อาหารจีนบนโต๊ะฝรั่ง

[เทาชมพู]

คุณ han_bing เล่าถึงอาหารฝรั่งบนโต๊ะจีนไว้แล้ว   ทำให้นึกได้ว่าน่าจะเล่าถึงอาหารจีนบนโต๊ะฝรั่งที่เคยกินมาบ้าง    อาจจะมีบางส่วนซ้ำกับกระทู้เก่าอยู่บ้างก็กรุณาอย่าถือสานะคะ   แต่ส่วนใหญ่จะพยายามไม่ให้ซ้ำ   
ไม่งั้นซายาเพ็ญก็จะปรากฏกายพร้อมกับข้อความในกรอบสีฟ้า  เพื่อบอกว่าเคยเขียนไว้ในกระทู้ไหนวันเดือนปีเท่าไหร่

ในอเมริกาก่อนที่ร้านอาหารไทยจะไปตีตลาดเป็นร้านอาหารชั้นดี รู้จักกันทั่วประเทศอย่างปัจจุบัน   ร้านอาหารจีนเคยนำหน้ามาก่อน     จนเดี๋ยวนี้ก็ยังมีอยู่   ในเมืองใหญ่ๆของอเมริกาไม่ใช่เฉพาะซานฟรานซิสโก มีคนจีนไปตั้งถิ่นฐานอยู่เยอะพอสมควร     เขาก็จะมีซูเปอร์มาเก็ตจีนของเขา     ร้านอาหารจีนของเขา   คนไทยเราเมื่อไปอยู่ที่นั่นนานสักพักไม่ว่าจะไปทำงานหรือไปเรียน ก็จะเริ่มแวะเวียนไปซื้อของสดของแห้งจีน และกินอาหารจีนกันในโอกาสพิเศษ

ในเมื่อปัจจุบันร้านอาหารไทยหาง่าย  ไปรัฐไหนก็เจอ    ดิฉันก็เลยไม่ค่อยต้องไปพึ่งอาหารจีน   แต่นานๆครั้งเพื่อนฝูงชวนไปก็ไปเหมือนกัน     ร้านอาหารที่ไปบ่อยก็คือร้านอาหารจีนในเดนเวอร์ รัฐโคโลราโด

[เทาชมพู]

บรรยากาศในร้านไม่หรูหรา    ก็คล้ายๆภัตตาคารจีนรุ่นเก่าในกรุงเทพ    มีกลิ่นอายของจีนอยู่บ้างนิดหน่อยตรงโต๊ะเก้าอี้และเครื่องประกอบ   โต๊ะจีนชนิดตรงกลางหมุนได้มีให้เห็นเป็นธรรมดา แต่ยังหารูปไม่เจอเลยไม่ได้เอามาลงให้ดู

[ประกอบ]

ระหว่างซายาเพ็ญฯยังไม่แวะมา ก็มาขอดันกระทู้ซะหน่อยเพื่อความครึกครื้น เรื่องร้านอาหารจีนในเมืองฝรั่งนี่ผมเชี่ยว เพราะกินบ่อย เที่ยวทีไรก็กินแต่ร้านจีนเพราะมันถูกกว่าร้านไทย ร้านไทยนี่เข้านับครั้งได้เลย
ขนาดเป็ดสี่ฤดูที่โด่งดังที่อังกฤษ กินในอังกฤษกลางเมืองลันดั้นนี่ยังราคาถูกกว่ากินที่ร้านสาขาในเมืองไทยซะอีก


ตามเมืองต่างๆ ในอังกฤษ ไม่ว่าจะเมืองเล็กเมืองใหญ่ เรียกได้ว่าไม่มีเมืองไหนไม่มีร้านอาหารจีน คนจีนไปอยู่ทุกหนทุกแห่งจริงๆ  ร้านอาหาร 2 ประเภทที่ต้องเจอทุกเมืองคือร้านอาหารอินเดียกับร้านจีน หลายๆ ร้านจะเปิดแบบ take away เท่านั้นคือซื้อกลับบ้าน ร้าน take away ส่วนใหญ่จะเปิดแต่ช่วงเย็น เช่นห้าโมงเย็นถึงห้าทุ่ม


ร้านไทยตอนนี้เริ่มตามมาแบบห่างๆ แล้วคือเจอในทุกเมืองเหมือนกันแต่ถ้าเมืองเล็กหน่อยอาจจะไม่เจอ  ที่ยังไม่ทุกหัวระแหงเท่าร้านจีนไม่ใช่เพราะความนิยมที่ด้อยกว่า แต่น่าจะเนื่องจากคนไทยที่มีโอกาสมาอยู่เมืองนอกเช่นในอังกฤษมีน้อยกว่าคนจีนเยอะ ตอนนี้ร้านไทยในอังกฤษหลายๆ ร้านประสบปัญหาหาพ่อครัวไทยไม่ได้เพราะคนจะมาทำงานขอวีซ่ายากขึ้น  ที่มีอยู่เลยโดนแย่งตัวกันพอสมควร


ตะกี๊คุยกับลุงกอร์ดอนซุปฯผม แกรับเชิญไปบรรยายที่คาซักสถานมา เนื่องจากเป็นมังสาวิรัตแกเลยกินอาหารคาซักฯไม่ได้ แกบอกว่าเจอทั้งร้านจีนร้านไทยในคาซักสถานด้วย

เอาภาพเป็ดสี่ฤดูมาให้ดูเล่นๆ แก้หิวครับ

[เทาชมพู]

เป็ดสี่ฤดูมีขายในกรุงเทพ   แต่เห็นราคาแล้วไปซื้อเป็ดย่างแถวนางเลิ้งกินดีกว่าค่ะ

เมื่อเข้าไปกินอาหารจีนในเมืองฝรั่ง    ที่เห็นเป็นประจำคือ บางร้านคนเสิฟเดินมาแจกขนมให้ลูกค้ากินคนละอัน   ไม่คิดเงิน แต่ไม่รู้ว่าบวกเข้าไปในค่าอะไรสักอย่างของอาหารมื้อนั้นหรือเปล่า    แต่บางร้านก็ใส่กระจาดหรือชามเล็กๆวางไว้ให้บนโต๊ะ ให้หยิบกินได้ตามสบาย
ขนมที่ว่านี้เป็นแป้งกรอบๆคล้ายข้าวเกรียบของเรา แต่หนากว่า  ชื่อว่า fortune cookie  รูปร่างเหมือนหมวกกุยเล้ยของจีนที่พับบิดตรงกลางเข้าไป     สัญลักษณ์ของมันคือมีแผ่นกระดาษเล็กๆยาวๆ สอดเอาไว้ในรอยพับ   ให้ดึงออกมาอ่านได้
กระดาษนั้นมีข้อความพิมพ์อยู่    บางอันก็เป็นคำทำนายโชคชะตา(ซึ่งเป็นไปในทางดี)  บางอันก็เป็นคำคม  หรือข้อเตือนใจ    แต่เป็นอะไรก็ตาม   เขาหวังว่าลูกค้าอ่านแล้วจะสบายใจ   หรืออย่างน้อยก็ไม่หัวเสียลุกขึ้นทะเลาะกับเจ้าของร้าน

[เพ็ญชมพู]

ไม่งั้นซายาเพ็ญก็จะปรากฏกายพร้อมกับข้อความในกรอบสีฟ้า  เพื่อบอกว่าเคยเขียนไว้ในกระทู้ไหนวันเดือนปีเท่าไหร่

ได้โอกาสเรื่อง "fortune cookie"

Those of us who have been to Chinese restaurants in the USA or Europe probably have eaten the "fortune cookies" with some slips of paper telling your fortune or quoting Chinese sayings. All Chinese restaurants in the west offer furtune cookies to their patrons, but you will never find such cookies in Beijing itself. I rather think you won't find it in the whole of China or even in Chinese restaurants in Asia.

I have a feeling that fortune cookie is not quite a traditional Chinese snack, and might as well have been invented in the overseas Chinese communities in the west, only recently. Or perhaps you might find it in Hong Kong and South China ? , but never in North China, I am quite sure. (Most overseas Chinese communities in the west came originally from Canton or Guangdong in the South.)

Fortune cookie in its current shape may be a relatively new invention, invented for the sake of Western customers of Chinese restaurants, but you can still find its root in China's history - the legend of the uprising against the Mongol invaders, as Khun Sasis have told. Back then the secret messages were political and military ones, hidden inside the mooncakes. Today the secret messages are largely for entertainment purpose, hidden in completely different kind of sweets - the fortune cookies.

fortune cookies นี่้ก็คล้ายๆกับท้องม้วนนะคะ  แต่แผ่นหนากว่า  เคยอ่านหนังสือพิมพ์เค้าบอกว่า  คิดค้นขึ้นมาที่แอลเอนี่เองค่ะ  มีอาแป๊ะหัวใส  เปิดร้านอาหารจีนซึ่งมีมากมายในแอลเอ  ตะแกเลยคิดลูกเล่นให้คนเข้าร้าน  พอลูกค้ากินข้าวเสร็จแล้ว  เอาคุ้กกี้ที่ว่ามาให้แจกฟรี  แล้ว  กระดาษเซียมซี เอ๊ย ในคุกกี้ก็จะมีคำคม คติขงจี๊อ ฯลฯ  คนก็ติดใจกันใหญ่ โดยเฉพาะลูกค้าฝรั่ง  คนเขียนคิดไม่ทันกันแหละค่ะ  เดี๋ยวนี้ก็เอาเท่เก๋ไก๋กันเป็นหลักค่ะ  แล้วแถมเลขหวยล้อตโต้มาให้ด้วย  จะได้ไม่เสียชื่อฟอร์จุน คุ้กกี้

[เทาชมพู]

จับ fortune cookie มาให้ซายาเพ็ญได้อันหนึ่ง

[เพ็ญชมพู]

อาแปะเขียนได้ถูกใจจริง ๆ

ขอบพระคุณซายาเทาที่กรุณาจับมาให้   

[เทาชมพู]

ถ้าแม่นจริงๆ อย่าลืมเลี้ยงโต๊ะจีนชาวเรือนไทยด้วยนะคะ

[เทาชมพู]

เอามาฝากคุณประกอบอีกอันหนึ่งค่ะ

[เทาชมพู]

ต่อไปคืออาหารจีนเรียกน้ำย่อยที่ฝรั่งชอบกินกันมาก   หยิบง่ายไม่เลอะเทอะ   ทำง่าย ส่วนประกอบก็ไม่ยุ่งยาก  แค่แผ่นแป้งซื้อจากซูเปอร์มาเก็ตของจีน   มีไส้หมูบด หรือบางแห่งอาจจะเติมผักลงไปด้วย    รสอร่อยกินง่าย  มีน้ำจิ้มเปรี้ยวๆหวานๆ ให้กินด้วยแก้เลี่ยน   
เรารู้จักกันในนามของเกี๊ยวทอด     ฝรั่งเรียกว่า fried wonton

[ประกอบ]

แห่ะๆ ของคุณครับ ไม่กี่วันก่อนพี่สาวไปมาหมอพระแล้วถามว่าน้องชายจะเรียนจบไหม หลวงพ่อตอบสวนทันควัน น้องชายขี้เกียจแบบนี้จะไหวเหรอ นี่ขนาดท่านไม่เห็นไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับผมเลยนะ  ผมหละเชื่อทันทีเลยว่าท่านวิเศษจริง แม่นยังกะตาเห็น      

[เทาชมพู]

เกี๊ยวกรอบเป็นอาหารเรียกน้ำย่อย เรียกว่าเป็นออเดิฟแบบจีน    แต่เมื่อจะเริ่มอาหารชุดใหญ่   เกี๊ยวตัวเดียวกันนี้ก็แปลงโฉมจากออเดิฟเป็นซุป เมื่อเอาเกี๊ยวใส่หม้อเติมน้ำซุปลงไป    แทนการทอดกรอบ    เป็น wonton soup  หรือเกี๊ยวน้ำ   อร่อยถูกปากฝรั่งไปอีกแบบค่ะ

[เทาชมพู]

ของเรียกน้ำย่อยอีกอย่างที่รู้จักกันดีไม่แพ้เกี็ยวกรอบ คือปอเปี๊ยะทอด   เรียกว่า spring rolls หรือ egg rolls   ไส้ของปอเปี๊ยะถูกดัดแปลงไปให้ถูกลิ้นฝรั่ง เป็นหมูสับก็ได้ เป็นผักต่างๆที่หาได้ง่ายในท้องถิ่นก็ได้  

[เทาชมพู]

ซุปอีกอย่างหนึ่งที่เห็นกันแพร่หลายในเมืองฝรั่ง คือ egg drop soup  เข้าใจว่าตรงกับ "ไข่น้ำ" ซึ่งเป็นอาหารจีนในไทย    ไปถามคุณวิกี้มา  ได้ชื่อภาษาจีนมาฝากคุณม้า ว่า 蛋花湯; pinyin: dàn huā tāng; แปลตามตัวว่า "egg flower soup" หรือซุปดอกไม้ไข้
 
โดยส่วนตัวแล้วไม่ชอบซุปชนิดนี้ค่ะ  เพราะรู้สึกว่าไข่กับน้ำซุปไก่มันรวมกันแล้วจืดชืด     โรยต้นหอมและปรุงรสด้วยพริกไทย ก็ยังจืดอยู่ดี       แต่ฝรั่งชอบ  คนจีนในเมืองฝรั่งก็ชอบ  จึงมีรายการอาหารนี้ขึ้นโต๊ะฝรั่งให้กินกันเสมอเวลาไปทัวร์แล้วได้กินอาหารจีนค่ะ  อาจเป็นด้วยอีกอย่างคือทำง่าย และต้นทุนถูกด้วย 

 

[เทาชมพู]

อาหารจีนอีกอย่างหนึ่งที่แพร่หลายทั่วไป แม้แต่ในร้านจานด่วนอย่าง Panda Express ที่มีสาขาอยู่ในหลายรัฐ คือผัดเปรี้ยวหวาน  เรียกว่า sweet and sour pork