เรื่องรัตนชาติคงจะแยกไปเป็นกระทู้ใหม่แล้ว
ก็ขอวกกลับมาเรื่องแกงจืดตะกวด
ตะกวด หรือ แลน มีลักษณะตัวเหมือนเหี้ย เป็นสัตว์กินเนื้อเหมือนๆกัน ตัวก็ขนาดพอๆกัน หากเอาทั้งสองตัวมาวางใว้ใกล้ๆกัน บางที่ก็อาจจะจำแนกไม่ออก ตัวเหี้ยจะมีลวดลายที่หนังออกเป็นโทนสีเหลืองมาก ในขณะทีตะกวดจะมีสีออกน้ำตาลดำๆมาก แต่หากเห็นอยู่ในสภาพธรรมชาติ เหี้ยจะอยู่ในน้ำ ลอยคอและเดินเลาะอยู่ตามชายน้ำ เมื่อพบคนหรือตกใจก็จะโดดลงน้ำ ส่วนตะกวดนั้นจะพบอยู่บนดอย เมื่อพบคนหรือตกใจจะขึ้นต้นไม้
ตะกวดจะพบมากในป่าเบ็ญจพันธุ์ ซึ่งเป็นป่าค่อนข้างโปร่ง ที่มีไม้พื้นล่างและไม้เรือนยอดสูงเป็นหลัก มีไม้เรือนยอดระดับกลางน้อย เป็นลักษณะของป่าแดง (มีต้นไม้สูง แห้งแล้ง และโปร่ง) มิใช่ป่าแพะ (ไม่ค่อยมีต้นไม้ใหญ่ มีแต่ต้นไม้เล็กๆ แห้งแล้ง และโปร่ง)
ตะกวดชอบที่จะนอนอยู่บนต้นไม้โดยเฉพาะบริเวณที่เป็นง่ามไม้ บางครั้งอาจจะพบนอนซุกอยู่ในขอนไม้ผุๆที่เป็นโพรง ขนาดตัวตะกวดใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา คือ ส่วนกว้างของลำตัวประมาณหนึ่งไม้บรรทัด รู้สึกว่าจะไหญ่เกินที่จะเห็นว่าน่ากิน ส่วนมากแล้ว ขนาดที่พอเหมาะพอกิน ก็จะตัวขนาดประมาณน่องขาหรือโคนขา สำหรับผมนั้น ตัวขนาดประมาณแขนหรือน่องขาจะเหมาะที่สุด
เหี้ยและตะกวดต่างกับจรเข้ตรงใหนบ้างครับ
