^
ผมไม่คิดว่าราชการไทยไม่เก่งด้านธุรกิจนะครับ ผมเชื่อว่าเขาได้คิดรอบคอบและรอบด้านอยู่พอสมควร อย่างน้อยเจ้ากระทรวงที่ผลัดกันเข้ามาบริหารงานคัดท้ายงานราชการของแผ่นดินก็เป็นนักธุรกิจระดับมือมหากาฬเกือบทั้งนั้น ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างฝ่ายข้าราชการประจำกับฝ่ายการเมืองคงจะมีอยู่ในสองเรื่อง คือ ระหว่างการคิดแบบการใหญ่ (เิงินเยอะๆ) กับการคิดแบบค่อยเป็นค่อยไป (เงินน้อย) และการคิดแบบได้เสีย (ได้ทรัพย์ ได้ชื่อเสียง) กับคิดแบบได้ผลที่จีรังยั่งยืน (ได้ผลบรรลุตามจุดประสงค์)
อีกประการหนึ่ง คือ เรื่องของอัตตาที่มีอยู่ในตัวตนของคนและของส่วนราชการ ที่ข้ามแดนกันไม่ได้ ซึ่งบางทีก็ผิดฝาผิดตัวในการแสดงตนว่าเป็นเรื่องของฉันไม่ใช่เรื่องของเธอ ซึ่งก็เป็นเรื่องมีทั้งที่สามารถแยกกันได้ขาดหรือจะต้องทำด้วยกัน
ทิ้งให้ลองพิจารณาคำว่า การค้า (trade) กับคำว่าการพาณิชย์ (commerce) ต่างกัน เหมือนกัน หรือเกี่ยวข้องผูกพันกันอย่างไร

และการตลาดเป็นเรื่องของการค้า หรือการพาณิชย์
ผมเคยได้ยินกับหูว่า...เป็นการประชุมเรื่องเกี่ยวกับ trade แต่ทำไมเราส่งคนในหน่วยงานที่ด้าน commerce มา