คุณหนุ่มสยามมาปาดไปเสียแล้ว

จากกลอนหม่อมเป็ดสวรรค์ วิเคราะห์ออกมาได้ดังนี้
๑ เฉลียง เป็นเฟอร์นิเจอร์อย่างหนึ่งที่มีลักษณะให้เข้าไปนั่งได้
เมื่อวันถวายเสภาเวลาหลัง หม่อมเป็ดนั่งกับคุณโม่งที่ในเฉลียงโปรดสังเกต ท่านใช้คำว่า
ใน เฉลียง ไม่ใช่
บน เฉลียง
คนโบราณท่านแม่นคำบุพบทมากกว่าคนปัจจุบัน ยิ่งเป็นกวีแล้ว ไม่น่าจะใช้ผิด
๒ เฉลียงตั้งอยู่บนระเบียง
กระซุบกระซิบกันสองคนบนระเบียง
๓ มีพื้นที่พอจะนั่งกันได้สองคนอย่างน้อย โดยไม่เบียดเสียดอึดอัด
คุณโม่งยุดฉุดน้องประคองอิง เรานั่งนิ่งอย่างนี้มิเป็นไร