อุกกาบาต
สิบห้ากุมภาปีห้าหก
โลกตกตะลึงพลันขวัญเสีย
ด้วยลูกอุกกาบาตฟาดรัสเซีย
ร้ายกว่านิวเคลียร์มหาประลัย
วาบวับจับจ้ามาทุกทิศ
ดังดวงอาทิตย์มาร่วงใส่
กระจกแตกคนตื่นด้วยคลื่นไฟ
แม้นใกล้ตัวเมืองคงเรื่องยาว
ตกธารน้ำแข็งยังแรงร้าย
เป็นหลุมเพลิงพรายคือไฟหนาว
เจ็บนับพันคนบ่นระนาว
ไร้ข่าวเตือนภัยแปลกใจนัก
นาซ่า-รัสเซียคงเสียหน้า
เก่งกล้ามากมายได้ประจักษ์
ทัวร์ดาวอังคารหาบ้านพัก
เสียหลักเรื่องใกล้ไร้ปัญญา
นึกคำทำนายหลายหลวงปู่
ให้รู้เตรียมการกันล่วงหน้า
ด้วยไฟใหญ่มากตกจากฟ้า
จงปิดหูตาอย่าไกลเรือน
เตรียมไฟ น้ำ ยา ผลาหาร
ด่างทับทิมล้างสารอันปนเปื้อน
โลกร้อนแล้วเย็นอยู่เป็นเดือน
ผู้คนตายเกลื่อนเหลือหยิบมือ
คนดีรอดได้ใจผุดผ่อง
เงินทองค่าไร้ไม่ยึดถือ
ยุคพระศรีอาริย์อันเลื่องลือ
สัตย์ซื่อสุกใสทั้งใจกาย
โกงกินกันไปใจประมาท
ระวังอุกกาบาตฟาดฉิบหาย
พรรคพวกเผ่าพงศ์ลงอบาย
กรรมร้ายรอรับจงกลับตัว
นภาลัย สุวรรณธาดา
๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕