ผมสนใจที่จะขายหนังสือเก่า หนังสืออนุสรณ์งานศพบุคคลต่างๆๆ

[Wandee]

สวัสดีค่ะ  คุณศิณาวรรณ   ขอต้อนรับสู่วงสนทนาค่ะ 

       เว็บหนังสือมือสองที่โด่งดัง ขายหนังสือจนแตกไปทำธุรกิจของเก่า และธุรกิจค้าไม้  มีค่ะ

(ครั้งหนึ่ง  ร้านนี้มีสไบสีแดงทับทิมขาย  มิได้ปักด้วยทับทิมนะคะ  แต่ปักด้วยเส้นเงินบางทั้งเนื้อผ้า
เงินนั้นยังแวววาว       สไบหนักมากเพราะยาว   ท่านผู้เป็นเจ้าของเดิมคงห่มแล้วนั่งนิ่ง ๆ ในงานพิธีเป็นแน่)

ปัญหามีอยู่ว่า  คนซื้อไม่เห็นสภาพจริงของหนังสือ   อาจมีความคิดไม่ตรงกันเรื่องสภาพของหนังสือ

หนังสือเก่านั้นบางทีคุมตัวอยู่ด้วยซองพลาสติค  เปิดซองออกกระดาษก็หลุดออกมาเป็นปึก ๆ

        หนังสืออนุสรณ์นั้น  บางร้านสามารถอาจหาญ "รวบ"  มาได้เป็นจำนวนมาก  เพราะมีการสั่งไม่อั้นจากมหาวิทยาลัย

ในต่างประเทศ            ราคาหนังสือเก่าก็สูงขึ้น และ สูงขึ้น

การนับจำนวนหนังสืออนุสรณ์รุ่นเก่าเล่มบาง ๆ ร้อยกว่าหน้านั้น   ที่วางโชว์ไว้บนชั้นเหล็ก   ซ้อนสองแถว

นับกันเป็นศอกค่ะ           ผู้ซื้อสมควรทราบว่าแต่ละเล่มความสำคัญเป็นอย่างไร        บางเล่มประวัติท่านที่จากไป

น่าเก็บมาก  เพราะเล่าเกร็ดสำคัญในประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่ง       เรียกกันว่า "มีทีเด็ด"       

สมควรได้ตรวจอ่านก่อนตัดสินใจซื้อค่ะ    เล่มไหนมีรูปกี่ใบก็ต้องตรวจด้วยค่ะ

       

        หนังสือตราหอพระสมุดนั้น  บางเล่มอาจไม่มีข้อมูลที่ต้องการก็เป็นได้ 

        หนังสืออนุสรณ์บางเล่ม  ทั้ง ๆ ที่ คู่สมรส และบุตรเป็นผู้พิมพ์  ก็แทบไม่มีข้อมูลงานสำคัญ ๆ ของท่านที่จากไป

ขนาดนามสกุลที่ปก  ก็น่าสนใจแล้วค่ะ  เพราะต้องใช้ก่อนพระราชบัญญัตินามสกุล

หรือสาเหตุของการสิ้นชีวิตไม่เอ่ยไว้เลย  เพราะต้องการปิดบังด้วยความสลดใจเป็นเรื่องสำคัญ          ต่อมาเรื่องเลือนไปตามกาลเวลา

ก็มีการบิดเบือนประวัติท่านที่จากไปขึ้นด้วยความไม่รู้ของคนรุ่นหลัง    เพราะต้องการขายหนังสือ     ทำได้คล่องคอ         นักลอก  ก็ลอกกันต่อมา


        ร้านขายหนังสืออนุสรณ์หนึ่งร้านที่รู้จัก     ลงรายการไว้ยาวเหยียดหลายสิบหน้า   ก็น่าอ่านค่ะ

บางร้านเมื่อเห็นราคาก็เศร้าสลดใจ  ว่าชาตินี้คงไม่ได้อ่าน       

[Wandee]

        ขอบคุณคุณปิยะสารณ์  เรื่องหนังสือในพม่าค่ะ


        หนังสืออนุสรณ์สมัยนี้    ครอบครัวลงทุนทำแจก   ทั้งปกแข็ง  ทั้งหนา     น่าเก็บเป็นอย่างยิ่ง

เรื่องปกหนังสือนั้น  ก็คงต้องรอนักสะสมพิมพ์ออกมาให้ดู   รับรองว่าประเทศของเราไม่เป็นรองใคร

ในความงดงามและประดิษฐ์ประดอยค่ะ

        ยังไม่ได้ศึกษาเรื่องหนังสือปกสวยที่ทำจากหนังมิได้ย้อมสีซ้อนกันสาม หรือ สี่ชั้น        ชุบกาวและขัดมันจนปกหนังสือบางเล่มแข็งวาวราวทองแดง

ปกหนังสือที่ทำจากผ้าแพรจีน  ปักลูกปัดจิ๋ว  อยู่ที่ท่านที่เคารพ      ท่านหยิบให้ดูทีไรก็ก้มลงกราบกับโต๊ะ

เคารพท่านที่เป็นเจ้าของที่เมตตานักอ่านหนังสือเก่า    บูชาคนคิดทำปก  และทึ่งในฝีมือปักแบบจีนของคุณนายของท่านเจ้าของโรงพิมพ์ค่ะ

[Wandee]

        ประวัติการพิมพ์หนังสือในประเทศไทยนั้น     แปลกอยู่อย่างหนึ่งคือข้อมูลคล้ายคลึงกัน

การประกาศในหน้าหนังสือพิมพ์ว่าจะออกหนังสือเรื่องนี้  เรื่องนั้น  แล้วเรื่องโน้น   ในเวลานั้น ๆ

แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น   มีอยู่เสมอ

หนังสืออีกหลายเล่ม  มีรายนามปรากฎในหนังสือหายากที่พิมพ์ร้อยกว่าเล่ม  แล้วข่าวสูญไป  ไม่มีคนพูดถึง

หรือวิจารณ์

นักอ่านอยากอ่านหัวใจรอนรอน      จึงออกเผชิญโชคตามบ้านนักสะสม  ได้เห็นมาบ้าง


การ ซักถาม หลังการอ่าน

นักสะสม(ส.ส.)           ไง!  อ่านอะไรไปบ้างล่ะ   เห็นจดยิก ๆ

นักอ่าน                     อ่า...ท่านเจ้าคุณเรียกท่านผู้หญิงว่า "นางแก้ว" ค่ะ

ส.ส.                        หนังสืออะไร

นักอ่าน                     (นานมาแล้วเป็นคนเขินอาย  ไม่กล้าออกความเห็นอะไรต่อหน้าประชาชน) ปลุกใจเด็กค่ะ
                              เป็นเล็คเชอร์สอนเด็กในเรื่องต่าง ๆ

ส.ส.                        แล้วคนอื่นเขาวิจารณ์กันว่าอย่างไร

นักอ่าน                     ไม่มีการวิจารณ์เลยค่ะ

ส.ส.                        ทำไมล่ะ    หนังสือไม่ดีหรือไง

นักอ่าน                     รับประทานโทษ  ดีซิคะ     เป็นยุคเปิดประเทศไทยไปสู่ความเจริญ

ส.ส.                         แล้วไง

นักอ่าน                      ทีนี้ไม่มีใครได้อ่านเลยนี่คะ      เห็นยังไม่ได้เห็น

ส.ส.                         หา!!   w,j,ug]psinv (ไม่มีเลยรึ?)

นักอ่าน                      ไม่มีค่ะ          มีประกาศว่าจะพิมพ์เท่านั้น        แล้วก็พิมพ์ออกมา  ๑๔๘  เล่ม

ส.ส.                         ไม่ได้ถามต่อ         (นักอ่านอธิบายว่า  กองบรรณาธิการนับจำนวนสมาชิกไปมา  บวกท่านที่อาจสนใจ  ว่ามีประมาณ
                               ๒๐๐  คน      พิมพ์สูงสุดเคยขึ้นไปถึง ๓๐๐  เล่ม)

ส.ส.                         อือ...

นักอ่าน                      (ทำตัวเรียบร้อยมากเพราะอยากอ่านอีกหลายเล่ม)  เจ้าค่ะ   

[piyasann]

เรียนคุณ Wandee คราวหน้า ผมต้องขออาศรัยเทคนิคนี้ บ้างแล้ว คงต้องหาเหยื่อไปคุยกับท่านนักสะสม มิฉะนั้น จะไม่มีเวลาอ่านหนังสือ "ปกเขียว" เล่มใหญ่ เพราะเป็นช่วงแรกก่อนที่จะออกเล่ม ๑ - ๒,๓ - ๔ ............. อลาบาสเตอร์คงเขียนอะไรไว้ให้ค้นคว้าเยอะ 

ตอนนี้กำลังพยายามหา "ปักษีปกรณัม เรื่อง พญาระกา ตอนพิศมาตุคาม" มีกล่าวถึงอยู่ ในสำนวนคดีว่า พิมพ์มา ๕๐๐ เล่ม ถวายในหลวงองค์ ๕ ไป ๑ เล่ม อีก ๔๙๙ เล่ม ถูกส่งไปไว้ที่กระทรวงวัง ก่อนผู้ประพันธ์จะถูกจำสนม ชะตากรรมของหนังสือเหล่านี้ จะเป็นเช่นไร ถูกเผา? หรือ ถูกบรรจุเจดีย์? หรือ ปลวกกิน?

[Wandee]

เคยอ่านปักษีปกรณัมแล้วค่ะ

ผู้ประพันธ์ไม่ได้ติดสนมอยู่นานนัก

ตามที่เข้าใจ ๔๙๙  เล่ม คงหลุดมาหรือพระราชทานคืน

เห็นมาประมาณ ๓ เล่มเอง

เรื่องอาลาบาสเตอร์ต้องไปอ่านหนังสือของสกุล

ต้องเข้าใจก่อนนะคะ  ว่า  สกุลนั้นมิได้แปลว่าหินขาว  แต่แปลว่าคนใช้ธนู หรือผู้ทำธนูหรือหน้าไม้  ดูจากตราประจำตระกูลซิคะ

[siamese]

เรียนคุณวันดี

หนังสืองานศพที่คาดว่ามาเป็นอันดับ ๑ ในเวลานี้ คงเป็น "พระอะไภยมะณี" พิมพ์ที่โรงพิมพ์หมอสมิท พิมพ์ชึ้นเพื่อเป็นที่ระลึกงานพระเมรุพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว คาดว่าปัจจุบันคงเหลือไม่กี่เล่มในวงการ ... ไม่รู้ว่าหนุ่มสยามจักมีบุญได้เห็นหรือไม่

[siamese]

เรื่องอาลาบาสเตอร์ต้องไปอ่านหนังสือของสกุล
ต้องเข้าใจก่อนนะคะ  ว่า  สกุลนั้นมิได้แปลว่าหินขาว  แต่แปลว่าคนใช้ธนู หรือผู้ทำธนูหรือหน้าไม้  ดูจากตราประจำตระกูลซิคะ

นำตราประจำตระกูลอาลาบาสเตอร์มาให้ชมครับ

[Wandee]

มีจ้ะคนดี  

[เพ็ญชมพู]

เรียนคุณวันดี

หนังสืองานศพที่คาดว่ามาเป็นอันดับ ๑ ในเวลานี้ คงเป็น "พระอะไภยมะณี" พิมพ์ที่โรงพิมพ์หมอสมิท พิมพ์ชึ้นเพื่อเป็นที่ระลึกงานพระเมรุพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว คาดว่าปัจจุบันคงเหลือไม่กี่เล่มในวงการ ... ไม่รู้ว่าหนุ่มสยามจักมีบุญได้เห็นหรือไม่

การค้นพบครั้งสำคัญสำหรับวงการหนังสือ
http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/08/K4607692/K4607692.html

ก่อนหน้านี้หนังสืองานศพที่เก่าที่สุดที่พบในขณะนี้คือ หนังสืองานพระศพของ "พระนางเรือล่ม" พิมพ์ขึ้นในปี 2423(จุลศักราช 1242) เป็นหนังสือแจกในงานพระเมรุพระศพสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี และสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพชรรัตน์ เนื้อหาเป็น หนังสือรวมบทสวดมนต์ พระสูตร และพระปริตรต่างๆ พิมพ์จำนวน 10,000 เล่ม เพื่อพระราชทานพระสงฆ์ทั่วราชอาณาจักร


แต่นี่คือหนังสือที่เพิ่งถูกค้นพบครับ

หนังสือแจกงานพระเมรุ รัชกาลที่ 4 ปี 2411(จุลศักราช 1230) โรงพิมพ์ครูสมิท เรืองพระอะไภยมะณี (เขียนสมัยเก่า) พิมพ์จำนวน เพียง 120 เล่ม พิมพ์ก่อนหนังสืองานพระศพของ "พระนางเรือล่ม"ถึง 12 ปี

จึงขอบันทึกไว้ ณ ที่นี้เพื่อเป็นหลักฐานในการศึกษาค้นคว้าในภายหน้าครับ



จากคุณ : boranbook  - [ 9 ส.ค. 49 09:45:13 ]

เอาปกสวย ๆ มาให้คุณหนุ่มดูก่อน

 

[siamese]

^
ขอบคุณ คุณเพ็ญชมพูที่นำมาให้ชมเป็นขวัญตา หนังสือหน้าปกลง จ.ศ. ๑๑๓๐ ตรงกับ พ.ศ. ๒๔๑๑ สำหรับแจกงานพระเมรุ (สักวันคงจะต้องเจอเก่ากว่านี้แน่นอน) 

[Wandee]

หนังสือปกสวยชุดนี้  ๕ เล่มเป็นปกดำล้วน     เอเย่นต์เก็บปกสีไว้แล้วอดคุยไม่ได้

ท่านที่เป็นคนท้ายสุดที่ซื้อ  ไม่ยอมเชื่อจนแล้วจนรอดว่ามีปกสี  อิอิ

ขอบคุณคุณเพ็ญที่กรุณาโพส

[siamese]

^
เห็นในโฆษณาในสยามไสมย ครูสมิทลงประกาศแล้วประกาศเล่า เชิญให้ไปเลือกซื้อนิยายอ่านกัน มีหลายเรื่อง หลายแบบ ที่บางฅอแหลม 

[Wandee]

สยามไสมย อีกเล่มหนึ่งได้ปรากฎขึ้นแล้ว  พิมพ์ก่อนชุด ๓ เล่มนั้น ๒ - ๓ ปี   หน้าหนึ่งเป็นภาษาอังกฤษ

อีกหน้าหนึ่งเป็นภาษาไทย

[siamese]

คุณ DNCR คงจะไม่ทราบว่าในเวปเรือนไทยนี้ เป็นที่รวบรวมแหล่งความรู้ด้านวิชาการด้านต่าง  ๆ ซึ่งเจ้าของเรือนไทย โดย อาจารย์เทาชมพูได้ก่อตั้งขึ้น มิได้มีจุดประสงค์ "เป็นเวปขายของ" หรือ "ขายสินค้า" นะครับผม

[art47]

หนังสือปกสวยชุดนี้  ๕ เล่มเป็นปกดำล้วน     เอเย่นต์เก็บปกสีไว้แล้วอดคุยไม่ได้

ท่านที่เป็นคนท้ายสุดที่ซื้อ  ไม่ยอมเชื่อจนแล้วจนรอดว่ามีปกสี  อิอิ

ขอบคุณคุณเพ็ญที่กรุณาโพส

เคยมีบุญตาได้ยลหนังสือเรื่องนี้ เล่มนี้ อยู่ครั้งหนึ่ง สองครั้งบ้าง

เจ้าของท่านเก็บเอาไว้ในที่ลับตาผู้คน แต่เราที่มือซุกซนไปเจอะเข้าจนได้

(ป่านนี้ท่านคงเก็บขึ้นหึ้งเสียแล้ว มิฉะนั้นก็ยังอยู่ในลังพลาสติกเช่นเดิม)