เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 165 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 19:37
|
|
ในงานเลี้ยงอาหารแบบนิวอิงแลนด์ แม่ของลอร่าทำพายฟักทองไปร่วมงาน และถั่วอบทำจากถั่วเนวีสีขาว อาหารทั้งสองอย่างนี้เคยเล่ามาแล้วในกระทู้ จึงไม่ขอเล่าซ้ำ แต่ก็น่าแปลก อาจเป็นเพราะไม่มีการเลี้ยงไก่งวงในยุคบุกเบิกมาตั้งถิ่นฐานในเซาธ์ดาโกต้า จึงไม่ปรากฏว่ามีไก่งวงยัดไส้ในงานเลี้ยงนี้ อาหารจานเด็ดของงานกลับเป็นหมูย่างทั้งตัวแทน
In the very center of one table a pig was standing,roasted brown, and holding in its mouth a beautiful red apple.Above all the delicious scents that came from thosetables rose the delicious smell of roast pork. หมูย่างทั้งตัวนี้นิยมให้คาบลูกแอปเปิ้ลสดๆไว้ในปากด้วย ฝรั่งอาจจะชิน แต่ดิฉันเห็นหมูทั้งตัวย่างแบบนี้แล้วรู้สึกว่าน่ากลัวมากกว่าน่ากิน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
siamese
|
ความคิดเห็นที่ 166 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 20:17
|
|
^ เห็นแล้วนึกถึงหมูหัน แบบจีนนะครับ 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
han_bing
|
ความคิดเห็นที่ 167 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 20:22
|
|
อาหารที่นิยมกินกันในวันนี้คือไก่งวงอบยัดไส้ (Roast turkey with stuffing) รองลงมาคือ สควอช ขนมปังข้าวโพด(Corn bread) และซอสแครนเบอร์รี่ (Cranberry sauce) และพายฟักทอง (Pumpkin pie)
อันนี้ขอถามนอกเรื่องนอกราวหน่อยนะครับ ทำไมต้องใช้อาหารจำพวกนี้หรือครับ เป็นธรรมเนียมอาหารฉลองกันในยุโรปอยู่แล้ว หรือว่าเป็นอาหารที่ได้มาจากพวกอินเดียแดง แล้วนำมาปรุง เลยพัฒนาเป็นเช่นนี้ คือความรู้ด้านฝรั่งเป็นศูนย์ ต้องขออภัยด้วยนะครับ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เพ็ญชมพู
|
ความคิดเห็นที่ 168 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 20:36
|
|
สงสัยเหมือนกันว่า หมูที่นำมาทำอาหารเป็นหมูบ้านหรือหมูป่า หากเป็นหมูบ้าน เลี้ยงโดยวิธีใด ขังคอก หรือ ปล่อยให้เป็นอิสระ 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 169 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 20:53
|
|
เห็นหมูย่างของฝรั่งก็นึกถึงหมูหันของจีนเช่นกันค่ะ คุณหนุ่มสยาม ลอร่าอธิบายว่า เป็นเนื้อหมูสีขาวปนมัน หนังกรอบ หอมฉุย ระคนกลิ่นมันๆ ไหม้ๆ อ่านแล้วนึกถึงหมูกรอบในบ้านเราขึ้นมาทันที
ตอบคุณhan_bing เมื่อพวกพิลกริม (ซึ่งคือพวกนับถือคริสตศาสนานิกายพิวริตันในอังกฤษ)มาขึ้นฝั่งที่อเมริกา แล้วมาตั้งถิ่นฐานอยู่ในเมืองพลีมัธ พวกนี้ได้รับความช่วยเหลือจากหัวหน้าเผ่าอินเดียนแดง ช่วยสอนให้ล่าสัตว์ จับปลาและปลูกพืชที่ขึ้นได้ดีในดินแดนแถบนั้น เพราะพื้นดินแถวนั้นไม่ใช่ว่าอยากปลูกอะไรก็ปลูกได้อย่างในภาคกลางบ้านเรา ต้องเลือกปลูก ไม่งั้นก็ตายหมด
พืชที่ปลูกได้ผลดีคือข้าวโพด ฟักทองและถั่ว ข้าวโพดนั้นพวกพิลกริมไม่รู้จัก โดยเฉพาะข้าวโพดคั่ว ไม่เคยกินกันมาก่อนเลย เพิ่งจะได้ลิ้มรสกันก็จากอินเดียนแดงคั่วมาให้กิน ดังนั้นในวันขอบคุณพระเจ้าที่พวกพิลกริมเชิญอินเดียนแดงมาร่วมงาน พวกพิลกริมก็ออกไปล่าสัตว์ ได้ไก่งวงป่า(สมัยนั้นยังไม่มีการเลี้ยงไก่งวงเป็นฟาร์มอย่างเดี๋ยวนี้) พวกผู้หญิงก็ปรุงอาหารจากพืชผลที่ปลูกได้ จึงมีขนมปังข้าวโพดจากในไร่ ผลเเครนเบอรี่ ผลสควอช (น้ำเต้า) และฟักทองเป็นอาหารหลัก กลายเป็นธรรมเนียมว่าอาหารฉลองวันขอบคุณพระเจ้าจะมีอาหารดั้งเดิมพวกนี้รวมอยู่ด้วยค่ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 170 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 21:03
|
|
ตอบคุณเพ็ญชมพู
ในเรื่องใช้คำว่า pig (หมูบ้าน) ไม่ใช่ hog(หมูป่า) แสดงว่าคนที่อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานนำสัตว์เลี้ยงเช่นหมูและไก่เข้ามาด้วยค่ะ มีเล่าเอาไว้ในตอนต้นเรื่องว่า ครอบครัวของลอร่าวางแผนจะซื้อลูกหมูมาเลี้ยงจนโต เพื่อเอาไว้กินเอง เลี้ยงแบบนี้แม้ว่าเป็นบ้านกลางทุ่งนา ก็ต้องเลี้ยงแบบขังคอก เหมือนในชนบทของเราละค่ะ นำรูปคอกหมูที่สร้างง่ายๆมาให้ดูข้างล่างนี้
ขนาดของหมูย่างตัวนี้ มีบรรยายไว้ว่า "How much pork have you got there?" Laura heard a man ask as he passed back his plate for more, and the man who was carving answered, while he cut a thick slice, "Can't say exactly, but it weighed a good forty pounds, dressed." หมายความว่าเมื่อควักไส้ขูดขนออกเตรียมย่าง หมูตัวนี้ยังมีน้ำหนักไม่ต่ำกว่า 40 ปอนด์ ดิฉันกะไม่ถูกว่าขนาดใหญ่หรือเล็กแค่ไหน ต้องขอให้คุณเพ็ญชมพูคำนวณให้เอง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 171 เมื่อ 27 พ.ย. 12, 21:51
|
|
เอารูปหมูที่เลี้ยงกันสมัยนั้นมาให้ดูค่ะ คุณเพ็ญชมพูอาจจะบอกได้ว่าเป็นพันธุ์อะไร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
เพ็ญชมพู
|
ความคิดเห็นที่ 173 เมื่อ 28 พ.ย. 12, 09:09
|
|
ลอร่าอธิบายว่า เป็นเนื้อหมูสีขาวปนมัน ปรกติเนื้อหมูจะเป็นสีแดง เลยงงว่าทำไมจึงเป็น "เนื้อหมูสีขาวปนมัน" น่าจะเป็น "เนื้อหมูปนมันสีขาว" 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 174 เมื่อ 28 พ.ย. 12, 09:32
|
|
ผู้เขียนบรรยายเนื้อหมูย่างที่สุกแล้วไงล่ะ คุณเพ็ญ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เพ็ญชมพู
|
ความคิดเห็นที่ 175 เมื่อ 28 พ.ย. 12, 09:54
|
|
อ้อ  
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
naitang
|
ความคิดเห็นที่ 176 เมื่อ 28 พ.ย. 12, 20:30
|
|
หายไปป่วยเสียพักหนึ่ง เลยไม่ได้เข้ามาแจมด้วย
เป็นใข้หวัดใหญ่ทันสมัยครับ Type A ครับ ท่านผู้สูงวัยน่าจะไปฉีดวัคซีนกันไว้บ้างนะครับ
ขอย้อนกลับไปนิดเดียวครับ เรื่องแตงโมสี่เหลี่ยม
ครั้งแรกที่เห็นในญี่ปุ่น ก็สงสัยว่าเป็นของจริงหรือไม่จริง ทุกท่านคงทราบแล้วว่ามันป็นพันธุ์พืชหรือเป็นการสร้างให้ผลของมันเป็นรูปทรงนั้น สมัยเด็กๆ คุณพ่อปลูกแตงโม ลูกใหนเห็นว่าสวยดี จับพลิกดูไปดูมาบ่อยๆ ลูกนั้นก็จะไม่โตสวยงาม เหมือนกับมันเฉามือ ลูกใหนที่ไม่ไปแตะต้องมัน มันก็จะโตเอาๆ หากขุดหลุมให้มันอยู่ มันก็จะกลมสวยดี จริงเท็จอย่างไรก็ไม่รู้ แตงทั้งหลายนั้น หากถูกพวกต่อหรือแตนต่อยมันจะขมครับ
ขอแฉลบไปลงไปข้างถนนหน่อย ไปอีกแตงหนึ่ง แตงแคนตาลูบ ผลไม้ที่เป็นของแพงจริงๆของญี่ปุ่น หากลูกสวย มีขั้วและก้านที่สวยงาม ในร้านสรรพสินค้าดีๆ ก็จะแพงมากในระดับราคาลูกละประมาณ 12,000 - 14,000 เยน เช่นเดียวกับบริเวณสถานีรถไฟต่างๆ แต่หากเดินไกลออกมาจากสถานี ก็พอจะหาซื้อได้ในราคาลูกละประมาณ 3,000 -4,000 เยน เคยต้องพาคนไปซื้อเพื่อเอากลับมาฝากญาตในไทย พอกลับมาอยู่เมืองไทย อ้าว มันก็ปลูกในเมืองไทยนี่เอง คัดอย่างดี แล้วส่งไปญี่ปุ่น
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
han_bing
|
ความคิดเห็นที่ 177 เมื่อ 29 พ.ย. 12, 07:17
|
|
ขอบพระคุณอาจารย์เทาชมพูครับ สำหรับคำตอบเรื่องอาหาร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
sirinawadee
|
ความคิดเห็นที่ 178 เมื่อ 29 พ.ย. 12, 14:57
|
|
เข้ามารายงานตัวค่ะ ชอบบ้านเล็กมากโดยเฉพาะมีเรื่องอาหารการกินเยอะไปหมด
ถ้าจบบ้านลอร่าแล้วอยากไปดูโต๊ะอาหารที่บ้านแอลแมนโซด้วยค่ะ บ้านคนมีเงินอาหารอุดมสมบูรณ์ทุกมื้อเลย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 179 เมื่อ 29 พ.ย. 12, 15:51
|
|
ได้เลยค่ะ คุณสิริณาวดี จบเรื่องของลอร่าแล้วจะต่อด้วยของกินในบ้านของแอลแมนโซ สามีของลอร่า ใน Farmer Boy ซึ่งเป็นชีวิตวัยเยาว์ของเขา พ่อของลอร่าเป็นชาวนานักบุุกเบิกจนๆ ทางตะวันตกของอเมริกา ส่วนพ่อของแอลแมนโซเป็นเจ้าของฟาร์ม ฐานะร่ำรวยในเมืองมาโลน ในรัฐนิวยอร์ค แม้ว่าแม่และลูกสาวต้องทำอาหารทุกอย่างจากพืชผลการเกษตร รวมทั้งเลี้ยงวัว หมูและไก่ไว้เป็นอาหาร แต่ก็กินอยู่อุดมสมบูรณ์กว่าครอบครัวลอร่ามาก อ่านแล้ว ชวนหิวทุกบทเชียวละค่ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|