รูปใหม่ เล่าเรื่องเก่า

[ลุงไก่]

ขออนุญาตพาเลียบทะเลสักนิดเถอะครับ

ในวงกลมที่ผมวงไ้ว้ในภาพ ... ทำให้นึกถึงเสียงไทยสำเนียงจีนขึ้นมาทันที

"มี ขวก ม้า ขัย" (มีขวดมาขาย)

[NAVARAT.C]

สงสัยซะแล้ว "มี ขวก ม้า ขัย" เจ้านี้มาหาซื้อขวดอะไรที่ถนนราชดำเนิน ขยายภาพดูแล้วน่าสงสัยจะเป็นสายลับต่างชาติที่มาป้วนเปี้ยนอยู่ในกรุงเทพตอนนั้น

นี่คงมานับจำนวนนักเรียนนายร้อย หากเกิดรบกันขึ้นมาแล้วเขาจะเกณฑ์ไปรบเหมือนทุกครั้ง

อย่าถือเป็นจริงเป็นจังนักนะครับ ฮี่ ๆ

[เพ็ญชมพู]

บรรเลงเพลงประกอบ



ฟังเล่นสนุก ๆ

แหะ แหะ

 

[visitna]

มีภาพที่ต้องหาคำตอบอีกแล้ว วัดอะไร น่าจะอยู่ในคลองบางกอกน้อย

[siamese]

มีภาพที่ต้องหาคำตอบอีกแล้ว วัดอะไร น่าจะอยู่ในคลองบางกอกน้อย

วัดอัปสรสวรรค์

[visitna]

ยอดเยี่ยม ขอบคุณครับ

[visitna]

ชุดเดียวกัน สะพานอะไร? รถเมล์สายอะไร?

[ลุงไก่]

เท่าที่จำได้ รถเมล์ของ ร.ส.พ. มี ๒ สาย คือ สาย ๑ ท่าเตียน - ถนนตก และสาย ๔ ตลาดพลู - คลองเตย
จะบอกว่าเป็นสะพานเจริญพาศน์ ถนนอิสรภาพ ข้ามคลองบางกอกใหญ่ ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะรถมล์ ร.ส.พ. ไม่ผ่าน
รถที่ผ่านคือ สาย ๕๖ ของบริษัทไทยประดิษฐ์จำกัด ใช้รถยี่ห้อ HINO

ขอทายว่ารถเมล์สาย ๔ ตลาดพลู-คลองเตย กำลังข้ามคลองบางขุนเทียน ถนนเทอดไทย ก่อนจะไปสุดสายที่อู่รถฝั่งตรงข้ามกับวัดปากน้ำภาษีเจริญครับ
ไม่รู้จักชื่อสะพานน่ะครับ

[visitna]

รถเมล์สายหนึ่งสีแดงเหลือง ผมเคยเห็นรูป

[NAVARAT.C]

รถเมล์ร.ส.พ.สยองมาก รถเก่าสกปรกขับซิ่งกันเหมือนจะรีบไปลงนรก กระเป๋าแต่ละคน ไม่ซ่าก็ไม่ได้ร่วมแก้งค์ เวลารถวิ่งต้องออกไปยืนที่กระไดรถ แล้วโหนตัวออกไปให้ไกลที่สุดด้วยมือข้างเดียว ตะโกนโหวกเหวกแซวเขาไปทั่ว

ไม่จำเป็นไม่อยากขึ้นมันจริงๆ

รถเมล์ที่ทั้งคนขับและกระเป๋าสุภาพมากคือรถเมล์ขาวของนายเลิศ แต่งตัวสะอาดสะอ้านอย่างกับทหารเรือในชุดขาว สุดท้ายต้องเลิกหมดคราวที่รัฐบาลบังคับซื้อกิจการรถเมล์ของเอกชนไปดำเนินการเองในนามของข.ส.ม.ก.

[visitna]

ตอนผมเข้ามาเรียนกรุงเทพ
รถเมล์ไม่แน่ใจว่าสายแปดหรือไม่    แต่เป็นรถเมล์ขาว
วิ่งเข้าลาดพร้าวไปสุดแค่สะพานสอง
ผมไปเยี่ยมน้อง ลงจากรถเมล์ต้องเดินต่อไปอีก
เพราะต่อไปจากนั้นไม่มีรถเมล์วิ่ง(คนบางกะปิเดินทางยังไง?)
สมัยนั้นถนนลาดพร้าวยังมีคูสองข้างทาง

[ลุงไก่]

พนักงานเก็บเงินรถเมล์ของนายเลิศมีเครื่องแบบ กางเกงขายาวสีขาว เชื้อแขนสั้นสีขาว สวมหมวกหนีบสีขาว แต่รองเท้าจะขาวด้วยไหม ไม่แน่ใจ .. แต่น่าจะใช่
จะสะพายกระเป๋าหนังสีน้ำตาลอ่อนสำหรับวางกระบอกตั๋วอยู่ที่ระดับเอว

สำหรับหลักหินใหญ่ในภาพนี้ คงไม่ได้เห็นกันอีกแล้ว ... บางท่านอาจจะไม่รู้จัก
คงต้องเรียนท่านอาจารย์เทาชมพู ได้อธิบาย ... อยู่เยื้องหน้าโรงเรียนท่านไปนิดหน่อย
ความหมายของมันช่างลึกซึ้ง

[ลุงไก่]

ตอนผมเข้ามาเรียนกรุงเทพ
รถเมล์ไม่แน่ใจว่าสายแปดหรือไม่    แต่เป็นรถเมล์ขาว
วิ่งเข้าลาดพร้าวไปสุดแค่สะพานสอง
ผมไปเยี่ยมน้อง ลงจากรถเมล์ต้องเดินต่อไปอีก
เพราะต่อไปจากนั้นไม่มีรถเมล์วิ่ง(คนบางกะปิเดินทางยังไง?)
สมัยนั้นถนนลาดพร้าวยังมีคูสองข้างทาง

รถเมล์นายเลิศ เท่าที่จำได้ จะมี
สาย ๒ สำโรง-ปากคลองตลาด (อู่สำโรงยังอยู่ที่เดิมทุกวันนี้)
สาย ๘ ลาดพร้าว-สะพานพุทธ (ประมาณโรงพิมพ์คุรุสภาเก่า)
สาย ๑๑ มักกะสัน-สะพานพุทธ (นิคมมักกะสัน ถนนเพชรบุรีตัดใหม่)
สาย ๖๐ คลองจั่น-ปากคลองตลาด (การเคหะคลองจั่น)

สังเกตว่าการบอกเส้นทางวิ่งของรถเมล์ จะเริ่มจากชานเมืองเป็นต้นทาง มาสิ้นสุดที่ในเมืองเป็นปลายทาง

[เพ็ญชมพู]

ขออนุญาตตอบลุงไก่

หลักในรูปภาพที่เห็นนั้นเป็นหลักเขตที่ดินของพระยาภักดีนรเศรษฐ หรือนายเลิศ เศรษฐบุตร ผู้ให้กำเนิดรถเมล์ขาว สิ่งที่ยังพบเห็นทุกวันนี้ที่เดิมเป็นของท่านมีหลายอย่าง เช่น ปาร์คนายเลิศ โรงพยาบาลเลิศสิน รถเมล์ขาวนายเลิศ เรือเมล์ขาวนายเลิศ
 
ส่วนหลักที่ถามนั้นเป็นหลักเขตที่ดินของท่าน ซึ่งเมื่อท่านได้ซื้อที่ดินที่จะทำปาร์คนายเลิศนั้น ท่านมีอารมณ์ขัน จึงได้ทำหลักเขตเสียใหญ่โต ต่อมามีชาวบ้านไปร้องเรียนว่าหลักอันนี้บังทัศนวิสัย ทำให้การเข้าออกซอยยากขอให้ทางเขตถอนออก ทางเขตถามไปยังกรมศิลปากรว่าสิ่งนี้คืออะไร เป็นโบราณวัตถุหรือโบราณสถานหรือเปล่า จะรื้อถอนได้มั้ย เจ้าหน้าที่ ๆ รับผิดชอบก็มีการออกไปสำรวจและสันนิษฐานไปต่าง ๆ เท่าที่เล่าได้ก็คือมีการหาข้อมูลและได้เรียนถามท่านรองอธิบดีกรมศิลปากรขณะนั้น คือ นายพินิจ สมบัติศิริ (สามีท่านผู้หญิงเลอศักดิ์ สมบัติศิริ) ซึ่งท่านเป็นลูกเขยของพระยาภักดีนรเศรษฐ (นายเลิศ เศรษฐบุตร) โดยท่านได้ให้ข้อมูลที่มาของหลักอันนี้ ว่าเป็นหลักเขต เกิดขึ้นด้วยอารมณขันตามที่เล่ามาแล้ว ทำให้เกิดความเข้าใจ เรื่องขอถอนหลักอันนั้นทิ้งก็เป็นอันยกเลิกไป

http://th.answers.yahoo.com/question/index?qid=20091105061805AAeQ4lR

 

[NAVARAT.C]

หลักคอนกรีตอันนี้ตอนเด็กๆผมเคยนึกว่ามันเป็นส้วมสาธารณะ เคยไปเดินอ้อมหน้าอ้อมหลังหาทางจะเข้าไปฉี่ หาอย่างไรก็ไม่เจอเลยล่อมันที่โคนต้นก้ามปูแถวนั้น โชคดีไม่มีแก้งค์ช้อนลูกน้ำมาป้วนเปี้ยน

หลายปีกว่าจะรู้ว่ามันทำเลียนแบบท้ายปืนใหญ่โบราณ ที่เขานิยมเอามาฝังปลายเพื่อเป็นหลักเขตนั่นเอง