han_bing
|
ข้าพเจ้านั่งอ่านหนังสือนิยายจีนเล่นเเป็นการแก้เครียด มีนักเขียนท่านหนึ่งนามว่า จางอ้ายหลิง (Zhang ai ling: 张爱玲) เป็นนักเขียนหญิงนามอุโฆษของจีน ในยุค ต้องศตวรรษที่ ๒๐ คล้ายๆกับดอกไม้สด หรือศุภร บุนนาค
ข้าพเจ้าอ่านเรื่องสั้นที่ถือว่าสั้นที่สุดของท่าน และถือว่าเป็นเรื่องสั้นที่สั้นที่สุดในประวัติศาสตร์จีน แต่ดังที่สุดในประวัติศาสตร์จีนด้วย
ข้าพเจ้าเลยลองแปลแล้วเอามาลง
ภาษาของข้าพเจ้าอาจไม่ดีนัก ขอทุกท่านเมตตา ท่านใดอยากแนะโปรดแจ้งได้ว่าควรแก้ไขอย่างไร
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
han_bing
|
ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อ 28 ก.พ. 12, 08:44
|
|
รัก
这是真的。
ทั้งหมดนี้คือเรื่องจริง
有个村庄的小康之家的女孩子,生得美,有许多人来做媒,但都没有说成。那年她不过十五六岁吧,是春天的晚上,她立在后门口,手扶着桃树。她记得她穿的是一件月白的衫子。对门住的年轻人,同她见过面,可是从来没有打过招呼的,他走了过来。离得不远,站定了,轻轻的说了一声:“噢,你也在这里吗?”她没有说什么,他也没有再说什么,站了一会,各自走开了。
มีหญิงสาวคนหนึ่งเกิดในครอบครัวคหบดีชาวชนบท เธอมีหน้าตางดงาม มีใครต่อใครหลายคนพยายามจะเป็นแม่สื่อหาคู่ให้เธอ แต่หามีใครทำสำเร็จ ค่ำคืนหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ เธออายุราว ๑๕ ปี เธอออกมายืนรับลมหลังบ้าน มือหนึ่งประคองต้นท้อไว้ เธอยังคงจำได้อยู่ว่าวันนั้นเธอสวมกระโปรงสีขาวนวลดังสีดวงจันทร์ ในเวลาเดียวกันชายหนุ่มเพื่อนบ้านซึ่งเคยพบปะกันมาก่ก่อนแต่ไม่เคยได้พูดคุยกัน ได้ยืนอยู่ไม่ไกลกันนัก เมื่อเขาพบเธอ เขาได้แต่ยืนนิ่ง และเอยคำพูดเบาๆว่า “อ้าว เธอก็อยู่ตรงนี้ด้วยหรือ” หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไร นอกจากยื่นนิ่งอยู่ชั่วครู่ และเดินจากไป
就这样就完了。
แล้วทุกอย่างก็จบลงอย่างเรียบง่ายเช่นนี้
后来这女人被亲眷拐了,卖到他乡外县去作妾,又几次三番地被转卖,经过无数的惊险的风波,老了的时候她还记得从前那一回事,常常说起,在那春天的晚上,在后门口的桃树下,那年青人。
ภายหลังหญิงสาวได้ถูกญาติลักพาตัวออกจากหมู่บ้านไปขายเป็นเมียน้อย หลังจากนั้นเธอก็ถูกขายทอดไปอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตลอดชีวิตของเธอผ่านพบกับมรสุมอีกนับไม่ถ้วน แต่ว่าเมื่อเธอแก่ชรา เธอยังคงจดจำเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆเหตุการณ์นั้นได้ และมักเล่าเรื่องราวเล็กๆเรื่องนั้นเสมอ เรื่องราวเมื่อครั้งค่ำคืนในฤดูใบไม้ผลิ คราวที่เธอยืนอยู่หลังบ้านใต้เงาของต้นท้อ และชายหนุ่มผู้นั้น
于千万人之中遇见你所要遇见的人,于千万年之中,时间的无涯的荒野里,没有早一步,也没有晚一步,刚巧赶上了,那也没有别的话可说,惟有轻轻地问一声:“噢,你也在这里吗?”
เมื่อเราได้พบคนที่ใช่ ซึ่งคนผู้นั้นเป็นเพียงหนึ่งในหมู่มวลคนนับพันนับหมื่นคนที่เราบังเอิญได้พบปะ ในกาลเวลาที่เหมาะสม ซึ่งเป็นเวลาเพียงเสี้ยวหนึ่งในห้วงกาละอันเวิ้งว้างยาวนานนับพันนับหมื่นปี ไม่มีการก้าวเร็วเกินไปจนคลาด ไม่มีการก้าวช้าไปจนพลาด หากแต่ก้าวพร้อมกันอย่างเหมาะเจาะด้วยความบังเอิญอย่างสุดแสน ในยามนั้น ไม่มีคำพูดใดที่อาจเอื้อนเอ่ย นอกจากถามเบาๆว่า
“อ้าว เธอก็อยู่ตรงนี้ด้วยหรือ”
ประพันธ์โดยจาง อ้าย หลิง (张爱玲:Zhang ai ling) เป็นเรื่องสั้นที่สั้นที่สุดแต่ประทับใจคนมากที่สุดก็ว่าได้
(原刊1944年4月《杂志》月刊第13卷第1期)
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ติบอ
|
ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อ 28 ก.พ. 12, 12:40
|
|
ขอบคุณครับ 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
บัวรัศมี สีทอง
อสุรผัด

ตอบ: 33
|
ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อ 28 ก.พ. 12, 23:55
|
|
อ่านแล้วเห็นภาพค่ะ ใช่เลย ห้วงเวลานั้น แต่ไม่ใช่เวลานี้ สงสารหญิงชราคนนี้นะ แต่ภาพใต้ต้นท้อคงทำให้ชีวิตภายใต้ความฝันเป็นสุขขึ้นในชีวิตที่เป็นทุกข์ 
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 18:38
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
han_bing
|
ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 21:19
|
|
ท่านใดอ่านแล้วเห็นว่าควรแก้ไขจุดใดวิจารณ์วานแจ้ง ข้าพเจ้าอยากพัฒนาฝีมือ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 21:36
|
|
ยังสงสัยนิดหน่อยถึงคำพูดของชายหนุ่ม “อ้าว เธอก็อยู่ตรงนี้ด้วยหรือ” ประโยคนี้หมายความว่า ฉันนึกว่าฉันยืนอยู่คนเดียว ที่แท้ก็มีเธออยู่ตรงนี้ด้วย
หรือ เขาพูดว่า " เธออยู่ที่นี่เองหรือ" หมายความว่า เธอนี่แหละใช่เลย คนที่ฉันใฝ่ฝัน หรือแสวงหาอยู่
ไม่ทราบว่าภาษาจีนตั้งใจจะหมายความอย่างไหน
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
han_bing
|
ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 22:24
|
|
“噢,你也在这里吗?” (o, ni ye zai zhe li ma)
จากประโยคข้างต้น ข้าพเจ้าขอแปลที่ละคำ
噢 แปลว่า โอ้ เป็นคำอุทาน
你 แปลว่า เธอ
也 แปลว่า ก็ แสดงความคล้อยตามกันของประโยค
在 แปลว่า อยู่
这 แปลว่า นี้,นี่
里 แปลว่า ใน, ซับใน, บุใน
แต่คำว่า 这里 เมื่อมารวมกันจะได้ความหมายว่า ที่นี้
吗 แปลว่า ไหม, หรือ, นะ เป็นคำปิดท้ายประโยค แสดงความเป็นประโยคคำถาม
ส่วนตัวข้าพเจ้า จากเรื่องราว และหน้าที่ของคำว่า 也 ye ประโยคข้างต้นในภาษาจีน ข้าพเจ้าสันนิษฐานว่าน่าจะมีความหมายในเชิงฉันนึกว่าฉันยืนอยู่คนเดียว ที่แท้เธอก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 23:14
|
|
เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
บัวรัศมี สีทอง
อสุรผัด

ตอบ: 33
|
ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 23:51
|
|
ถ้าคุณเทาชมพู อ่านแล้วผ่านก็แสดงว่า แปลใช้ได้ค่ะ พยายามต่อไป
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เทาชมพู
เจ้าเรือน
หนุมาน
    
ตอบ: 33479
ดูแลเรือนไทย วิชาการ.คอม
|
ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อ 29 ก.พ. 12, 23:59
|
|
ดิฉันไม่รู้ภาษาจีนค่ะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ติบอ
|
ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อ 01 มี.ค. 12, 00:51
|
|
ถ้าคุณ han bing ยังไม่มั่นใจกับสำนวนเขียนของตัวเอง ลองหาเพื่อนที่คุณเชื่อมือในสำนวนเขียนของเขา (ผมหมายถึงเฉพาะเวลาที่เขาตั้งใจนะครับ เวลาไม่ตั้งใจเขียน จะเก่งแค่ไหนทุกคนชุ่ยได้พอๆกัน) เขาต้องเป็นคุณไว้ใจจะให้เขาแก้งานให้คุณได้ และเขาก็ต้องยินดีแก้งานให้คุณด้วย
ลองหาเพื่อนแบบนี้ไว้สัก 2-3 คน (ที่จริงมากกว่านั้นก็ได้ แต่มากหมอก็มากความครับ) แล้วส่งงานชิ้นที่คุณไม่มั่นใจไปให้เขาลองปรับดู
ไม่ได้แปลว่าคุณ han จะต้องเชื่อเขาทั้งหมดนะครับ แต่เอาไว้สำหรับเป็นแนวทาง ว่าคุณจะชอบคำไหน หรือ ส่วนไหน ของเพื่อนคนไหน...
จริงๆ แล้วเท่าที่ผมเห็นมานักเขียนที่ใช้ภาษาได้ดีแต่ละคน มีจุดที่เขาสนใจในเนื้องานไม่เหมือนกันครับ บางคนละเมียดละไมกับการบรรยายฉากมาก บางคนสนใจเนื้อความที่กระชับ แต่ไม่ตึงจนเกินไป บางคนสนใจการบรรยายอารมณ์ที่จะเล่นกับคนอ่านเป็นหลัก
ทำแบบนี้ดูสักพัก คุณ han_bing น่าจะหาแนวที่ตัวเองชอบเจอ และสร้างทางของตัวเองต่อไปได้ไม่ยากนักครับผม
ปล. สำคัญที่สุดสำหรับงานศิลปะทุกชนิด คือ 'ความมั่นใจ' ครับ เป็นตัวของตัวเองน๊า... ซู่ๆคัฟ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ติบอ
|
ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อ 01 มี.ค. 12, 02:33
|
|
ผมลองถือวิสาสะ coppy งานแปลของคุณ han_bing ส่งไปให้พี่คนหนึ่งที่พอจะคุ้นกับงานแปลภาษาจีนอยู่บ้างอ่านดู
พี่เขาลองปรับงานส่งกลับมาให้คร่าวๆ และมีคำวิจารณ์แนบมาว่า 'ได้ใจความดี' 'เหมือนไม่คุ้นกับงานแปล' และ 'ดูคำเชื่อมไทย' ที่หัวเอกสาร นะครับ
ผมลองถามทาง chat ให้คร่าวๆ ว่า 'คิดว่าควรเก็บวิธีเรียงประโยคแบบภาษาจีนสักแค่ไหน' เจ้าตัวก็ตอบมาคร่าวๆเหมือนกันอีก ว่า 'เท่าที่คนอ่านจะสัมผัสกับรสของเรื่องได้'
อย่างที่เรียนไว้แต่แรกครับ... รสมือแต่ละคนคงไม่ได้ถูกใจซึ่งกันและกันทั้งหมดดอก แต่รสนี้อาจจะเป็นอีกรสหนึ่งที่ผมค่อนข้างเชื่อมือเขา เลยลองหามาให้คุณ han_bing ชิมดูเล่นๆ
ถ้าไม่ถูกปากก็อย่าว่ากันนะครับ เพราะของเดิมก็อร่อยอยู่แล้วนี่นา 
รัก
ความจริงทั้งหมด จาก
หญิงสาวคนหนึ่งในครอบครัวคหบดีชาวชนบท เธอเป็นสาวงามที่ใครต่อใครพยายามจะเป็นแม่สื่อหาคู่ให้ แต่ก็ไม่เคยมีใครทำสำเร็จ ค่ำคืนหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ เมื่อเธออายุราว ๑๕ ปี หญิงสาวออกมายืนรับลมหลังบ้าน มือหนึ่งประคองต้นท้อไว้ เธอยังคงจำได้ดีว่าในคืนนั้นเธอสวมกระโปรงสีขาวนวลเหมือนดวงจันทร์บนฟ้า ในเวลานั้นเองชายหนุ่มเพื่อนบ้านที่เคยพบปะกัน แต่ไม่เคยได้พูดคุยกันมาก่อน ยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอนัก เมื่อเห็นเธอ เขาได้แต่ยืนนิ่ง และเอยคำพูดเบาๆว่า “อ้าว เธอก็อยู่ตรงนี้ด้วยหรือ” หญิงสาวไม่ตอบอะไร เธอยื่นนิ่งอยู่ชั่วครู่ และเดินจากไป
แล้วทุกอย่างก็จบลงอย่างเรียบง่ายเช่นนั้น
ภายหลังหญิงสาวถูกญาติลักพาตัวออกจากหมู่บ้านไปขายเป็นเมียรับใช้ หลังจากนั้นเธอถูกขายทอดต่อไปอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตลอดชีวิต เธอผ่านพบกับมรสุมอีกนับไม่ถ้วน จนถึงยามที่ร่างกายของเธอแก่ชราลง แต่เธอยังคงจดจำเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆนั้นได้ดี และมักเล่าถึงเรื่องราวเล็กๆนั้นอยู่เสมอ.. เรื่องราวเมื่อครั้งค่ำคืนในฤดูใบไม้ผลิ ในยามที่เธอยืนอยู่หลังบ้าน ใต้เงาต้นท้อ และพบชายหนุ่มผู้นั้น
เมื่อเราได้พบคนที่ใช่ แม้คนผู้นั้นจะเป็นเพียงหนึ่งในผู้คนนับพันนับหมื่นคนที่เราบังเอิญได้พบ ในเวลาที่เหมาะสม แม้จะเป็นเพียงเสี้ยวเวลาหนึ่งในกาลเวลาอันเวิ้งว้างนานนับพันนับหมื่นปี ในยามที่ไม่มีการก้าวเร็วเกินไปจนคลาด ไม่มีการก้าวช้าไปจนพลาด หากแต่ก้าวพร้อมกันอย่างเหมาะเจาะด้วยความบังเอิญอย่างสุดแสน ในยามนั้น ไม่มีคำพูดใดที่อาจเอื้อนเอ่ย นอกจากถามเบาๆว่า
“อ้าว เธอก็อยู่ตรงนี้ด้วยหรือ”
ประพันธ์โดยจาง อ้าย หลิง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|