คดีลอบสังหาร จอมพลป. : เงื่อนงำเบื้องหลัง ๑๘ ศพ

[เทาชมพู]

    คดีนายลีพยายามสังหารหลวงพิบูล แน่นอนว่าหลวงอดุลเดชจรัส รองอธิบดีกรมตำรวจ  เพื่อนรักของหลวงพิบูลฯเข้าคุมคดีเอง    และจะลงมือจับกุมกวาดล้างขบวนการที่อยู่เบื้องหลังอีกเป็นการใหญ่   แต่พระยาพหลพลพยุหเสนา นายกรัฐมนตรีในขณะนั้นยับยั้งไว้  ไม่อนุมัติให้จับ
    ระหว่างนั้น ก็มีรายงานของตำรวจสันติบาล ว่ามีการเคลื่อนไหวพยายามลอบสังหารหลวงพิบูลฯอีกหลายครั้ง     แต่ล้มเหลวก่อนลงมือทุกครั้ง   คือ
    1   มีผู้ส่งคนมาดักยิงหลวงพิบูลฯ ที่ศรีย่าน    แต่ข่าวรั่ว ตำรวจสันติบาลสืบทราบก่อนจึงไปดักจับ  เกิดการยิงต่อสู้กัน  ผู้ร้ายตายไป 1 ราย
    2   มีมือปืนไปดักยิงหลวงพิบูลฯขณะนั่งรถ   ที่เชิงสะพานมัฆวาน  แต่รถของหลวงพิบูลฯวิ่งเร็วเกินไป  คนร้ายยิงไม่ทัน  ก็เลยล้มเหลวไปอีกครั้ง
    3   หลวงพิบูลฯกับหลวงอดุลฯ  พร้อมทั้งนายปรีดี  ไปส่งเจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศร์กับหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ขึ้นรถไฟ  เพื่อเดินทางไปต่างประเทศ    ฝ่ายลอบสังหารเตรียมไปสังหารพร้อมกันหมด 3 คน แต่เกิดเหตุขัดข้องอะไรไม่ทราบ     เลยลงมือไม่ได้

    สรุปว่าหลวงพิบูลฯแคล้วคลาด ไม่ระคายแม้แต่เส้นผม 

[เทาชมพู]

    พระเอกของกระทู้นี้มาเจอศึกหนักเข้าอีกครั้ง เมื่อวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๔๘๑  คือ ๑ เดือนจากถูกนายลีลอบยิง     วันนั้นท่านอยู่ที่บ้านพัก   กำลังรับประทานอาหารมื้อกลางวันกับท่านผู้หญิงละเอียด     ผู้ร่วมโต๊ะมีน.ท.หลวงยุทธศาสตร์โกศล   น.ต.หลวงรณนภากาศ  พ.ท. หลวงเตชะเสนา   พ.ต.หลวงประหารริปูปราบ  และร.อ.เผ่า ศรียานนท์
    ขณะกำลังรับประทานกันพลางคุยกันพลาง  จู่ๆหลวงพิบูลก็ร้องว่า
    " ผมท่าจะกินยาพิษเข้าไปแล้ว"
    ทุกคนเห็นสีหน้าท่านซีด  เหงื่อแตก  ตัวสั่น    คนอื่นๆที่ร่วมโต๊ะก็เกิดอาการเหมือนกัน    จึงถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลพญาไทกันเป็นการด่วน  หมอล้างท้องไว้ทัน จนปลอดภัยทุกคน
    ปรากฏว่ายาพิษที่ผสมอยู่ในอาหารคือสารหนู   ซึ่งสมัยนั้นเป็นยาพิษร้ายแรง  ใครอ่านนิยายสมัยนั้นจะพบฆาตกรรมด้วยสารหนูกันบ่อย

    การสอบสวนพุ่งเป้าไปที่แม่ครัวชื่อนางเสงี่ยม ปลุกใจเสือ    นางก็ยอมรับว่าเป็นคนใส่ "ผงสีขาว" ลงในอาหารตามคำสั่งของพันจ่าตรีทองดี  ชู้ของนาง     คนที่ถูกซัดทอดว่าเป็นคนบงการคือร.ท. ณ เณร  ตาละลักษณ์  ส.ส. พระนคร      ร้อยโท ณ เณรจึงตกเป็นผู้ต้องหาของตำรวจทันที   ส่วนนางเสงี่ยมและพันจ่าตรีทองดีกลับรอดไปได้  ไม่ได้ตกเป็นผู้ต้องหา

[เทาชมพู]

    ร้อยโท ณ เณร ตาละลักษณ์ เป็นอดีตนายทหารที่ลาออกจากราชการ เพราะไม่เห็นด้วยกับการบริหารประเทศของรัฐบาลพระยาพหลฯ   เมื่อออกมาแล้วก็ประกอบอาชีพ ทำหนังสือพิมพ์ "ชุมชน" ทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียงในการคัดค้านนโยบายของรัฐบาล ในเวลานั้น มีประชาชนจำนวนมากเชื่อถือว่าเป็นหนังสือพิมพ์อุดมคติ ทำงานมุ่งมั่นจะให้บ้านเมืองเป็นประชาธิปไตยแท้จริง
    ด้วยความนิยมของประชาชนกรุงเทพ  ร้อยโท ณ เณร จึงได้รับเลือกตั้งในปี 2481 เข้าสภาฯ เป็น ส.ส. พระนครเขต 2 (เวลานั้นกรุงเทพฯกับธนบุรียังแยกเป็น 2 จังหวัด พระนครมี 3 เขต ส่วนธนบุรี มี ส.ส.ได้เพียง 1 คน) เขาเป็นหนึ่งใน ส.ส. ฝีปากกล้า ในการอภิปราย   จนนายกรัฐมนตรีพระยาพหลฯ ยุบสภาดังกล่าว
    ในเวลาต่อมา เมื่อมีการซาวเสียงเลือกนายกรัฐมนตรีคนใหม่   ร้อยโทณ เณรก็ประกาศตัวสนับสนุนพระยาทรงสุรเดชเป็นนายกฯอย่างแข็งขัน ทั้งในสภาและผ่านทางหนังสือพิมพ์ของเขา
    ด้วยคำซัดทอดของแม่ครัวและชู้ของแม่ครัว     โดยไม่ปรากฏหลักฐานอื่นใด   ร้อยโท ณ เณรก็ตกเป็นผู้ต้องหาของตำรวจ และจำเลยของศาลพิเศษในเวลาไม่กี่วันจากนั้น

[NAVARAT.C]

คดีนายลีพยายามสังหารหลวงพิบูล แน่นอนว่าหลวงอดุลเดชจรัส รองอธิบดีกรมตำรวจ  เพื่อนรักของหลวงพิบูลฯเข้าคุมคดีเอง    และจะลงมือจับกุมกวาดล้างขบวนการที่อยู่เบื้องหลังอีกเป็นการใหญ่   แต่พระยาพหลพลพยุหเสนา นายกรัฐมนตรีในขณะนั้นยับยั้งไว้  ไม่อนุมัติให้จับ
    ระหว่างนั้น ก็มีรายงานของตำรวจสันติบาล ว่ามีการเคลื่อนไหวพยายามลอบสังหารหลวงพิบูลฯอีกหลายครั้ง     แต่ล้มเหลวก่อนลงมือทุกครั้ง   คือ
    1   มีผู้ส่งคนมาดักยิงหลวงพิบูลฯ ที่ศรีย่าน    แต่ข่าวรั่ว ตำรวจสันติบาลสืบทราบก่อนจึงไปดักจับ  เกิดการยิงต่อสู้กัน  ผู้ร้ายตายไป 1 ราย
    2   มีมือปืนไปดักยิงหลวงพิบูลฯขณะนั่งรถ   ที่เชิงสะพานมัฆวาน  แต่รถของหลวงพิบูลฯวิ่งเร็วเกินไป  คนร้ายยิงไม่ทัน  ก็เลยล้มเหลวไปอีกครั้ง
    3   หลวงพิบูลฯกับหลวงอดุลฯ  พร้อมทั้งนายปรีดี  ไปส่งเจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศร์กับหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ขึ้นรถไฟ  เพื่อเดินทางไปต่างประเทศ    ฝ่ายลอบสังหารเตรียมไปสังหารพร้อมกันหมด 3 คน แต่เกิดเหตุขัดข้องอะไรไม่ทราบ     เลยลงมือไม่ได้

    สรุปว่าหลวงพิบูลฯแคล้วคลาด ไม่ระคายแม้แต่เส้นผม  

ตกลงเรื่องที่ตำรวจปั้นแต่งขึ้นเอง เพื่อจับแพะมาฆ่านี่ นับว่าท่านแคล้วคลาดด้วยหรือครับ

[เทาชมพู]

อ้าว  ท่าน NAVARAT.C  จนบัดนี้ก็ยังไม่เคยมีใครออกมายืนยันเลยนี่คะว่าจับแพะ   ก็ต้องถือหลักฐานทางการของสันติบาลเป็นหลักน่ะซี   ส่วนเรื่องจริงเป็นยังไง  เราก็กำลังวิเคราะห์ให้เห็นกันในกระทู้นี้
โดยทางการ นับว่าท่านจอมพล แคล้วคลาด  แต่ใครไม่แคล้วไม่คลาด   อ่านได้จากกระทู้พระยาทรงสุรเดชฯ

[NAVARAT.C]

^
ข้อกล่าวหาน่ะสั้น แต่คนแก้ข้อกล่าวหาน่ะยาว

จำเลยเหล่านั้นไม่มีทนายในศาล ผมจะทำหน้าที่ทนายในหน้าเวปให้แพะ แต่ต้องให้เวลาผมหน่อย ๓คดีรวดผมปั่นไม่ทัน

[NAVARAT.C]

เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะครับ
 
คือว่าถ้าผมจะแสกนคำพิพากษาของศาลแต่ละคดีๆละร่วม๑๐หน้า กระทู้นี้คงกลายโฉมไปและอาจทำให้คนอ่านส่วนหนึ่งทิ้งกระทู้ เพราะเหนื่อยหน่ายที่จะอ่าน เพราะผมเองยังรู้สึกเช่นนั้น ดังนั้นผมจะลงเฉพาะความเห็นของผมหลังจากวิเคราะห์คำพิพากษาแล้ว แต่หากว่า ยังมีผู้สนใจจะอ่านคำพิพากษาเต็มๆ เมื่อกระทู้นิ่งแล้ว ผมจะเอามาลงให้เป็นภาคผนวก ทั้งนี้และทั้งนั้น ต้องมีแสดงความผู้สนใจด้วย เพราะเปลืองแรงงานผมมาก

1มีผู้ส่งคนมาดักยิงหลวงพิบูลฯ ที่ศรีย่าน แต่ข่าวรั่ว ตำรวจสันติบาลสืบทราบก่อนจึงไปดักจับ เกิดการยิงต่อสู้กัน ผู้ร้ายตายไป1ราย

คดีนี้ศาลเกริ่นนำดังนี้ครับ

[NAVARAT.C]

นายดาบพวง เลิศนาวีจำเลยในคดีนี้นั้น เป็นพี่ชายคุณหญิงทรงสุรเดช ที่พระยาทรงสุรเดชอุปถัมภ์ให้ที่อยู่อาศัยเพราะเป็นแค่พนักงานตรวจตั๋วรถราง ส่วนนายยัง ศาลระบุเองว่ามีชื่อเสียงในด้านโจรกรรมและรับจ้างทำร้าย  พักอยู่ในเรือแถวคลองเปรมประชากร  ต่อมานายยังถูกตำรวจทำวิสามัญฆาตกรรมตาย กลับกลายเป็นว่าที่ยิงต่อสู้กับตำรวจเพราะกำลังจะไปดักยิงหลวงพิบูลตามใบสั่งของ พันตรีหลวงราญรณกาจ ซึ่งเป็นลูกน้องพระยาทรงและนายดาบพวง มีพยานของตำรวจมาเบิกความหลายคนว่าเห็นอย่างโน้น ได้ยินสั่งกันอย่างนี้ จำเลยปฏิเสธตลอดว่าไม่จริง ไม่รู้จัก แต่ศาลไม่เชื่อ ตัดสินพิพากษาให้ประหารชีวิตจำเลย

[เทาชมพู]

นายยัง เป็นนักเลงกิ๊กก๊อกถูกวิสามัญฆาตกรรมโดยฝีมือตำรวจ     ลำพังแต่คดีปลีกย่อยที่เรียกกันสมัยนั้นว่า รับจ้าง"ตีหัวหมาด่าแม่เจ๊ก"ที่ติดตัวอยู่ก็มากพอแล้วที่ตำรวจจะเก็บเสียให้หมดเรื่องไป 1 ราย    แต่ก็ถูกปลุกผีมาตั้งข้อหามือปืนลอบสังหารอีก 1 ข้อหา 
นายพวงเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยที่บังเอิญน้องสาวได้แต่งงานไปกับนายทหารสำคัญ   ไม่ปรากฏว่าเคยรู้เห็นอะไรกับการเมือง แต่ในเมื่อเป็นญาติเกี่ยวดองกับพระยาทรงฯ ก็เลยโดนลากเข้าไปพัวพันกับเรื่องลอบสังหารด้วย
ส่วนนายพันตรีหลวงราญรณกาจเป็นนายทหารระดับกลางๆ  ที่ไม่เห็นด้วยกับการยึดอำนาจการปกครองตั้งแต่ 24 มิถุนายน 2475   พยายามไปเตือนผู้บังคับบัญชาให้รู้ตัวว่าอย่าถูกหลอกมาตั้งแถวทหารที่บริเวณลานพระรูป   นอกจากนี้ยังเป็นนายทหารขึ้นกับสมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระนครสวรรค์ฯ  จึงถูกหมายหัวมาแต่แรก   
ข้อหาว่าหลวงราญรณกาจยิงต่อสู้กับตำรวจสันติบาลจึงถูกจับตายนั้น    ตอนถูกยิงตายคุณหลวงยังนุ่งโสร่งอยู่เลย เพราะอยู่ในบ้านพักตอนเช้า   ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ว่าสันติบาลจะไปหา   ท่านถูกยิงอยู่ในห้องนอนขณะกำลังแต่งตัวจะออกไปโรงพักตามที่ตำรวจแจ้งข้อหา

[NAVARAT.C]

2 มีมือปืนไปดักยิงหลวงพิบูลฯขณะนั่งรถ ที่เชิงสะพานมัฆวาน แต่รถของหลวงพิบูลฯวิ่งเร็วเกินไป คนร้ายยิงไม่ทัน ก็เลยล้มเหลวไปอีกครั้ง

[NAVARAT.C]

จำเลยในคดีนี้คืออดีตแม่ทัพสยามที่สมเด็จพระมหาธีรราชเจ้าทรงเลือกด้วยพระองค์เองให้นำทหารอาสาสมัครไปรบในสมรภูมิยุโรปในสมัยสงครามโลกครั้งที่๑ ในสภานั้น ท่านพูดจาไม่เกรงใจคณะราษฎร์ จึงถูกหมายหัวว่าเป็นพวกเจ้า ร้อยโทเผ่าพงษ์และนายดาบผุดพันธุ์เป็นลูกชายของท่าน ร้อยเอกบุญมากเป็นลูกศิษย์พระยาทรง ถูกลากเข้ามาในคดีแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ร้อยเอกดาว เป็นอดีตพระ ทำงานเป็นอนุศาสนาจารย์ในกรมทหาร มาคุยเรื่องธรรมะธรรโมกับท่านเจ้าคุณเสมอๆ สายลับจึงเขียนรายงานให้นายลากมารวมเข่งด้วย พระสุรรณชิตนั้นตลกกว่าเพื่อน เพราะเป็นสายลับของรัฐบาลปลอมเป็นพ่อค้าเข้าไปติดต่อซื้อขายไม้ซุงกับท่านเจ้าคุณเทพถึงสองครั้งแท้ๆ กลับมาเป็นผู้ต้องหาร่วมกันวางแผนฆ่าหลวงพิบูลกับผู้ที่ตนอุตส่าห์ปลอมตนมาสืบว่ามีแผนล้มล้างรัฐบาลหรือหาไม่ ศาลเชื่อว่าเจ้าคุณพ่อใช้ให้ลูกชายนายทหารทั้งสองไปตามนายชลอ ฉายกระวีนักเลงหัวไม้ในซอยมาจ้างวานด้วยเงินจำนวน๕๐๐๐บาท และมอบปืนสั้นออโตเมติก(แบบที่ท่านอาจารย์เทาชมพูเอาภาพมาลงไว้ตอนต้นๆ) ไปดักยิงหลวงพิบูลที่เชิงสะพานมัฆวานฝั่งวัดมงกุฎ ซึ่งนายชะลอให้การว่าไม่กล้ายิงเพราะรถวิ่งเร็วมาก หลังจากนั้นศาลไม่ได้ระบุว่านายชลอได้กลายมาเป็นพยานให้ตำรวจได้อย่างไร

ผมพิเคราะห์เรื่องนี้โดยใช้ตรรกะเดียวกัน คนอย่างท่านเจ้าคุณเทพ แม่ทัพสยามน่ะหรือจะมอบหมายให้ลูกชายไปพากุ๊ยมารับงานจ้างฆ่าคน แล้วให้เอาปืนพกไปดักยิงหลวงพิบูลในรถที่วิ่งลงสะพานมาด้วยความเร็วสูง ขนาดใช้ปืนกล เผลอๆยังยิงไม่ถูกที่สำคัญ ทำไมเรื่องโง่ๆอย่างนี้จึงเชื่อกันถึงขนาดตัดสินประหารชีวิต๓พ่อลูก และตัวแถมอีก๒ นี่ยังดีที่ยังคิดถึงคุณความดีของท่านแม่ทัพสยามบ้าง จึงลดโทษให้เป็นจำคุกตลอดชีวิต ส่วนร้อยเอกดาวหลุดไปคนเดียว

[NAVARAT.C]

3 หลวงพิบูลฯกับหลวงอดุลฯ พร้อมทั้งนายปรีดี ไปส่งเจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศร์กับหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ขึ้นรถไฟ เพื่อเดินทางไปต่างประเทศ ฝ่ายลอบสังหารเตรียมไปสังหารพร้อมกันหมด 3 คน แต่เกิดเหตุขัดข้องอะไรไม่ทราบ เลยลงมือไม่ได้

[V_Mee]

ท่านเจ้าคุณเทพหัสดินนั้นได้ชื่อว่าเป็นอาจารย์วิธียุทธศาสตร์ยุทธวิธีคนสำคัญของโรงเรียนเสนาธิการทหารบกในสมัยรัชกาลที่ ๖
ก่อนไปสงครามได้เป็นเป็นผู้บัญชาการมณฑลทบทหารบกที่ ๔  ที่เป็นหน่วยทหารที่ได้ชื่อว่าทันสมัยที่สุด  และมีขีดความสามารถ
การรบสูงสุดในยุคพัฒนากองทัพ  จนเป็นหงพลเดียวที่ขึ้นการบังคับบัญชาตรงต่อเสนาธิการทหารบก  แล้วคนที่ได้ชื่อว่า
เชี่ยวชาญในตำหรับพิชัยสงครามมาตกม้าตายตามข้อกล่าวหาประหลาดๆ แบบนี้  ดูแล้วผู้ที่ตั้งข้อหาให้ท่านเจ้าคุณฯ ช่างเป็น
ผู้มีความสามารถสูงยิ่งในการนนั่งเทียนเสียจริงๆ

[NAVARAT.C]

คดีที่๓นี้เห็นชัดๆว่าเป็นการเหวี่ยงแห เอาบรรดาปลาเล็กปลาน้อยขึ้นมาปิ้งย่างเสียให้หมดบ่อ จำเลยล้วนเป็นนายทหารภายใต้บังคับบัญชาของพระยาทรงสุรเดช ครั้นนายหมดอำนาจก็ถูกย้ายกันไปคนละทิศละทาง สันติบาลยังอุตส่าห์ไปรวบมา แล้วหาพยานกล่าวโทษอย่างนั้นอย่างนี้ รวมแล้วหลายคนหลายหน้ากระดาษ เป๋ไปซัดพระยาฤทธิ์อัคเนย์เข้าให้ด้วย

ผมอ่านคำพิพากษาไปไม่กี่หน้าก็ทนอ่านไม่ไหวจริงๆต้องขออภัย ก็จะหาเรื่องฆ่าเขานั่นแหละ ช่างไม่กลัวบาปกรรมเสียบ้างเลย สรุปแล้วศาลตัดสินประหารชีวิตหมด ใครอยากอ่านสำนวนจริงๆของศาลขอให้บอกมา ผมจะเอามาลงให้ในภาคผนวก

[เทาชมพู]

นายชลอนี่ก็แปลก    ลงมือยิงก็ไม่ได้ลงมือ   คืนนั้น หลวงพิบูลฯก็นั่งรถผ่านไปอย่างสะดวกสบาย   ตำรวจก็ไม่รู้ว่านายคนนี้ซุ่มอยู่   ถ้าแกไม่เปิดปากขึ้นมาตำรวจก็ไม่รู้จนแล้วจนรอด    
ยังอุตส่าห์เปิดปากให้ตำรวจกันเป็นพยาน   พาบุคคลสำคัญระดับแม่ทัพในอดีตเข้าปิ้งรวมทั้งลูกของท่านก็ถูกประหารชีวิตไปด้วย
ยังกะจัดฉากงั้นละ

ป.ล.กว่าจะโพสได้ ท่านข้างบนนี้ทั้งสองท่านรุดหน้าไปไกลหลายกิโลเมตรแล้ว   ดิฉันมัวงุ่มง่ามอยู่ที่นายชลอจากค.ห. 70   จะลบทิ้งก็เสียดาย
เป็นอันขอสรุปตามท่านทั้งสองว่า  งานนี้มีแพะฝูงใหญ่ถูกจับขึ้นแท่นสังเวยอำนาจมืด   ซึ่งในยุคนั้นมองไม่เห็นแสงสว่างของประชาธิปไตยที่ตรงไหน   มันเป็นยุคทมิฬโดยแท้   
นึกถึง "พาราสาวะถี   ใครไม่มีปรานีใคร" ในกาพย์พระไชยสุริยาของสุนทรภู่

ข้อหาอะไรก็ยกเอามาได้ทั้งนั้น  ฟังขึ้นไม่ขึ้นไม่สำคัญ ศาลฟังเสียอย่าง ขอให้เข้าทางที่ผู้เป็นใหญ่ประสงค์  ข้อหาก็เหวี่ยงแหได้ครอบจักรวาล  แม้แต่นักเลงข้างถนนหรือคนทำสวนหรือแม่ครัวก็คิดการใหญ่ขนาดนั้นลอบฆ่านายกรัฐมนตรีได้   คนฆ่าถูกกันเป็นพยานก็ได้   คนไม่ได้ลงมือแค่ถูกซัดทอด หรือไม่ยอมรับสารภาพ ก็ถูกประหารชีวิตได้ 

ขออย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในยุคในสมัยใดอีกเลย