บทกวี สะพานมิสซิสซิปปี้ ของนภาลัย สุวรรณธาดา

[เทาชมพู]

สะพานมิสซิสซิปปี้

            เมื่ออาทิตย์อัสดงตรงชายน้ำ
            ฟ้าสีคล้ำใกล้คลุมพุ่มพฤกษา
            ตะวันใหญ่กว่าบ้านเราเจ้าพระยา
            พระจันทร์ดูใหญ่กว่าที่ฟ้าไทย

            แม่น้ำมิสซิสซิปปี้รี่ไหลแรง
            สะท้อนแสงหลากสีนทีใส
            พระจันทร์รออยู่อีกฝั่งอย่างตั้งใจ
            มืดเมื่อใดก็จะแจ้งด้วยแสงจันทร์

            สะพานยาวก้าวทอดกอดฝั่งสอง
            เหมือนมือแม่กอดประคองป้องลูกขวัญ
            ถึงห่างไกลก็บรรจบมาพบกัน
            แม่แบ่งปันความสุขทุกนาที

            ที่ฝั่งซ้ายคือรัฐหลุยเซียน่า
            ที่ฝั่งขวาคือมิสซิสซิปปี้
            แบ่งเจาะจงตรงระหว่างกลางพอดี
            สะพานนี้เชื่อมหรือแบ่ง...ยังแคลงนัก

            แผ่นดินนี้ที่อารยะยิ่ง
            แต่แท้จริงยังแยกอยู่แตกหัก
            ทั้งต่างผิวต่างสีต่างที่พัก
            ไม่มีรักให้กันในชั้นชน
            
                                สะพานมิสซิสซิปปี้นี้ใครสร้าง
            สะพานกว้างใจแคบแอบสับสน
                 โอ้สายน้ำงามนี้จงมีมนต์
            หลอมใจคนให้เป็นหนึ่งได้พึ่งพา
            
                                ใครจะสร้างสะพานใหม่เชื่อมใจร้าว
            ให้ผิวขาวผิวสีล้วนมีค่า
            วอนวันพรุ่งรุ่งอุทัยที่ชายฟ้า
            รักรอท่าทุกทุกที่เป็นสีเดียว

                        นภาลัย  สุวรรณธาดา
                           9 เม.ย. 55

[/center]