แบบไทย ดูจะถือต่างกันไป เจ้าภาพจะนั่งอยู่ด้านใน ประเภทหลังพิงผนังหรือกำแพงห้อง โต๊ะอาหารจะใช้โต๊ะกลมเป็นหลัก (ใช้โตก)
เข้าใจว่าเป็นไทยทางเหนือที่ใช้โตก ตอนเด็กๆดิฉันไม่เคยเห็นที่บ้านใช้โตกกันเลยค่ะ ถ้ากินอาหารแบบนั่งบนพื้นห้อง จะปูเสื่อลงบนพื้นห้อง แล้วมีผ้าขาวปูทับเสื่ออีกทีหนึ่ง มุมหนึ่งวางโถใส่ข้าว ซึ่งบรรจุข้าวมาจากหม้อข้าวในครัว เหยือกน้ำก็วางอยู่ด้วยใกล้ๆ กลางเสื่อวางกับข้าวเรียงรายรวมกัน คนกินก็นั่งล้อมวงอยู่แถวริมเสื่อ มีจานข้าววางอยู่ข้างหน้า
เวลาตักอาหาร ก็ชะโงกตัวไปตักจากจานกับข้าวซึ่งมีช้อนกลางวางอยู่ในจาน ไม่ใช้ช้อนส่วนตัว อาหารไทยแบบนี้แต่ละจานมีปริมาณมากๆ เพราะเผื่อสำหรับหลายคนกิน
สำรับกับข้าวไทย มื้อเย็นเป็นมื้อหลัก ถ้าจัดครบชุดจะมีทั้งแกงเผ็ด แกงจืด อาหารที่มีผักจิ้ม และยำ แกงเผ็ดหมายความรวมถึงแกงเขียวหวาน มัสมั่น กะหรี่และแกงคั่ว เนื้อสัตว์ที่จัดมาแต่ละจานต้องไม่ซ้ำกัน สมมุติว่าแกงเผ็ดเป็นแกงเขียวหวานไก่ แกงจืดก็จะไม่ทำแกงจืดเครื่องในไก่ซ้ำอีก ส่วนอาหารที่มีผักจิ้มอาจหมายถึงน้ำพริกผักจิ้ม หรือหลนที่มีผักสดกินด้วยก็ได้
วิธีกินอีกแบบหนึ่งที่หนุ่มสาวคนรุ่นใหม่อาจกินไม่เป็นกันแล้ว คือการเปิบข้าวด้วยมือ วิธีกินคือต้องล้างมือให้สะอาด ตะล่อมข้าวด้วยนิ้วให้รวมกัน เป็นคำเล็กๆ ก่อนจะส่งเข้าปาก ถ้าเปิบเป็นคำใหญ่ๆเรียกว่ามูมมาม คนที่เปิบข้าวเป็น เม็ดข้าวจะไม่เลอะนิ้ว อย่างมากก็เปื้อนข้าวถึงกลางข้อนิ้วกลางเท่านั้น ล้างออกได้ง่าย ข้าวไม่เลอะเข้าไปถึงอุ้งมือ
