|
ลุงไก่
|
|
ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อ 15 ม.ค. 13, 21:24
|
|
คัดจาก HISTORICAL RETROSPECT JUNKCEYLON ISLAND by Colonel G.E. Gerini
Appendix I. – Relation Written by Junceylon Officials in 1841
เรื่องพงษาวดารเมืองถลาง, เมืองตกั่วป่า, เมืองตกั่วทุ่ง, เมืองพังงา, เมืองภูเก็จ.
ข้าพเจ้า นายฤกษ บุตรเจ้าพระยาสุรินทร์ราชา จางวาง; นายศึก, นายเสือ, บุตรพระยาถลาง; หลวงเพ็ชรคีรีศรีสมุทวิสุทธิสงคราม ปลัดเมืองถลาง; ขอเล่าเรื่องราวตามผู้เฒ่าเล่ามาแต่ก่อนแลได้รู้ได้เหนเองว่า
[ ถลาง ] เมืองถลางแต่ก่อน จอมร้างบ้านตะเคียนเปนเจ้าเมือง เมียจอมร้างเปนแขกเมืองไทร, ชื่อหม้าเสี้ย ลูกมหุมเฒ่า (แต่ก่อนผัวตายเปนหม้ายอยู่ มหุมน้องเบ่าจะเอาเงินมรฎกห้าพันเศษ หม้าเสียขัดใจไม่อยู่เมืองไทร มาอยู่เมืองถลาง ได้กับจอมร้างเป็นผัว) มีบุตรชาย ๒, หญิง ๓, รวม ๕; หญิงชื่อจันทร เปนท้าวเทพกระษัตรีย์, หญิงน้องถัดมาชื่อมุก เปนท้าวศรีสุนทร ครั้งต้นแผ่นดินบรมพระอัยกาธิราช, น้องหญิงคนหนึ่งชื่อหม้า, น้องชายชื่ออาจ เปนพระยาถลาง, น้องชายคนหนึ่งชื่อเรือง เปนที่พระยา ขุนนางเมืองถลางนั้น
จอมเฒ่าอยู่บ้านดอน, จอมร้างอยู่บ้านตะเคียน; จอมเฒ่ากับจอมร้างเปนลูกพ่อเดียวกันคนละมารดา; ลูกจอมเฒ่าอยู่บ้านดอน ได้เปนพระยาถลางเจียดทอง, แม่ชื่อเชียง; พระยาปลัด แม่ชื่อดำ ตัวชื่อเรือง; เดิมแต่ก่อนบ้านดอนกับบ้านตะเคียนสามัคคีกันดีมีชื่อเสียงสืบตระกูลวงษ์เปนเจ้าเมืองสืบมา
ฝ่ายบ้านลิพอน จอมไชยสุรินทรคิดมิชอบจะตั้งตัวเปนใหญ่, มีตราออกมาให้จับจอมสุรินทรฆ่าเสีย เปนโทษขบถต่อแผ่นดิน สิ้นเผ่าผู้ดีลง. เมืองถลาง ว่า เมืองถลาง (คางเซ้ง) ชาวกรุงออก
มาเปนเจ้าเมือง; พระยาถลาง (อาจ) เปนเจ้าเมืองขึ้นว่า, มีผู้ร้ายยิงพระยาถลาง (อาจ) ตาย; เมืองก็ว่างอยู่ ได้แขกไทรมาเปนเจ้าเมืองอยู่หน่อยหนึ่ง พวกชาวเมืองถลางคิดรบแขก, ตั้งค่ายที่ [บ้าน] ไม้ขาว, ปากสาคู, ตั้งรอ, จึ่งตั้งตัวขึ้น; พอพระยาพิมลเปนพระยากระ อยู่ ณ เมืองชุมพรได้กับท้าวเทพกษัตรี ๆ นั้น เมื่อสาวเปนเมียหม่อมศรีภักดี ๆ เล่าก็เปนชาวตกั่วทุ่ง ลูกคุณชีบุญเกิด ๆ เดิมอยู่ตกั่วทุ่ง, ได้กับจอม นายกอง ๆ เปนชาวนครอยู่บ้านใหญ่ลายสาย ออกมาเปนสำเร็จราชการ [ ม.ถลาง ?]; ได้กับคุณชี บุญเกิดนั้นมีบุตรชาย ๑, หญิง๑, ชายชื่อหม่อมศรีภักดี มีเมีย ณ เมืองถลาง, หญิงคนหนึ่งชื่อบุญคง ได้กับพระประสิทธิสงคราม; หม่อมศรีภักดีนั้นได้กับท้าวเทพกระษัตรีย์มีลูกสองคน, หญิงชื่อแม่ปราง; ชายชื่อเทียน เปนพระยาถลาง (หืด)
ท้าวเทพกระษัตรีเปนหม้ายแล้วได้กับพระยาพิมล; มีลูกหญิงใหญ่ชื่อแม่ทอง พาไปถวายเปนมารดาเจ้าครอกอุบล; ลูกถัดมาชาย ๒ คน ชื่อ จุ๊ย, เนียม; ชื่อจุ๊ยเปนพระยกรบัตร, คือชื่อเนียมเปนมหาดเลกครั้งต้นแผ่นดิน, ลูกหญิงชื่อแม่กิ่ม, แม่เมือง
ครั้นพระยาพิมลต้องความไปอยู่เมืองพัทลุง พระยาถลาง (เทียน) ลูกเลี้ยงฟ้อง; ที่ถลางได้พระยาถลางเจียดทอง ๆ ต้องโทษเข้าไปตายในกรุง; ที่ถลางได้พระยาถลาง (หืด) เทียน เปนเจ้าเมือง ที่ปลัด ได้นายเรืองเปนพระยาปลัด; ที่ยกระบัตรได้พระยาถลาง (ชู) เปนพระยายกระบัตร; ครั้งนั้นเมืองถลาง เจ้าเมืองปลัด ยกระบัตรก็เปนพระยา ฃะ
....
เรื่องราวแต่เมืองตกั่วทุ่งล เมืองตกั่วป่า, ถลาง, ภูเก็จ ก็เล่าได้แต่เพียงนี้ ฃะ
เรื่องนี้เขียนไว้แต่ปีฉลุ ตรีศก ศักราช ๑๒๐๓ ปี ฃะ
|
