หนังสือในดวงใจทั้งไทยและเทศ

[เทาชมพู]

ถ้าชอบสำนวนคุณเทศภักดิ์ แนะนำให้อีก 9 เล่ม ค่ะ
รวมผลงานหนังสือแปลทั้งหมด 10 เล่ม

    อเล็กซานเดอร์ บอทท์ส นักการค้าผู้สามารถมาแต่กำเนิด (The Best of Botts by William Hazlett Upson)
    แผ่นดินนี้เราจอง (Pioneer, Go Home! By Richard Powell)
    หลายรักของโดบี้ (The Many Loves of Dobie Gillis by Max Shulman)
    เสรีภาพเจ้ากรรม (A Feast of Freedom by Leonard Wibberley)
    ลูกผู้ชาย (The Philadelphian by Richard Powell)
    ฟ้าใหม่ในซานมาร์โค (Don Quixote U.S.A. by Richard Powell)
    นายอำเภอดำ (Blazing Saddles by Ted Richards)
    น้ำวน (Shark River by Richard Powell)
    ชายชาติทหาร (The Soldier by Richard Powell)
    พระจันทร์กระดาษ (Paper Moon by Joe David Brown)

[เพ็ญชมพู]

ยอมรับครับว่าหนังสือ "แผ่นดินนี้เราจอง" หรือ "pioneer go home" เป็นหนังสือในดวงใจอีกเล่มหนึ่ง (อ่านไปน้ำหูน้ำตาเล็ดไป)
แต่อีกเล่มที่คุณเพ็ญชมพูแนะนำ ดียังไงครับ ช่วยเล่าแจ้งเพราะผมไม่เคยอ่าน เผื่อจะได้ไปหาอ่านครับ

โดบี้ กิลลิส แห่ง The Many Loves of Dobie Gillis ของ Max Shulman  มีบุคลิกตรงกันข้ามกับโทบี้ ควิมเปอร์ แห่ง Pioneer, Go Home! คือเป็นหนุ่มนักศึกษาจอมทะเล้น ฉลาดแกมโกง ที่สนใจแต่สาวสวย

หลายรักของโดบี้เขียนเป็นนิยายเรื่องสั้นหลายตอนไม่ต่อเนื่องกัน แต่ละตอนอ่านแล้วนอกจากให้ความสนุกสนานแล้วยังแทรกความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ ทางวิชาการเข้าไปด้วย

เรื่อง "แผ่นดินนี้เราจอง" เคยถูกเอามาดัดแปลงสร้างเป็นหนังไทยชื่อ "รักนี้เราจอง" ใน พ.ศ. ๒๕๒๗ นำแสดงโดย เบน อิศรางกูร ณ อยุธยา และ ใหม่ เจริญปุระ  



 

[เทาชมพู]

ถ้าหากว่าคุณ Sujitra ชอบ"แผ่นดินนี้เราจอง"  ขอแนะนำให้อ่านงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของริชาร์ด เพาเวลล์ ซึ่งคุณเทศภักดิ์แปลไว้เช่นกัน คือเรื่อง ลูกผู้ชาย  หรือ The Philadelphian   เรื่องนี้ติดอันดับเบสเซลเลอร์อยู่ถึง 6 เดือน ในปี 1957   วอเนอร์บราเธออส์ของฮอลลีวู้ดเอาไปทำเป็นหนังชื่อ The Young Philadelphians  คงจะออกมาดี  จึงได้รับเสนอชื่อเข้าชิงออสคาร์ในปี 1959 ด้วยค่ะ  พระเอกคือพอล นิวแมน   
ถ้าจะถามรายละเอียดเรื่องหนัง เห็นจะต้องเชิญคุณศิลามาตอบ

ส่วน แผ่นดินนี้เราจอง ก็เป็นนิยายดังอีกเรื่องของนักประพันธ์ผู้นี้เหมือนกัน     แถมได้ทำเป็นหนังเพลงให้เอลวิส เพรสลีย์เล่นเสียด้วย   ราชาร็อคของเราเล่นเป็นโทบี้ ควิมเปอร์   แต่ชื่อเรื่องถูกเปลี่ยนเป็น Follow That Dream

ในยูทูปมี 11 ตอน  ไม่ได้ตามดูว่าลงจบเรื่องหรือเปล่า   ลองติดตามดูนะคะ

[เทาชมพู]

โชว์รูปผู้เขียน  น่าเสียดาย ถึงแก่กรรมเมื่อปี 1999 นี่เอง

[เทาชมพู]

ถ้าใครชอบนิยายอิงประวัติศาสตร์ของไทย   ขอแนะนำ ฟ้าใหม่ ของศุภร บุนนาค   เรื่องนี้เคยทำละครหลังข่าวช่อง 7 สีมาแล้ว
เป็นเรื่องที่บรรยายข้อมูลชีวิตประจำวันของชาวกรุงศรีอยุธยาก่อนกรุงแตกครั้งที่ 2 ได้อย่างมีชีวิตชีวามาก   เขียนขึ้นจากแรงบันดาลใจ  ที่ผู้เขียนประทับใจบุคคลจริงในประวัติศาสตร์
ตัวเอกของเรื่อง มีที่มาจากเจ้าพระยามหาเสนา (บุนนาค  บุนนาค)   ถูกดัดแปลงเป็น แสน  เพื่อนมหาดเล็กวัยเยาว์ของหนุ่มมหาดเล็กผู้ดี 3 ท่านในสมัยพระเจ้าบรมโกศ     ทั้งสามท่านต่อมาก็คือสมเด็จพระเจ้าตากสินฯ  พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ และกรมพระราชวังบวรมหาสุรสีหนาท

[เทาชมพู]

ผลงานของศุภร บุุนนาคที่เป็นหนังสือในดวงใจมีอีก 3 เล่ม  ล้วนแต่เป็นรวมเรื่องสั้น  คือลมเย็น คนซื้อฝัน และ ที่รัก  เป็นเรื่องสั้นสะท้อนสังคมที่ยากจะหานักเขียนหญิงคนไหนสะท้อนออกมาได้อย่างคมคายได้เท่านี้ 

[เทาชมพู]

ย้อนกลับไปถึงวัยเด็ก  หนังสือสำหรับเด็กที่อยู่ในดวงใจคือผลงานแปลของ อ.สนิทวงศ์     โดยเฉพาะงานแปลของ Louisa May Alcott ครบชุด
คือ Little Women  สี่ดรุณี
Good Wives   เมียขวัญ  เป็นภาคต่อของสี่ดรุณี  เมื่อเด็กหญิง ๔ คนเติบโตเป็นสาว มีความรัก และแต่งงาน
Little Men    สี่ดรุณ    เป็นภาคต่อจากเมียขวัญ   เมื่อตัวละครเอกใน ๒ ภาคแรก สมรสเข้าสู่วัยกลางคน   ตั้งโรงเรียนประจำ  มีเด็กๆตัวละครชุดใหม่เข้ามาเป็นตัวเอกทั้งหญิงและชาย
สี่ดรุณี ภาคพิเศษ  Jo's Boys   เป็นเหตุการณ์เมื่อเด็กๆใน Little Men เติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาว   มีชีวิตกันไปคนละแบบ 

ถ้าถามว่าเรื่องไหนดีที่สุด ก็ต้องยกให้ภาคแรก  สี่ดรุณี

[Sujittra]

ต้องขอโทษครับที่หายไปนานเหตุด้วยงานราชการรัดตัว รวมทั้งงานของบ้านเมืองหลายประการ
อยากเพิ่มหนังสือในดวงใจอีกเล่มคือ "คนรักหมา" ของบรมครูแห่งการรจนา บรมครูแห่งการบรรยาย บรมครูแห่งการนำพาผู้อ่านไปทุกที่ที่สัมผัสกับท่านคือ พล.ต. ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
ลองมาดูเพียงแค่ "คำนำ" ก็วางไม่ลงแล้วครับ

คำนำ
"คุณก็เป็นอีกคนหนึ่งที่รักหมา แต่คุณทราบหรือไม่ว่า...  คนเรานั้น หากรักหมาตัวไหน ก็มักจะสรรเสริญว่า มันรู้เหมือนคน แต่หมานั้น ถ้าหากว่ามันพูดได้ มันคงจะกล่าวถึงคนที่มันรักว่าดีเหมือนหมา
    ความรู้สึกที่หมากับคนมีต่อกันและกันนี้ทำให้หมากับคนคบกันได้สนิทกว่าสัตว์อื่น เพราะต่างฝ่ายต่างยอมรับว่าอีกฝ่ายหนึ่งเป็นพวกเดียวกัน....ผมเองนั้นถือหลักว่า หากรำคาญหมา ก็ตีเจ้าของหมาทีเดียว ไม่ไปมัวตีหมาคนอื่น ให้เสียเวลา ถ้าปราบเจ้าของหมาได้แล้ว หมาที่กำเริบลวนลามทำความยุ่งยากอยู่ ก็จะเซาๆไปเอง อุทารหรณ์เรื่องนี้ดูเหมือนจะเห็นกันอยู่แล้วไม่ต้องบรรยาย จะให้ผมใช้ถ้ายคำหรูๆแบบนักประพันธ์ในการที่จะขึ้นต้นเรื่องนี้ผมก็จะต้องพูดว่า "โลกทัศน์ของหมานั้นอยู่ที่จมูกและหมาเขียนประวัติของตนด้วยปัสสาวะ""

หรือตัวอย่างที่พอจะคัดมาให้ท่านได้อ่านเช่นตอน "หมาผมหาย"

"หมาไทยสีดำ ตัวผู้ อายุได้ขวบกับ 1 เดือน ใครเรียกชื่อว่าสีหมอกก็คงจะเข้ามาหา ไม่แปลกประหลาดอะไร และคงไม่สำคัญสำหรับใคร แต่ผมทุกข์มากเกินกว่าจะบอกใครได้

  นานมาแล้วที่ผมสลัดเอาความมักใหญ่ใฝ่สูงไปจากตัว นานมาแล้วที่ไม่นึกถึงลาภยศสรรเสริญ หรือแม้แต่ความเข้าใจจากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน นานมาแล้วที่ผมไม่สนใจต่อคำนินทา และไม่กลัวการขู่เข็ญ คุกคาม วันหนึ่งๆ ก็คิดทำแต่ประโยชน์ท่าน ไม่คิดถึงประโยชน์ตน. ความว้าเหว่ทางใจมีอยู่อย่างประมาณมิได้ ..เพราะยังเป็นปุถุชน

หมาไทยสีดำตัวเดียวเท่านั้น ที่ทำให้อดทนต่อความว้าเหว่นั้นเพราะจะออกจากบ้านมันก็คอยส่ง ถึงบ้านมันก็คอยรับ เวลาอยู่บ้านมันก็อยู่ใกล้ตัว เป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่รู้สึกว่าอยู่ใกล้ เวลาไม่อยู่บ้านก็มีความรู้สึกว่า มีอะไรที่รักผม ไว้ใจผมโดยไม่มีเงื่อนไข คอยอยู่ทางบ้าน บ้านก็พอจะเป็นบ้านขึ้นมาได้ ยังมีอะไรที่พอจะเกาะเกี่ยวทางใจ ทำให้รู้ตัวว่าเป็นคนไม่ใช่อิฐปูน

เมื่อวันจันทร์ที่ 9 เดือนนี้ มีคนที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ จับเอาตัวหมาของผมขึ้นรถไปเที่ยวบางกระปิ โดยไม่บอกให้ผมรู้ หมามันตื่นโดดรถหนีบนถนนสุขุมวิท ระหว่างซอย 14 ถึงซอย 22 ออกหาเท่าไรก็ไม่พบ ผมไม่ได้กินไม่ได้นอนตั้งแต่เช้าวันนั้นเป็นต้นมา ทำอะไรก็ไม่ถูกคิดอะไรก็ไม่ออก รู้แล้วการพลัดพรากจากของที่รักเป็นทุกข์ แต่เมื่อการพลัดพรากนั้นมาถึงตัวก็ไม่สมารถระงับได้ เพราะไม่อยากได้ไม่หวังอะไร ที่คนเขาอยากได้กันเป็นปรกติ ขอไว้แต่หมาตัวเดียวเท่านั้น ซึ่งก็ไม่ใช่หมาวิเศษวิโสอะไรด้วย ที่เป็นทุกข์มากเพราะว่าหมามันจะต้องเป็นทุกข์เท่าผมหรือยิ่งกว่า จะต้องหวาดหวั่นตกใจเพราะพลัดเจ้าของที่มันรัก เพราะมันเป็นหมามันจึงไม่มีทางที่จะรู้และเข้าใจธรรมที่ว่า "ปิเยหิ วิปุปโยโค ทุกโข" มันจะมีแต่ทุกข์โดยที่ไม่มีอะไรเจือปนเลยไปจนตาย

ถ้ารู้ว่ามันตายแล้วก็พอจะทำใจได้ แต่ไม่รู้ เลยหมดเยื่อใยในชีวิตขึ้นมาเฉยๆเพราะเยื่อใยที่มีอยู่ก็บางเต็มทีแล้ว อะไรมาสะกิดเข้านิดเดียวก็ขาด

ที่เขียนนี้มิใช่ขอความช่วยเหลือจากใคร หรือหวังความเห็นใจความสงสารจากใคร เพราะมันเรื่องเล็กเกินไป และไม่มีใครจะทำอะไรให้ได้ด้วย แต่ที่เขียนมาก็เพราะไม่รู้จะเขียนอะไรอีก และคงจะไม่มีปัญญาเขียนอะไรไปอีกนาน ถ้าจะให้เขียนให้ได้ก็ต้องฝืน ฝืนใจเขียนหนังสือก็เหมือนไม่ได้เขียน อย่าเขียนมันเลยจะดีกว่า... "

ที่สำคัญคือเมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว มีความรู้สึกว่าเราสามรถจะปรับเอามาใช้กับสังคมมนุษย์ได้อย่างมาก

[เทาชมพู]

จำได้ว่า ท่านได้สีหมอกคืนมา    พลอยโล่งใจไปด้วยค่ะ

[unalum2019]

เห็นหนังสือที่แนะนำแล้วมีหลายเล่นที่ต้องไปหาอ่าน 

[visitna]

ตามหาหนังสือเล่มนี้มานาน
เคยอ่านตั้งแต่สมัยมัธยมต้น 
เพิ่งได้มาเมื่อวันอาทิตย์นี้เอง

[เทาชมพู]

อ่านชีวิตเหมือนฝัน หลายเที่ยวแล้วค่ะ

[Anna]

อ่านชีวิตเหมือนฝัน หลายเที่ยวแล้วค่ะ

ได้อ่าน'ชีวิตเหมือนฝัน' หลังจากที่ได้อ่าน'มาลัยสามชาย' ยังเคยคิดเลยค่ะ ว่า'คุณหญิงลอออร' ก็คือ'คุณหญิงมณี'

[เทาชมพู]

ส่วนหนึ่งค่ะ  ตอนสามีคนที่สาม

[visitna]

หมอปชา สิริวรสาร จบรุ่นที่หนึ่งของแพทย์จุฬา ปี 2493
เพื่อนรุ่นเดียวกันที่เป็นอาจารย์เช่น หมอยาใจ ณสงขลา
อดีตคณบดี  หมอผจง คงคา(ลิมปิชาติ)  เป็นญาติ
หลวงชาติตระการโกศล อดีต ผบตร.