ปริศนาเรื่องเก่าบางเรื่องจากผู้อาวุโส

[siamese]

^ ถ้าเป็นภาพสี ก็ดีนะคะ จะได้เห็นว่าผ้าพันคอสีอะไร ดูแล้วเหมือนมีมากกว่าสองสีในผืนเดียว ...

อ้างอิงจากคำบรรยายของคุณ V_Mee หยอดสีได้น่าจะประมาณนี้กระมังครับคุณดีดี 

[:D :D]

ขอบพระคุณ ทั้งสองท่าน ค่ะ 
ชัดเจนทั้งภาพสี และคำบรรยายค่ะ

[luanglek]

ท่านผู้อาวุโสฝากขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาไปปริศนาเรื่องสีผ้าพันคอลูกเสือและเรื่องที่เกี่ยวข้อง

คราวนี้  ท่านผู้อาวุโสฝากคำถามมาถามอีก  แต่คราวนี้ไม่ใช่คำถามของท่านเอง
เป็นคำถามจากเพื่อนของลูกเขยของลูกสาวของลูกผู้พี่ของท่านผู้อาวุโสฝากมา

คำถามมีว่า   "กระจังเขียว" คืออะไร  มีเรื่องราวเป็นมาอย่างไร?

[siamese]

ท่านผู้อาวุโสฝากขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาไปปริศนาเรื่องสีผ้าพันคอลูกเสือและเรื่องที่เกี่ยวข้อง

คราวนี้  ท่านผู้อาวุโสฝากคำถามมาถามอีก  แต่คราวนี้ไม่ใช่คำถามของท่านเอง
เป็นคำถามจากเพื่อนของลูกเขยของลูกสาวของลูกผู้พี่ของท่านผู้อาวุโสฝากมา

จะอ้างกี่สาแหรกเจ้าคะ 

[luanglek]

คิดอยู่ว่าจะอ้างให้ถึงแปดสาแหรกขึ้นไป จะได้เป็นเชื้อสายผู้ดี ดีมะออกขุน

[art47]

"กระจังเขียว" ไม่รู้จัก รู้จักแต่ "โคมเขียว" 

[luanglek]

"กระจังเขียว" ไม่รู้จัก รู้จักแต่ "โคมเขียว"  

นายบำรุงเวหพ่าห์กล่าวอะไรออกมาเยี่ยงนั้น  
ชะรอยว่า  พนายจะเคยเยี่ยมกรายไปทำความรู้จักกับโคมเขียวมากระมัง

 

อ้อ  มีกระแสเสียงกระซิบกระซาบมาแต่หลังม่านว่า
ใบ้หน่อยเถิดคุณหลวง  คลำหาคำตอบไม่ถูกจริงๆ

ฉะนั้น  จะแย้มพรายเบาะแสเลาๆ ดังนี้

๑.รัชกาลที่ ๕

๒.เจ้านายฝ่ายหน้าพระองค์หนึ่ง ซึ่งทรงกรม

๓.ปกดำ ๒ เล่มจบ

[art47]

"กระจังเขียว" ไม่รู้จัก รู้จักแต่ "โคมเขียว"  

นายบำรุงเวหพ่าห์กล่าวอะไรออกมาเยี่ยงนั้น  
ชะรอยว่า  พนายจะเคยเยี่ยมกรายไปทำความรู้จักกับโคมเขียวมากระมัง

 

อ้อ  มีกระแสเสียงกระซิบกระซาบมาแต่หลังม่านว่า
ใบ้หน่อยเถิดคุณหลวง  คลำหาคำตอบไม่ถูกจริงๆ

ฉะนั้น  จะแย้มพรายเบาะแสเลาๆ ดังนี้

๑.รัชกาลที่ ๕

๒.เจ้านายฝ่ายหน้าพระองค์หนึ่ง ซึ่งทรงกรม

๓.ปกดำ ๒ เล่มจบ

อืมมม... ชะรอยคุณหลวงคงเยี่ยมกรายไปโคมเขียวด้วยกระมัง จึงประสบพบเจอกับกระผมด้วย 

อ่อออ... เล่มดำนั้นหรือ คืนนี้คงได้คำตอบล่ะ 

[:D :D]

 
"กระจังเขียว" เป็นคำที่บรรดาเจ้านายตรัสล้อ พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ กรมขุนภูวนัยนฤเบนทราธิบาล
สาเหตุเนื่องจาก ฯกรมขุนภูวนัยฯ ประทับทอดพระเนตรงานเพื่อเตรียมการฉลองวัดปทุมวัน ทรงงานเป็นประจำอยู่ตลอดเวลาก็ทรงเบื่อ วันหนึ่งมีผู้หญิงห่มแพรสีเขียวเดินผ่านไป จึงทรงหันไปทอดพระเนตรผู้หญิงคนนั้นเพลิน บังเอิญนายช่างเข้าไปทูลถามว่า “กระจังนั้นจะโปรดให้ทาสีอะไร” ฯกรมขุนภูวนัยฯ กำลังผูกพระอารมณ์อยู่ที่ผู้หญิงห่มแพรเขียว จึงทรงพลั้งพระโอษฐ์ตรัสสั่งไปว่า “ทาสีเขียว” ปรากฏว่านายช่างทาสีเขียวตามรับสั่ง จึงถูกพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมขุนราชสีหวิกรม กริ้ว เพราะกระจังนั้นตามปกติควรทาสีแดง (กระจังคือเครื่องประดับบนชั้นหลังตู้บนลับแล หรือฐานธรรมาสน์ เป็นไม้ฉลุลาย)

จาก: เด็กดีดอทคอมค่ะ

[เพ็ญชมพู]

คำนี้อยู่ในพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ในเลี้ยงโต๊ะที่วัง กรมขุนภูวนัยนฤเบนทราธิบาล เนื่องในโอกาสพระราชทานเลื่อนกรม พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นภูวนัยนฤเบนทราธิบาล ขึ้นเป็นกรมขุนฯ ใน พ.ศ.๒๔๑๙ ซึ่งทรงกล่าวถึงพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมขุนภูวนัยนฤเบนทราธิบาลโดยเฉพาะ (พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นเทวะวงศ์วโรปการ พระองค์เจ้าเทวัญอุไทยวงศ์ ทรงเป็นผู้จัดบันทึกไว้ในหนังสือ court) ดังนี้

ก็แต่บัดนี้จะว่าด้วยในพระองค์ท่านกรมขุนภูวนัยนี้ ท่านเป็นผู้มีพระอัธยาศัยเรียบร้อยไม่มีความถือพระองค์เลย บรรดาเจ้านายที่นั่งอยู่เหล่านี้ ก็ได้เล่นหัวล้อเลียนกับท่านมาตั้งแต่เล็กจนถึงบัดนี้มิใช่หรือ เจ้านายทั้งปวงก็ย่อมรู้อยู่ด้วยกันทั้งสิ้น ถึงจะผิดชอบเหลือเกินอย่างไร ท่านก็ไม่มีพระทัยโกรธขึ้งกับใครแต่สักคนหนึ่งเลย นี่เป็นน้ำพระทัยดีของท่าน

แลอีกอย่างหนึ่งความอุตสาหะความเพียรของท่านก็มีมาก ได้รับราชการกรากกรำมาแต่ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว คือกรมขุนราชสีหได้เกณฑ์ให้เป็นนายงานรองไปทำการในพระพุทธนิเวศน์ ก็อุตสาหะพากเพียรไปทำการอยู่ทุกวัน ถ้าขึ้นไปบนพระพุทธมณเฑียรวันไร ก็คงเห็นท่านกรมภูวนัยนั่งหง่อนหง่ออยู่วันนั้น เสมอทุกวันมิได้ขาดเป็นช้านานหลายปี นาน ๆ ครั้งที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จลงไปทอดพระเนตรงาน กรมขุนราชสีห์ท่านก็เข้าไปรับเสด็จเพ็ททูลเสียเอง กรมขุนภูวนัยก็เปล่าไป แต่มิได้มีความโทมนัส อุตสาหะพากเพียรเสมออยู่อย่างนั้น อีกครั้งหนึ่งจะฉลองวัดปทุมวัน เร่งการที่วัดนั้นยังไม่แล้ว ท่านกรมภูวนัยไปจอดเรือค้างอยู่ที่นั่นเกือบเดือนหนึ่ง ดูทำการอยู่จนถึงวันฉลองแล้ว งานก็ยังไม่เสร็จ ในเวลากำลังงานนั้น ฉันก็ได้ไปมาหาสู่ท่านอยู่เสมอ นั่นและจึงได้เกิดกระจังเขียวกระจังขาวขึ้นในเวลานั้น........

 

[luanglek]

คุณดีดี กับคุณเพ็ญ ควานหาคำตอบได้เร็วดีแท้  ขอขอบคุณและชมเชย
ผิดกับใครบางคนต้องรอถึงกลางค่ำกลางคืนก่อนถึงจะตอบ   ไว้ท่ามากเหลือเกิน


สำนักโคมเขียวนั้นไม่เคยเข้าไปข้องแวะหรือทำธุรกิจธุรกรรมอะไรด้วย  ที่สงสัยก็เพราะได้สัญจรผ่านทางแถวนั้นบ้าง
แลเห็นใครบางคนหน้าตาคุ้นๆ คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นคนรู้จัก แต่ทำท่าทางแปลกๆ เหมือนไม่อยากให้ใครเห็นว่ามาที่นั่น

[piyasann]

ขออนุญาต แทรกกระทู้ คุณหลวง ครับ


มีคำถาม ครับ ครั้นจะตั้งเป็นกระทู้ใหม่ ก็เปลือง เนื้อที่ ... จึงขอรบกวน ใส่กระทู้นี้ ไปด้วยคนหนึ่ง



จาก จดหมาย ตามภาพด้านล่างนี้ ........

[piyasann]

" ได้ทราบฝ่าลอองพระบาท

           ด้วยข้าพพระพุทธเจ้าได้รับลายพระหัด วันนี้ กับหนังสือหลวงเสนาะแล้ว ข้าพระพุทธเจ้าจะต้องพบกับ ..... เทเวศรก่อนแล้ว จึงจะคิดทำ....."


คำ ..... ที่ว่างไว้ อ่านว่าอะไร ? มาจากสัญลักษณ์อะไร ?


คาดว่าคุณหลวงคงจะทราบเป็นอย่างดี ขอให้ท่านอื่นได้โปรดลองหาคำตอบดูซักหน่อยครับ

[luanglek]

อ่านได้ว่าอย่างนี้(ถอดตามอักขรวิธี ตัวไหนไม่มีไม่เติม)

ได้ทรงทราบฝ่าลอองพรบาท
        
           ด้วยฃ้าพรพุทธเจ้าได้รับลายพรหัดวันนี้กับหนังสือหลวงเสนาะแล้ว
ฃ้าพรพุทธเจ้าจะต้องพบกับพญาเทเวศรก่อนแล้ว  จึงจะคิดทำ

ตัวที่คุณปิยะสารณ์สงสัยนั้น คือ คำว่า พญา ที่เขียนแบบอักขรวิธีโบราณ (คือ พระยา)
เป็นการเขียนหวัดเอา พ กับ ญ เขียนต่อกันเป็นตัวเดียว  คำว่า พระ ก็เหมือนกัน  ท่านเขียน พ แล้วลากหยักเพิ่มอีก ๑ เส้น
เป็น พ ๓ หยัก ไม่มีสระอะ  แต่อ่านรู้กันว่า คือคำว่า พระ นั่นเอง  สมัยก่อนท่านมักเขียนด้วยอักขรพิเศษอย่างนี้
เมื่อเวลาต้องจดหนังสือสั่งการหรือหมายรับสั่งต่างๆ หรือเวลาร่างหนังสือต่างๆ เพื่อให้เขียนได้เร็วขึ้น

[siamese]

เข้ามาช่วยตอบคุณ piyasann

การเขียนอักษรไทยนั้นเป็นการเขียนแบบโบราณ ที่เชื่อมคำ เชื่อมสระครับ ไม่ได้เป็นสัญลักษณ์อะไรทั้งสิ้น ดังตัวอย่างที่จัดมาให้ชมคำว่า "พระยา"