กลบท(กลอน)แบบผสมผสาน..ครับ

[อุ้ยครับ]

ที่จริงอุ้ยเคยตั้งกระทู้มั่วอะนะครับ (ในกระทู้มุทิงค์ฯ) กระทู้นั้นมีทั้งกลอนมีทั้งโคลง ตะว่าตานี้อุ้ยจะแยกละ แบบว่าถ้าเป็นกลอนจะอยู่กระทู้นี้ ถ้าเป็นโคลงจะไปอยู่กระทู้โน้น(โคลงสี่สุภาพ) แบบว่า ถ้าพี่คนไหนมะชอบ จะได้ผ่านไปเลยอ่ะครับ แล้วไม่มีกระทู้ของอุ้ยมากนักให้รกหูรกตาด้วย

อุ้ยขอเริ่มด้วย กลบทผสมระหว่างกบเต้นต่อยหอย (บังคับซ้ำพยัญชนะ ๑ ๒ ๓ ๑ ๒ ๓ ๗ ๘ ๙ และบังคับสระ คำที่ ๓ และ ๔)

ผสมด้วยนาคบริพันธ์ทรงเครื่อง(ซ้ำพยัญชนะ สองคำสุดท้ายของวรรคต้น กับวรรคต่อไป)

และจบด้วยกลบทสะบัดสะบิ้งอะครับ(ซ้ำพยัญชะ ๒ คู่ติดกัน)

.....สาวเฉิดฉันสรรเฉิดฉายมีหลายมีหลาก
หมองรักเบื่อเมื่อลำบากถลากถลำ
ทั่วโลกฤๅถือรักหลักหัวปักหัวปำ
ให้ป่วนเจตเหตุปวดจำระกำระกรม

รักกลั่นแกล้งแีรงเกินไกลจะไขจะขาน
จำใคร่หักจักครวญหาญผสานผสม
พึงสวยเอื้อเพื่อสมอื่นจึงชื่นจึงชม
จึงชนคิดจิตควรข่มอย่างมอย่างาย.

[อุ้ยครับ]

บทนี้เป็นกลบทแบบผสมอะครับ คนคิดคือ หนังประวิง หนูแก้ว จากหัวไทร นครศรีฯครับ ชื่อ "กบเต้นพันหลักวัว" คือเอากบเต้นต่อยหอย กับวัวพันหลักมาผสมครับ

กบเต้นต่อยหอย บังคับซ้ำพยัญชนะ ๑ กับ ๔ , ๒ กับ ๕ , และ ๓ กับ ๖ บังคับซ้ำสระ  ๓ กับ ๔ ครับ
วัวพันหลัก บังคับซ้ำคำสุดท้ายกับคำที่ ๑ ของวรรคถัดไปครับ

.....กระต่ายเต้นกระเต็นตื่นชื่นชมจิต
จิตใคร่คิดจักขวนขวายมิหายสูญ
สูญหมดถิ่นสิ้นหมดไทยใจเทอดทูน
ทูนเกื้อกูลทานกอบเกื้อเอื้ออวยทาน

ทานจาคะ ธ จัดคล้ายหมายชนมุ่ง
มุ่งเรืองรุ่งมิรานร้างทางขับขาน
ขานสู่ทางครั้งสืบทอดสอดเสริมมาน
มานผสานมาผสมบรมพุทธธรรม

[อุ้ยครับ]

ต่อด้วย "งูกลืนกบเต้น " อะครับ เป็นการผสมระหว่าง กบเต้นต่อยหอย กับ งูกลืนหาง ครับ (หนังประวิงฯ เหมือนกันครับ)

บังคับของงูกลืนหางคือซ้ำคำ ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๑ ๒ ๓ และ พยัญชนะตัวสุดท้าย กับตัวต้นของวรรคต่อไปครับ

.....เทียบเคียงร้อยถ้อยคำเรียบเทียบเคียงร้อย
เรียงสนสายรายเสริมสร้อยเรียงสนสาย
เสริมหลักลายสายสร้อยเริ่มเสริมหลักลาย
เรียบเรียงคำล้ำเลียบคล้ายเรียบเรียงคำ

รักพากเพียรเรียนเพิ่มภักดิ์รักพากเพียร
พูนคมขำพร่ำคำเขียนพูนคมขำ
คลับคล้ายนำคร่ำเคร่งนับคลับคล้ายนำ
เนิ่นนานเราเนานบร่ำเนิ่นนานเรา

[อุ้ยครับ]

แต่อันนี้ยังไม่ได้ผสมนะครับ คือพึ่งหัดครั้งแรกอ่ะครับ อันนี้เรียกฟักพันร้านครับผม ตัวอย่างเป็นพระนิพนธ์ของพระองค์เจ้าคเนจรฯ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนครับ แต่ว่าอุ้ยไม่ได้ลอกมานะครับ บังคับมีดังนี้ครับ

บังคับเป็นกลอน ๗ ซ้ำพยัญชนะ ๑ กับ ๗ , ๒ กับ ๔ กับ ๖ และ ๓ กับ ๕ , ซ้ำสระ ๒ กับ ๓ และ ๓ กับ ๔ ครับ

.....จำหักจักให้ใจหายจาก
ลำบากรักเบื่อเรื้อบทหลัง
เพื่อเริ่มเพิ่มริผิรู้พลั้ง
จนทั่งจางทุกข์จุกท้นใจ
ชีวิตชิดวางช่างเว้นชอบ
คิดตอบครอบตามความต่างไข
ระอาราอื่นรื่นอะไร
ควรใครใคร่ครวญขวนเขินคำ

(แหะๆๆ..ตอนจบอุ้ยขี้โกงครับ แบบว่าใช้พยัญชนะเดียวทั้งหมดมันง่ายกว่าอะครับ ถ้าให้มันต่างแล้วยากกกส์ง่ะ)

[อุ้ยครับ]

อันนี้จากศิริวิบุลกิตติ์ครับ แบบเดียวอุ้ยก็ว่ายากแล้วครับ เลยยังไม่ได้ผสมครับ

แบบว่าบังคับไม่ให้มีตัวสะกดครับ (คนที่เคร่งมากๆ สระ อำ เค้าก็ไม่ใช้ครับ แบบว่าฟังแล้วเหมือน สะกดด้วยแม่กม อะครับ)

ไปที่ไหน  ฤๅเจ้า  เยาวพา
สุริยา  ฟ้าอะเคื้อ  เรื่อเรื่อสี
ใสกระจะ  ละลา  ณ ราตรี
สุริย์ศรี  ทอทิวา  นภาเพรา

จะไปไหน  ไม่ว่า  จะพาย่ำ
ฤระลำ  นำพนา  ป่าภูเขา
ระเร่เตร่  แตระบุหงา  ชบาเบา
จ่อใจเจ้า  จำจะจะ  ที่จาระไน

[อุ้ยครับ]

ต่อด้วยกระแตไต่ไม้ครับ บังคับซ้ำคำถอยหลังต้นวรรคกับท้ายวรรคทุกวรรค และลดจำนวนลงจาก ๓ เหลือ ๒ เหลือ ๑ แล้วกลับไป ๓ ใหม่ครับ

ลุกลามไฟอกไหม้ไฟลามลุก
แสนสุดทุกข์รักนุชนั้นสุดแสน
แคลนข้องใจไฉนฤๅรื้อคลอนแคลน
ใครเทียมเท่ารักเราแม้นเท่าเทียมใคร

เฝ้าคอยรอคลอกลอยใจคอยเฝ้า
ไขรักเราสราญจิตคิดขานไข
ไปครองคู่อยู่สองคู่ครองไป
เกินรักใครหมายสมัครมากรักเกิน

[อุ้ยครับ]

จบกลบทของกลอนวันนี้ด้วย พระจันทร์ทรงกลดครับ
บังคับซ้ำคำ ๒ คำต้นวรรคและท้ายวรรค และซ้ำคำที่ ๓ และ ๔ ลักษณะเป็นกลอน ๙ เลื่อนสัมผัสมาเป็นคำที่ ๖ ครับ

เพลิดเพลินเที่ยวเี่ที่ยวท่องเถิดจะเพลิดเพลิน
สุขสันต์จิตจิตจำเริญเกินสุขสันต์
เกลอกันเที่ยวเที่ยวเลิศเลอกับเกลอกัน
ถิ่นไทยของของเรานั้นนั่นถิ่นไทย

เงินตราไทยไทยสะพัดจัดเงินตรา
หนไหนใครใครจะหามาหนไหน
คู่ไทยยังยังจะอยู่เคียงคู่ไทย
เงินเรานั้นนั้นอยู่ในใช้เงินเรา