เมียคนไหนที่ขุนแผนรักมากที่สุด

[girlblack]

ตามชื่อเลยคะ คิดว่าเมียคนไหนที่ขุนแผนน่าจะรักมากที่สุด
ระหว่างนางวันทองเมียคนแรกที่พรากจากกันหลายครั้ง นางลาวทองเมียลาวที่ได้เชยชมไม่นานก็เป็นอันต้องจากลา นางสายทองพี่เลี้ยงนางวันทอง นางบัวคลี่มารดากุมารทอง หรือ นางแก้วกิริยา เมียที่จงรักภักดีและซื่อสัตย์ต่อขุนแผน

[Wandee]

        ความรักที่ขุนแผนมีต่อนางวันทอง     เป็นรักแรกที่ต้องเจออุปสรรค
เมื่อนางวันทองกำลังจะโดนประหาร     ขุนแผนครวญว่าลำบากมาด้วยกันหนักหนา    

ความรักที่ปนด้วยความสงสารเวทนาสำหรับชายผู้ทระนงน่าจะมีน้ำหนักกว่ารักอื่น



(จากตู้หนังสือเรือนไทย)

ขุนแผนแสนโศกสงสารน้อง      นิ่งนั่งฟังวันทองให้อัดอั้น
นางหันมากอดเท้าเข้าจาบัลย์       ขุนแผนนั้นซบหน้ากับหลังเมีย
สะท้อนสะทึกสะอึกสะอื้นให้      ออกปากน้ำตาไหลลงราดเรี่ย
เสียแรงทรมานตัวทั้งผัวเมีย      เขี่ยดินเลี้ยงกันเหมือนหนึ่งนก
.
.
.
ถึงสุดแสนลำบากยากไร้      เจ้าสู้ทนได้ไปกับผัว
จนพฤกษาหายากกินรากบัว      ชั้นชั่วข้าวสักเม็ดไม่พานพบ
แปดเดือนเรือนชานมิได้เห็น      แสนเข็ญพาน้องวันทองหลบ
.
.
.
เหมือนเจ้าตายจากพี่ทีหนึ่งแล้ว   ต้องคลาดแคล้วพี่ตั้งแต่เศร้าหมอง
อยู่ในคุกทุกข์ถึงคะนึงตรอง      สองทุกข์สามทุกข์เข้าทับใจ
.
.
.
ได้พบผัวพูดกันแต่กลางคืน      พอนอนตื่นไม่ทันตะวันสาย
ก็เกิดความลามวุ่นขุ่นระคาย      ลงปลายน้องรักจักวายชนม์
.
.
.
คนอื่นหมื่นแสนก็คุ้มรอด      ยอดรักคนเดียวไม่คุ้มได้
จำเพาะเด็ดดวงจิตปลิดเอาไป   ช่างกระไรพ้นที่จะป้องกัน
.
.
.
ขุนแผนฟังคำที่ร่ำว่า      ไม่ออกปากพูดจาต่อไปได้
สุดคิดอัดอั้นให้ตันใจ      สุดอาลัยล้มผางลงกลางดิน


        ความรักของชายหญิงที่ได้ลำบากยากแค้นมาด้วยกัน   หาอาหารไม่พอกินเพราะอยู่ในป่า    เป็นความทรงจำที่ขุนแผนไม่ลืม
ว่ากันว่าความทุกข์ที่ผจญ  ลืมยาก         ความสุขนั้นเมื่อผ่านไปแล้วก็เหมือนกับความฝันชั่วขณะ  แม้จะนึกก็ลืมเลือนไปสิ้น

[Wandee]

        ขุนแผนรักนางลาวทอง  ทั้งๆที่ได้มาง่าย  ไม่ต้องเกี้ยวพา  นัดพบ  เสียเวลาสึกทั้งกลางวันกลางคืน    ลอบขึ้นหาให้ระทึกใจหวั่นหวาด

เพียงเป่ามนต์เทพรัญจวนเป็นการประหยัดเวลาไม่ต้องโอ้โลม

เมื่อนางโดนขังในวัง   ขุนแผนเสียสติถึงหนีเวรไป  เปิดโอกาสให้ขุนช้างใส่ความว่าปีนกำแพงวัง  เฉพาะความผิดข้อนี้

ก็โทษประหาร

        หลังจากนั้นขุนแผนเสียใจจนไม่เรียกหญิงในบ้านมาปรนนิบัติอีก  เพราะคิดถึงลาวทอง  ผู้นำสมบัติมาเพิ่มพูน

และฝากตัวอย่างน่าสงสาร


ทำไมขุนแผนถึงรักนางลาวทอง

        ขุนแผนไม่ใช่คนมีฐานะดี    เมื่อไปบอกแม่ให้มาขอนางพิมนั้น  นางพิมมอบเงินเป็นทุนไป          ขุนแผนคงตะขิดตะขวงอยู่บ้าง

นางลาวทองมาพร้อมเครื่องประดับเป็นสินส่วนตัวไม่ใช่น้อย            พ่อของนางก็รวบรวมเงินทองจากลูกบ้านมามอบให้

ฐานไม่รังแกชาวบ้าน

        นางลาวทองทำให้ขุนแผนสบายใจ  นางนั้นคือภรรยาเชลย  ไม่มีสิทธิไม่มีเสียงเหนือสามี


        ระหว่างที่นั่งเรือพายกันมาเหยิบ ๆ นั้น  ขุนแผนคงสาธยายประวัติตนให้เมียใหม่ฟัง  ว่ามีเมียชื่อนางพิม  และมีเศรษฐีชื่อขุนช้างมา

ด้อม ๆ มอง ๆ           นางลาวทองถึงออกมาประคารมได้ถึงใจท่านผู้ฟังท่านผู้อ่าน  ว่านางพิม(วันทอง) ขี่ช้างเก่ง  น่าจะเอาไม้ป่าขนใส่หลังช้าง

มาให้           คุณสมบัติของไม้ป่านั้น  นางวันทองทราบดีจึงโมโหหึงนักหนา        เรื่องนี้ท่านผู้ขับเสภาสามารถจับหัวใจของสตรีทุกวัยที่ล้อมฟังอยู่ได้

เพราะเป็นเรื่องที่เข้าใจกันทั่วไปว่าเมียเก่ารูปสมบัติก็มักจะหย่อนลง    ต้องปรนนิบัติบำรุงด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ          นางวันทองเข้าห้องกับขุนแผนได้

สองเวลาเท่านั้น  จึงขัดเคืองว่าเมียน้อยมาดูหมิ่น


        ขุนแผนรักนางลาวทอง  เพราะนางลาวทองทำให้ขุนแผนหึกเหิมในฐานะผู้ชนะศึก

[Wandee]

(เล่าเรื่องสำหรับท่านที่สนใจเพราะน่าจะหาอ่านลำบาก)


นางลาวทองมีลูกผู้ชายคนหนึ่ง  ได้อพยพไปอยู่ที่บ้านจอมทอง

ได้เป็นใหญ่อยู่ที่นั่น  มีตำแหน่งเป็นหลวงต่างใจ  มีลูกสาวคนเดียวชื่อแว่นแก้ว

หลวงต่างใจหน้าตาเหมือนกับพระไวย  แต่มีไผที่คิ้วขวา


ลูกชายสองคนของนางศรีมาลาชื่อพลายเพชรพลายบัว

พลายบัวลักนางแว่นแก้วมา   จนกระทั่งได้ม้านิลลิ้นปานและดาบโพรงแก่วของเป็ดน้อยทหารพม่าทิ้งอยู่ในถ้ำ

หลวงต่างใจตามลูกสาวมา  ได้เกิดสู้รบกัน     สองพี่น้องได้พูดจากันถึงพระไวยขุนแผนตีเมืองเชียงใหม่    หลวงต่างใจจึงถามว่าลูกใคร

หลวงต่างใจขึ้นมาเมืองเหนือ ๒๐ ปีแล้ว  ตอนนั้นลูกคนโตของศรีมาลาคลานได้ อีกคนยังอยู่ในท้อง


หลวงต่างใจพูดว่า

อาไม่รู้เลยเท่ากิ่งก้อย                                   เจียนจะฆ่าหลานน้อยเสียตักษัย

ยิ่งคะนึงคิดถึงพี่หมื่นไวย                               เมื่อบรรลัยร่ำสั่งหลั่งน้ำตา

ฝากพี่ศรีมาลากับลูกรัก                                แกเป็นห่วงหน่วงหนักเป้นนักหนา

นี่ธุระอะไรจึงได้มา                                      บอกกับอาเถิดจะได้ไปช่วยกัน    ฯ

        พระไวยตายเมื่ออายุยังน้อย   และอ่านระหว่างบันทัด  พลายบัวเกิดมาไม่ทันเห็นหน้าพ่อ


        หลวงต่างใจนั้นพาหลานอาและหลานอา บวกลูกเขยไปบ้านเพื่อพูดคุย   เมื่อกินข้าวแล้วก็ถามธุระ

จึงถามไปพลันด้วยทันใด                    หลานธุระอะไรมาเสาะหา

หรือขัดสนจนยากซึ่งเงินตรา                พี่ศรีมาลาอยู่ดีหรืออย่างไร


หลวงต่างใจเป็นชายชาตินักเลงที่นับญาติ         พอฟังเรื่องราวที่สร้อยฟ้าพลายยงส่งคนมาทำร้ายศรีมาลา

     ท่านหลวงต่างใจได้ฟังหลาน                            ให้งุ่นง่านดาลเดือดหาเหือดไม่

อีสร้อยฟ้าพลายยงองอาจใจ                                 หนอยหรือช่างทำได้เจียวหนอมัน

ถ้าคนอื่นคนไกลก็ไม่ว่า                                        จะเคี่ยวเข็ญเข่าฆ่าให้อาสัญ

นี่พี่น้องกันเจียวพ่อเดียวกัน                                  ไม่ควรทำห้ำหั่นมาหาญฮึก

ลางคนที่เขาเป็นเจ้าพระยา                                   พี่น้องพึ่งพาได้อยู่ตึก

ชุบเลี้ยงให้ดีมีอึกทึก                                           นี่กลับนึกทำลายให้วายปราณ

ต่อจะพยาบาทคาดเวรไว้                                      เมื่อครั้งลุยไฟที่หน้าฉาน

แพ้ลงจึงองค์พระภูบาล                                         สั่งให้ประหารชีวิตมัน

พี่ศรีมาลาแกกล้าช่วย                                          ขอไว้ไม่ม้วยอาสัญ

ทำคุณบูชาโทษทุกสิ่งอัน                                       ....