ผมหมายถึงเหตุการณ์ทั้งเรื่องครับไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่าเป็นเจ้าหญิงฉวีวาด(ผมมองถึงครอบครัวของท่าน) แต่ถ้าให้ผมมองส่วนเฉพาะตัวท่าน ผมคิดว่าท่านไม่ใช่คนน่ารังเกียจอะไร ไม่ต่างกับเด็กสาวที่หลงผิดไปบ้าง ท่านผิดมากที่สุดคือ ท่านเกิดเร็วเกินไปสักหนึ่งร้อยปีเท่านั้นเอง
ดิฉันอ่านประโยคแรกของคุณแมวเซาแล้วยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่เอาไว้ก่อน พฤติกรรมของท่านหญิงฉวีวาด ถ้าเกิดในปัจจุบัน ก็ยังมีการลงโทษทางกฎหมายอยู่นะคะ หากว่าท่านยังไม่ได้หย่าขาดจากสามีคนแรกแล้วไปมีสามีคนที่สอง (ดังที่พระองค์หญิงมาลิกาใช้คำว่า "ทิ้งแม่ ทิ้งสามีมา" ) สามีสามารถฟ้องร้องเอาผิดทั้งกับท่านและสามีใหม่ได้ค่ะ
แต่ที่เบากว่าเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อนมาก ก็คือทางพ่อแม่พี่น้องท่านนอกจากขายหน้าชาวบ้านแล้วก็ไม่ได้รับโทษใดๆ อย่างหม่อมแม่ของท่าน
กรณีนายเวรผึ้ง ที่มีภรรยาอยู่แล้ว 2 คน ถ้าท่านไปเป็นภรรยาคนที่สามโดยภรรยาสองคนแรกไม่ได้ยินยอม ก็ถือว่าผิดศีลข้อกาเม แต่ถ้าสองคนนั่นไม่ว่าอะไร ยอมรับว่าสามีมีคนใหม่ได้ ก็ไม่ผิด
ในกรณีที่ท่านหย่าขาดจากสามีคนแรกแล้ว จะไปเริ่มต้นกับชายคนใหม่ ก็ไม่มีปัญหาอะไรทั้งด้านกฎหมายและศีลธรรม ถึงมีสามีหลายคน ถ้ามีคราวละคน และไม่ได้ไปแย่งใครเขา ก็ไม่ผิดทั้งศีลและกฎหมายเช่นเดียวกันค่ะ
