เห็นไม่ได้เข้ามาดู เล่นสนุกกันใหญ่เลยนะครับ
เมื่อวานก่อน ไปพบผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในงานหนังสือ
หลังจากที่แลกเปลี่ยนเอกสารหายากกันอย่างลับๆ แล้ว
ก็พาท่านเดินทักทายมือปืนตามซุ้มต่างๆ อย่างสนุกสนาน
ระหว่างนั้นก็ได้แยกับท่านผู้มีอิทธิพลไปหาหนังสือเก่าตามร้านต่างๆ
เดินวนเวียนอยู่ประมาณ ๑ ชั่วโมงครึ่ง ได้หนังสือมาเล็กน้อย
แต่ก็ต้องเว้นวรรคไปนั่งโต๊ะอาหาร เนื่องจากมีมือปืนคนสำคัญกำลังเดินทางมาหาผู้มีอิทธิพล
ระหว่างรอมือปืนคนดังกล่าว ผมก็ฉันเพลไปเรื่อยๆ แหมข้าวแช่นี่ รสชาติใช้ได้
มือปืนมา ก็ฟังเขาเล่าเรื่องลึกลับให้ฟัง จบ ก็เดินฝ่าฝูงชนไปซื้อหนังสือต่อ
คราวนี้ได้หนังสือมาเยอะ ได้หนังสือถูกใจไปหลาย คาดว่าคงจะไม่ซื้อหนังสือ
ไปสัก ๑-๒ วัน แถมยังได้โทร.ไปบอกเสี่ยดอนด้วยว่า หากมาคราวหน้า
กรุณาเดินไปเสียสละทรัพย์ตามร้านดังต่อไปนี้.....
ครั้นตะวันชายบ่ายสองเศษๆ ก็ขยับผ้าม่วงมาเป็นนุ่งถกเขมรเพื่อให้ก้าวย่างได้สะดวก
มือคว้าย่ามละว้าแลสะพายแลหิ้วไถ้ใส่ตำรับตำราพะรุงพะรังออกจากศูนย์สิริกิติ์
กลับถึงวังเมื่อเวลาบ่ายแก่ (แก่มากเท่าไรไม่ทันสังเกต) ผู้มีอิทธิพลโทรตาม
ด้วยเป็นห่วงว่าจะถูกปล้นกลางทาง ก็ตอบไปว่า มากกว่านี้ก็กลับวังไหวอยู่
นอกจากหนังสือแล้ว ยังได้ข่าวสารเป็นประโยชน์ไปพอสมควร
คราวหน้า คงต้องพกไม้เท้าไปด้วย เผื่อว่า สะพายถุงไถ้ไม่ไหวจะได้เอาไม้เท้าทำไม้คานหาบแทน
ทำไงได้ เราไม่มีลูกมือมาคอยตามหิ้วไปเก็บที่รถเลอมูซีนนี่
