เพื่อเป็นการฉลองในโอกาสที่กระทู้นี้ทะลุ ๕๐๐ ความคิดเห็น
ท่านผู้อาวุโสรู้สึกยินดีปรีดายิ่งนัก เลยจัดหนักหาคำถามเบาๆมาให้ทายดังนี้
ข้อความต่อไปนี้ หมายถึงใคร
๑.
"...(1)...นั้นแกแปลหนังสือดี ฉันออกจะอยากรู้จัก จึงไปบอกชายปาน
ให้หาทางพามาพบกัน ชายปานเธอบอกว่า เจ้าพี่อ่านหนังสือแกอย่างเดียวดีแล้ว
อย่าพบแกเลย แกอวดดีเป็นที่สุด ก็เลยเป็นอันไม่ได้พบกัน"
๒
"...(2)...แกบอกว่าแกทนดนตรีฝรั่งไม่ได้ แกชอบแต่ดนตรีไทย
ฉันบอกแกไปว่าดนตรีฝรั่งอย่างดีของเขา เราก็ชอบเหมือนกัน
แต่ไม่จำเป็นต้องดูถูกดนตรีของเราเอง"
๓
"ข้าพเจ้าเคยกราบทูลถามว่า ในวังมีการแบ่งชั้นวรรณะกันไหม
รับสั่งว่ามี...(3)...ถือว่าเป็นหลานสมเด็จเจ้าพระยาองค์น้อย
เธอออกจะดูถูกคนอื่นๆ หมด แม้จนเจ้าจอมและท้าวนาง แต่เธออ้วนพลุ้ย
ดูไม่สวยเลย อย่างคุณย่าฉันเธอก็รังเกียจว่าไม่มีสกุลรุนชาติอะไร
เวลาเล่นละคร รบกันกับเจ้าจอมตัวโปรด ที่เธอถือว่าเด่นกว่าเธอ
เธอเอาไม้เข้าตีเอาจริงๆ จนถึงกับต้องทรงห้ามปราม"
๔
"คือเวลานั้น โปรดให้เลิกหมอบคลาน ให้ลุกขึ้นยืนถวายคำนับ
เจ้านายลูกเธอทรงลุกขึ้นยืนพร้อมกันหมด เวลาพระเจ้าอยู่หัวเสด็จผ่าน
แต่...(4)...ท่านไม่ยอม ทรงหมอบกราบอยู่องค์เดียว เป็นอันว่า
ไม่ยอมรับลัทธิธรรมเนียมอย่างใหม่ เล่นเอาพระเจ้าอยู่หัวกริ้ว
ทรงจิกพระเมาลี ให้ลุกขึ้นยืนถวายบังคมจนได้"
๕
"...(5)...นั้นอะไรๆ ดีหมด เมื่อช่วยฉันเป็นบรรณาธิการวารสารสยามสมาคม
ขีดเขียนให้แข็งแรง แต่อย่าใช้ให้ไปทวงต้นฉบับคนอื่นนะ แกทวงเอามาได้แล้ว
แกมักเอาไปทำหายเสียเสมอๆ"
๖
"ความจริง...(6)...ท่านทอดพระเนตรไกล ทรงอยากจะให้มีสภานิติบัญญัติมาแต่ต้นรัชกาลที่ ๖
ท่านทำความเห็นเสนอพระมงกุฎเกล้า ซึ่งโปรดให้ออกหนังสือเวียนถามมติคณะเสนาบดีว่า
เมื่อได้พร้อมกันแล้วให้กราบบังคมทูล แต่ไปติดอยู่ที่...(7)...ท่านทรงเก็บหนังสือนิ่งเสีย
เมื่อฉันเข้าไปรับงานในหน้าที่เลขานุการเสนาบดีสภา เห็นว่าควรไปเตือนท่าน ความจริงเรื่องนี้
...(
...ท่านเตือนฉันแล้วว่าจะถูกกริ้วเอา แต่เราก็พาซื่อ ถือเป็นหน้าที่ ไปเฝ้าที่วัง
ท่านรับสั่งถามว่าที่เธอมานี่ เป็นพระราชโองการให้มาเตือนฉันหรือ อ้ายเราจะอ้างพระราชโองการก็ไม่ได้
แต่ก็ถือว่ามีพระราชประสงค์ จะต้องทรงทราบมติเสนาบดี จึงกราบทูลไปว่า ก็เป็นพระราชโองการ
โดยปริยาย ท่านเลยตรัสว่าถ้าเช่นนั้นฉันไม่ตอบ"
๗
"...(9)...ท่านรับสั่งน้อย ถ้าไม่ใช่เรื่องของท่าน ท่านไม่ทรงออกความเห็น แม้มีพระราชดำรัสตรัสถาม
ท่านก็มักบ่ายเบี่ยง ข้อนี้นับว่าผิดกับ...(10)...ซึ่งถ้าตรัสถามท่านแล้ว ผิดถูกอย่างไรก็แล้วแต่
ท่านย่อมมีพระมติที่จะกราบทูลสนองพระราชปุจฉาได้เสมอ แม้ไม่ใช่การงานในหน้าที่ในความพินิจของท่าน
ถ้าพระเจ้าอยู่หัวโปรดทรงใช้ ก็รับสนองงานไปทำเสมอ จึงเป็นที่โปรดปรานมากในรัชกาลที่ ๕
ซึ่งก็จำเป็นอยู่เอง ที่จะมีคนอิจฉาริษยา"
เลข (1) - (10) หมายถึงใครกันหนอ
