กลับมาอีกครั้ง หวังว่าทั้งสองท่านคงหายเครียดแล้ว
ขออนุญาตขยายความข้างล่าง หวังว่าคงไม่เพิ่มความเครียดขึ้น
สะกดก็แบบโบราณที่คุณเพ็ญชมพูมาเห็นคงอยากจะแก้ให้ถูกต้องตามรอยอินเสียทุกบรรทัด
ความจริงมีอยู่ว่าเอกสารนี้เขียนขึ้นก่อนราชบัณฑิตยสถานจะถือกำเนิดมา เลยไม่มีใครบอกได้ว่าสะกดแบบไหนถึงจะถูก
คงไม่ถึงกับอย่างนั้นหรอก
ถึงแม้ปัจจุบันนี้ก็เถอะ มีหลายคำที่ยังไม่เห็นด้วยกับท่านรอยอิน
ดังที่ยกตัวอย่างคำที่ใช้อักษรต่ำ คำตาย เสียงสั้น ใช้วรรณยุกต์เอก มาสองคำ คือ "ง่อกแง่ก" และ "แน่บ" ซึ่งมีในพจนานุกรม
ยังมีอีกหลายคำทีมีลักษณะเดียวกัน แต่ท่านรอยอินไม่อนุญาตให้ใช้วรรณยุกต์เอก
รูปแบบ "ง่อกแง่ก" - ซอกแซก, ลอกแลก, วอกแวก
รูปแบบ "แน่บ" - แซ่บ, แร่ด, แว่บ
คำเหล่านี้ท่านออกเสียงสั้นหรือยาว
