แม่เลื่อน ไวณุนาวิน เป็นท้้งพระเอกและเจ้าของคณะละครร้อง "ศิลป์สำเริง" (คณะแม่เลื่อน) สมัยรัชกาลที่ ๗
คุณกวาง (กว้าง ?) เคยเล่าไว้ว่า
หน้าตากรุ้มกริ่ม คนที่มีหน้าตาเหมือนจะยิ้มอยู่เสมอ อย่างที่เราเรียกกันอีกอย่างว่า ยิ้มอยู่ในหน้า มักใช้กับผู้ชาย ส่วนใหญ่มักเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างจะมีแววตา แบบที่เรียกกันว่า นัยน์ตายิ้มได้
ท่าทางกรุ้มกริ่ม มักใช้กับผู้ชายที่มีท่าทีเจ้าสำราญ โดยเฉพาะเวลาอยู่ใกล้ผู้หญิง แล้วมักทำท่าทางเหมือนจะชอบหญิงนั้นทางชู้สาว
เคยเห็น แม่เลื่อน ซึ่งเป็นนักแสดงละครร้องสมัยเก่า แสดงละคร หน้าตาท่าทางท่านเวลาแสดงละคร เหมาะกับคำๆนี้มากที่สุด ถ้าเป็นสมัยใหม่ ก็น่าจะดู อาจารย์ ดร.ศุภชัย จันทร์สุวรรณ เวลาท่านแส่่ดง หรือรำละคร แบบมีบทเข้าพระเข้านาง ก็ดูจะเหมาะกับสองคำนี้เหมือนกัน
