเวณนี้ถูกทุบหมดแล้วครับ ทุกวันนี้เข้าใจว่าใช้จอดรถชั่วคราว รอโครงการใหม่มาจุติ

กลับมาดูใหม่ พากย์มั่วเลยครับผม รูปขวามือไม่ใช่ตลาดชั้นบน เป็นชั้นล่างตลาดครับ

ตลาดสามย่านเก่า (สมัยนี้เรียกอย่างนั้น เพราะที่ใหม่ไปอยู่แถวสนามจุ๊บแล้ว) ความจริงยังมีเก่ากว่านี้ ชั้นล่างจะเป็นตลาดสด ชั้นบนเป็นแฟล็ต ถนนรอบตลาดเต็มไปด้วยหาบเร่แผงลอย ผมเข้าใจว่ารถผ่านไม่ได้ เพราะลำพังคนเดินผ่านก็ยากอยู่แล้ว เพราะคนเยอะจนเบียดเสียดกันแน่น ตึกเก่านั้นน่าจะถูกทุบรื้อไปราวปี 2525 +- คุณ siamese พอจะมีรูปเก่าอยู่ไหมครับ

[nol]

สมัยที่เรียนอยู่จุฬาฯ คณะของผมน่าจะอยู่ติดกับสามย่านมากที่สุดแล้วครับ เพราะสมัยนั้นคณะเก่าโดนทุบปรับปรุง ทำให้ต้องไปอาศัยอาคาร "ศึกษาวัฒนา" ซึ่งเป็นอาคารที่อยู่ติดกับสามย่าน เป็นที่เรียนตลอด ๔ ปี

บนชั้น ๒ ของตลาดสามย่านจะมีร้านสเต็กชื่อ "เมนู เฮ้าส์" ที่เด็กจุฬาฯ ชอบไปนั่งทาน เพราะราคาถูก แล้วก็มีร้านเจริญซีฟู้ด ขายอาหารกึ่งจีน กึ่งทะเล แล้วก็อีกหลายร้าน (จำชื่อไม่ได้)

ตอนกลางคืนหลังจากเล่นกีฬาเสร็จ ถ้าไปทานอาหารเย็นที่สามย่าน มองลงมาตรงที่ขายตลาดสด จะเจอหนูตัวเท่าแมววิ่งอยู่เยอะมาก หนูแถวนั้นใหญ่มากขนาดที่ว่าครั้งหนึ่ง ผมเดินอยู่แล้วเจอหนูวิ่งตัดหน้าผม แล้วไปวิ่งตัดหน้าแมวที่อยู่แถวนั้น แมวก็ได้แต่มองแบบงงๆ ไม่กล้าวิ่งไล่จับ

เวลาฝนตก แถวคณะจะกลายเป็น "ทะเลแมลงสาป" ที่ขึ้นมาจากท่อ รุ่นพี่ผมคนหนึ่งกลัวแมลงสาปมาก และตัวแกตัวใหญ่มาก (หนักเกิน ๑๓๐ กิโลกรัม) เคยถึงขั้นกระโดดขี่หลังเพื่อนอีกคน แล้วอ้อนวอนให้เพื่อนพาไปที่ห้องเรียน (ไม่แน่ใจว่าพี่อีกคนแบกไปไหวหรือไม่)

โจ๊กสามย่านต้นตำหรับ อยู่ติดกับคณะ แต่เคยได้มีโอกาสทานแค่ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะเปิดประมาณตี ๔ พอ ๖ โมงเช้าก็หมดแล้ว ตอนนั้นอยู่ทำงานที่คณะถึงเช้า เลยมีโอกาสได้ทาน

มีร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด อยู่ข้างๆ ร้านจีฉ่อย รสชาติก็ว่าเฉยๆ แต่รู้สึกจะเป็นร้านดัง

ร้านจีฉ่อย ขายของแพงกว่าปกติประมาณ ๑ เท่าตัว เพราะเคยไปซื้อของอย่างหนึ่งแล้วเพื่อนผมฟังจีนรู้เรื่อง จีฉ่อยหันไปคุยกับลูกว่าราคาเท่าไร พอทราบราคาก็หันมาบอกพวกผมในราคาคูณ ๒ ไปเรียบร้อย

ร้านแปะ อยู่ติดกับคณะ ขายก๋วยเตี๋ยว และขายการ์ตูน แปะกับซิ้มจะทะเลาะกับอาเฮียลูกคนโตและเจ๊สี่ทุกวัน ร้านสกปรก แต่ก๋วยเตี๋ยวอร่อยมาก (ชาวคณะผมจะเรียกว่าร้าน S&P มาจาก "ซิ้มกับแปะ")

ร้านอาหารอีสาน "เจ๊แดง" (เป็นคนอีสานแต่ทำไมถึงได้ฉายาว่าเจ๊ก็ไม่ทราบ) มียำไก่ทอดอันเลื่องชื่อ และมีลูกชายสุดซ่าชื่อว่าเจ้าต๊อบ

ที่นึกออก ก็ประมาณนี้ครับ 

[เพ็ญชมพู]

ถ้าเรื่องอาหารขึ้นชื่อสามย่าน นึกถึงโจ๊ก

ติดใจอยู่อย่างเดียว 

[siamese]

ไม่มีภาพให้ชมครับ คุณม้า 


ตึกแถวบริเวณตลาด อยู่รอบตึกที่เป็นตลาดจะมีร้านค้าขายบ๊ะจ่าง มีลังถึงสูงเท่าคนอยุ่หลายอันมาก ถึงหน้าเทศกาลนึ่งกันไม่ทันกับความต้องการ

ในตัวตลาดแบ่งโซนผัก โซนขายปลา เขียงหมู ของชำ ดอกไม้ เบ็ดเตล็ด ส่วนชั้นสองเป็นร้านขายอาหารตามสั่ง (โดยเฉพาะสเต็กกะทะร้อน) มีอยู่หลายร้าน

และมุมหนึ่งเป็นที่กวดวิชา ฟิสิกส์