คำว่า "นายแม่"

[เพ็ญชมพู]

วาดเพิ่งเข้าใจวันนี้เองนะคะ ว่าทำไมแม่ถึงให้พวกเราเรียกว่า "นาย"

[ภศุสรร อมร]

จากจุดนี้เราเห็นได้ว่า วัฒนธรรมไทยนั้นยืดถือเรื่องยศศักดิ์และความเคารพผู้ใหญ่มาแต่โบราณ ภาษาพูดต่อผู้ใหญ่ผู้อาวุโส ย่อมต้องให้เกียรติ์อยู่เป็นนิตย์ จะเห็นได้ว่า ประเทศในแถบเอเชียล้วนแล้วแต่ยืดถือหลักผู้ใหญ่ผู้น้อยดังกล่าว มาเป็นรากเหง้าของสังคม การนับถือผู้ใหญ่ในครอบครัว ผู้อาวุโสในสังคมนั้น ย่อมเป็นแรงคลับเคลื่อนให้เกิดความปรองดองในสังคมโบราณ คนโบราณคงเห็นว่า ผู้อาวุโสนั้น มีประสบการณ์ยาวนั้นซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา นอกจากอายุแล้ว ก็มียศศักดิ์ ฐานะ สกุลชาติ มาพัวพันเกี่ยวข้องต่อไปอีก

ส่วนเรื่องคนเชื้อสายจีนรับเอาคำไทยมาใช้นั้น กระผมมองดูแล้ว มิใช่เรื่องแปลกในประการได้ วัฒนธรรมไทยมีปัจจัยหล่อรวมสูง ยอมซึมซาบไหลรินเข้าไปสู่เผ่าอื่นได้ง่าย คนไม่ว่าเชื้อชาติได มาตั้งรกรากอยู่แผ่นดินสุวรรณภูมินั้น ย่อมกลายเป็นไทยได้ง่าย อย่างน้อยเมื่อกาลเวลาผ่านไป จะต้องมีการเอาวัฒนธรรมไทยมาประยุกต์ใช้ในระดับหนึ่งเป็นธรรมดา

[เพ็ญชมพู]

ส่วนเรื่องคนเชื้อสายจีนรับเอาคำไทยมาใช้นั้น กระผมมองดูแล้ว มิใช่เรื่องแปลกในประการได้ วัฒนธรรมไทยมีปัจจัยหล่อรวมสูง ยอมซึมซาบไหลรินเข้าไปสู่เผ่าอื่นได้ง่าย คนไม่ว่าเชื้อชาติได มาตั้งรกรากอยู่แผ่นดินสุวรรณภูมินั้น ย่อมกลายเป็นไทยได้ง่าย อย่างน้อยเมื่อกาลเวลาผ่านไป จะต้องมีการเอาวัฒนธรรมไทยมาประยุกต์ใช้ในระดับหนึ่งเป็นธรรมดา

คำไทยที่คนเชื้อสายจีน (โดยเฉพาะแต้จิ๋ว) ในเมืองไทยรับมาใช้มีหลายคำ ซึ่งมักออกเสียงเพี้ยนไปทางจีน

หากคำว่า "นายแม่" เป็นอีกคำหนึ่งที่รับมาจากไทย น่าสงสัยว่าเหตุใดยังออกเสียงเป็นไทยอยู่ไปเพี้ยนไปทางจีน❓

ที่มาจาก ศิลปวัฒนธรรม

[เทาชมพู]

เห็นจะต้องรอคุณม้า  หรือไม่ก็คุณแปลงนามมาตอบดีกว่าค่ะ

นึกได้อีกอย่าง
คนไทยรุ่นเก่ามีคำเรียกสตรีผู้ใหญ่ในบ้านด้วยคำยกย่องว่า "แม่นาย"   คล้ายกับคำว่า "คุณนาย"   หมายความอย่างเดียวกับ นายแม่ ค่ะ

[ภศุสรร อมร]

ในเรื่องนี้ กระผมมีความเห็นค่อนไปทางเดียวกับท่านอาจารย์เทาชมพูว่า น่าจะเป็นคำเรียกโดยเฉพาะที่บริวารบ่าวไพร่ในบ้านจีนเอาไว้เรียกเจ้านาย หากเป็นคนจีนหรือลูกจีนจริงๆก็น่าจะมีแนวโน้มใช้คำจีนเรียกขานสูงกว่า ( แต่ก็ไม่ทั้งหมด ลูกจีนในสมัยก่อนเรียกขานผู้เป็นมารดาโดยใช้คำไทยว่าแม่เลยก็มี) ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า ภาษาเป็นสิ่งไม่ตายตัว ย่อมผันแปรไปตามสภาพแวดล้อม เพียงแต่ในเรื่องนี้กระผมค่อนข้างเห็นด้วยกับคุณเทาชมพูว่าน่าจะเป็นคำเฉพาะสำหรับบริวารไทย

ในหมู่คนไทยนั้น การเรียยกขานเจ้านายหรือผู้เคารพนั้น ก็มีความแตกแยกออกไปตามภูมิภาคอีก เช่นทางปักษ์ใต้เรียกนายผู้ชายว่า นายหัว
ทางเหนือนิยมเรียก ป้อเลี้ยง แม่เลี้ยง เป็นตน แม้แต่แต่ล่ะคนเองก็ยังคงเรียกไม่เหมือนกัน ศัพท์จำพวกนี้ย่อมหามาตรฐานตายตัวได้ยาก

[เทาชมพู]

ทางเหนือมีคำว่า "อี่นาย" ความหมายแบบเดียวกับ คุณนาย หรือ คุณผู้หญิง
ใช้เรียกหญิงที่มีฐานะในสังคมดี แต่เป็นสามัญชนไม่ใช่เจ้านาย  ค่ะ