ญี่ปุ่น ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น 2

[เพ็ญชมพู]

พรุ่งนี้จะพาไปดูดอกไม้ไฟค่ะ    เซนเซเพ็ญเคยไปดูหรือยัง

ที่ญี่ปุ่นเคยไปดูที่โตเกียวครั้งหนึ่ง ถ่ายรูปออกมาไม่สวยเลย จึงไม่ขอโชว์  


สำหรับเรื่องนักเรียนญี่ปุ่นที่ส่งไปศึกษาต่างประเทศในรัชสมัยเมจิ คุณ Arboramo สามารถศึกษารายละเอียดได้จากลิ้งก์ข้างล่างนี้

นักศึกษาญี่ปุ่นที่ไปศึกษาต่างประเทศในรัชสมัยเมจิ (พ.ศ. ๒๔๑๑- พ.ศ. ๒๔๕๕)

นักศึกษาญี่ปุ่นรุ่นแรกที่ไปเรียนต่างประเทศคือ กลุ่มห้าวีรบุรุษโจโช (長州五傑 Chōshū Goketsu) โดยคำแนะนำของศาสตราจารย์ Alexander William Williamson แต่เป็นไปศึกษาอย่างผิดกฎหมายโดยลักลอบไปศึกษาที่ University College London (UCL) เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๖ กฎหมายห้ามไปต่างประเทศถูกยกเลิกไปเมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๙

จากซ้ายไปขวา

แถวบน  Endo Kinsuke 遠藤謹助 (head of national mint, Zoheikyoku) Nomura Yakichi 野村弥吉 (later Inoue Masaru, the first Director of Railways in Japan) Ito Shunsuke 伊藤俊輔 (later Ito Hirobumi, Prime Minister)

แถวล่าง   Inoue Monta 井上聞多 (later Inoue Kaoru, Foreign Minister) Yamao Yozo 山尾庸三 (studied shipbuilding in Glasgow)

สำหรับคนหลังนี้ คุณม้าเคยบรรยายสรรพคุณไว้เพิ่มเติมว่า

ปี 1873 Imperial College of Engineering ถูกก่อตั้งขึ้นโดย ยะมะโอะ โยโซ หนึ่งในสมาชิกกลุ่มห้าวีรบุรุษโจชูที่แอบลักลอบหนีออกจากญี่ปุ่นไปเรียนที่อังกฤษ นักเรียนวิศวกรรมหลายคนจากสถาบันนี้ถูกส่งไปเรียนต่อในอังกฤษ คนพวกนี้เป็นกำลังสำคัญในการปฏิวัติอุตสาหกรรมครับ

[เพ็ญชมพู]

จากซามูไรไปเป็นนักศึกษา  

ภาพยนตร์ "ห้าวีรบุรุษโจชู"

[เพ็ญชมพู]

ปีนี้ครบรอบ ๑๕๐ ปีที่กลุ่ม Choshu Five ไปศึกษาที่ University College London (UCL) มหาวิทยาลัยได้จัดงานรำลึกถึงวีรบุรุษทั้ง ๕ ในวันที่  ๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ 

รายละเอียดสามารถติดตามอ่านได้ใน เว็บของ UCL 

ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น โคจรมาบรรจบพบกับ อังกิ๊ด อังกฤษ ที่นี่เอง

[เทาชมพู]

คุณชายประกอบเสร็จจากขับแท็กซี่ส่งอาจารย์แล้ว ก็คงจะเข้ามาเช้คแฮนด์ด้วยละค่ะ

[เทาชมพู]

วันนี้พาเซนเซเพ็ญไปชมพลุ (หรือดอกไม้ไฟ -ลืมไปแล้วว่ามันต่างกันยังไง) เหนือทะเลสาบโทย่า 
มีรถบัสคันใหญ่มารับจากโรงแรม  นั่งลงจากภูเขาไปที่ทะเลสาบเบื้องล่าง    ประมาณครึ่งช.ม. ก็มาจอดริมทะเลสาบ  หลังจากนั้นเขาก็พาลงไปที่เรือซึ่งถ้านับไม่ผิด มีสามชั้น    ดูพลุได้จากกราบเรือ   หรือถ้าใครอยากขึ้นไปชมให้จุใจก็ขึ้นไปบนชั้นบนสุดซึ่งเป็นดาดฟ้ากว้างไม่มีหลังคา
ในฤดูร้อน ฟ้าเหนือเมืองซัปโปโรไม่มีเมฆหมอก   เห็นพระจันทร์เกือบเต็มดวงส่องสว่างเพิ่มบรรยากาศ  ใครจะขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดงก็ทำได้ ญี่ปุ่นไม่ว่า
พอถึงเวลา  เรือก็เคลื่อนออกจากท่า แล่นเอื่อยๆไปกลางทะเลสาบ    พอถึงที่หมายก็ลอยนิ่งอยู่ตรงนั้น    ทุกอย่างตรงตามเวลาเป๊ะตามแบบญี่ปุ่นซึ่งเคร่งครัดเรื่องตรงต่อเวลากันมาก    จากนั้นเขาก็เริ่มยิงพลุขึ้นกลางอากาศ   มองเห็นได้ถนัดเพราะรอบๆมันมืดหมด  แสงไฟจากฝั่งก็มีเพียงลิบๆ 
พลุลูกแรกๆ เป็นพลุธรรมดาๆ   ไม่ได้ชวนตื่นเต้นนัก    แต่เขาก็ค่อยๆเพิ่มความวิจิตรพิสดารขึ้นทีละลูกสองลูก  เป็นพลุแปลกๆไม่ใช่แค่กระจายออกเป็นสีต่างๆเท่านั้น   แต่มีหลายลูกซ้อนกัน หลายแบบ   ดูเพลินตา    บรรดานักท่องเที่ยวส่งเสียงฮือฮาพลางถ่ายรูปถ่ายวิดีโอกันไม่นับ   
จนกระทั่งจบรายการ เขาก็พาเรือกลับขึ้นฝั่งค่ะ

ในยูทูปมีหลายคลิป  เลือกอันที่บอกว่า full version มาให้ดู   ของจริงสวยกว่านี้มาก  แต่ไม่มีเวลาไปหาว่าใครถ่ายไว้ดีกว่านี้หรือเปล่า
เซนเซสนใจก็ลองหาเอาเองนะคะ

[เพ็ญชมพู]

วันนี้พาเซนเซเพ็ญไปชมพลุ (หรือดอกไม้ไฟ -ลืมไปแล้วว่ามันต่างกันยังไง) เหนือทะเลสาบโทย่า  

พลุกับดอกไม้ไฟ (หรือดอกไม้เพลิง) ท่านรอยอินบอกว่าเหมือนกัน    

น่าแปลกที่ญี่ปุ่นเขาก็เรียกว่า ฮะนะบิ 花火  (花 = ดอกไม้  火 = ไฟ) แปลตรงตัวว่า "ไฟดอกไม้" เหมือนกับที่เราเรียกว่า "ดอกไม้ไฟ"

[เพ็ญชมพู]

หลังจากนั้นเขาก็พาลงไปที่เรือซึ่งถ้านับไม่ผิด มีสามชั้น    ดูพลุได้จากกราบเรือ   หรือถ้าใครอยากขึ้นไปชมให้จุใจก็ขึ้นไปบนชั้นบนสุดซึ่งเป็นดาดฟ้ากว้างไม่มีหลังคา

เรือลำนี้กระมัง  

ยืมภาพมาจาก คุณ Supra

[เทาชมพู]

มันมืด  เลยเห็นหน้าตาเรือไม่ชัด   ไม่รู้ลำเดียวกันหรือคนละลำ    แต่เป็นเรือแบบนี้ละค่ะ
ส่วน Lake Toya ก็เห็นแต่ตอนกลางคืน    มีรูปเดียวที่ถ่ายจากหน้าต่างห้องโรงแรมซึ่งอยู่บนภูเขา มองลงมาเห็นทะเลสาบ

[เทาชมพู]

ขออินทรเนตรช่วยหามาให้ค่ะ

[เพ็ญชมพู]

มองขึ้นไปจากเรือในทะเลสาบ เห็นโรงแรมของคุณเทาชมพู 

ยืมภาพมาจาก คุณ Supra เช่นเคย 

[เทาชมพู]

โรงแรมที่ว่าอยู่สูงมาก    เพราะอยู่บนภูเขาอีกที    ในฤดูร้อนแค่ตีสี่กว่าๆก็สว่างแล้ว   มองเห็นห้องอยู่สูงกว่าเมฆโดยไม่ต้องนั่งเครื่องบิน

[เทาชมพู]

พอสว่างก็เก็บของลงจากโรงแรมได้แล้ว      วันนี้เป็นวันภารกิจหลักของคนไทย  ได้แก่การช็อปปิ้ง    ใกล้จะกลับบ้าน  ยังไงเสียก็ต้องหิ้วของฝากกลับไปฝากทางบ้าน    แม้ว่าของฝากนั้นจะหาได้ในกรุงเทพด้วยราคาถูกกว่า ก็ไม่ว่ากัน   
ก็ของมันต้องฝากนี่นา
จะพาเซนเซเพ็ญไปเดินดูถนนคนเดินค่ะ

[เพ็ญชมพู]

ภาพข้างบนคงเป็นเมืองในชนบท เห็นสายไฟฟ้ารุงรังเหมือนเมืองไทยเชียว ไม่เหมือนที่เมืองใหญ่อย่างซัปโปโรที่เอาสายไฟลงดินหมดแล้ว

เมื่อไรสองข้างถนนของกรุงเทพเมืองฟ้าอมรของเราจะเป็นอย่างนี้บ้างหนอ  

พาคุณเพ็ญชมพูไปช็อปปิ้งในเมืองซัปโปโร

[เทาชมพู]

ซัปโปโรมีหลายส่วนของเมือง    ถนนบางสายก็เป็นแหล่งธุรกิจเหมือนในโตเกียว  บางสายก็ยังดูเหมือนชนบท 
ที่ถนนคนเดิน  มีสามล้อให้นักท่องเที่ยวที่ไม่อยากเดินให้เมื่อย นั่งชมร้านรวงสองข้างทางด้วย

[เพ็ญชมพู]

ดูคล้ายกับรถลากที่โอตารุ (小樽 - Otaru)  เมืองเดียวกับที่คุณเทาชมพูไปดูบ้านเศรษฐีญี่ปุ่น   

ภาพจาก เว็บของไต้หวัน