หมอแอ๊ด ปากเกร็ด แปลไว้เพื่อมอบเพลงนี้ให้กับทุก ๆ คน ทั้งคนที่เป็นลูกและคนที่เป็นพ่อ
ผมนี้มีลูกชาย.....................เกิดง่ายง่ายไม่ยุ่งยาก
แต่พ่อมันลำบาก..................วิ่งหาเงินตัวเป็นเกลียว
ตะลอนบินโน่นนี่..................หนี้สินมีจ่ายจนเซียว
เผลอไปเพียงเดี๋ยวเดียว..........อ้าว! ไอ้หนูเดินได้ปร๋อ
ไม่เห็นตอนตั้งไข่.................เพราะผมไปตอจอวอ
เผลอนิดมันพูดจ้อ................ไม่น่าเชื่อโตเร็วไว
"พ่อจ๋าพ่อคอยดู..................ยามเมื่อหนูนั้นเติบใหญ่
หนูจะเอาอย่างใคร................ถ้าไม่ใช่เอาอย่างพ่อ"
จันทร์เจ้าขอข้าวแกง..............แหวนทองแดงให้น้องหนอ
ตายายไม่รีรอ.....................ปลูกถั่วงาในนาไร่
"พ่อฮับเมื่อไหร่กลับ..............หนูรอฮับมาไวไว"
"ลูกเอ๋ยพ่อก็ไม่...................รู้เมื่อไรจะได้กลับ
เอาไว้ตอนพ่อมา................. พ่อจะพาไปเที่ยวครับ
สนุกให้จั๋งหนับ....................รอพ่อหน่อยนะคนดี"อยู่มาไม่ช้านาน...................อายุผ่านสิบขวบปี
เจ้าหนูขอบคุณที่..................ได้ลูกบอลเป็นของขวัญ
"ขอบคุณพ่อนะครับ...............เรามารับขว้างเล่นกัน"
"วันนี้ตลอดวัน.....................พ่องานยุ่งเล่นไม่ไหว"
ลูกยิ้มเดินจากมา..................พูดแต่ว่า "ไม่เป็นไร"
"ผมจะเอาอย่างใคร...............ถ้าไม่ใช่เอาอย่างพ่อ"
จันทร์เจ้าขอข้าวแกง..............แหวนทองแดงให้น้องหนอ
ตายายไม่รีรอ.....................ปลูกถั่วงาในนาไร่
"พ่อฮับเมื่อไหร่กลับ..............หนูรอฮับมาไวไว"
"ลูกเอ๋ยพ่อก็ไม่...................รู้เมื่อไรจะได้กลับ
เอาไว้ตอนพ่อมา................. พ่อจะพาไปเที่ยวครับ
สนุกให้จั๋งหนับ....................รอพ่อหน่อยนะคนดี"ลูกไปมหา'ลัย.....................กลับมาได้ตอนสิ้นปี
มาดชายชาติชาตรี................ในตัวเจ้าพ่อปลื้มใจ
"ลูกรักลูกมานั่ง...................คุยให้ฟังจะได้ไหม"
ลูกยิ้มส่ายหน้าไป................"ยืมรถก่อน นะพ่อนะ
เล่าวันหลังละกัน..................เรื่องมันมันที่พบปะ
วันนี้มีธุระ.........................แล้วค่อยเจอะกันนะพ่อ"
จันทร์เจ้าขอข้าวแกง..............แหวนทองแดงให้น้องหนอ
ตายายไม่รีรอ.....................ปลูกถั่วงาในนาไร่
"พ่อฮับเมื่อไหร่กลับ..............หนูรอฮับมาไวไว"
"ลูกเอ๋ยพ่อก็ไม่...................รู้เมื่อไรจะได้กลับ
เอาไว้ตอนพ่อมา................. พ่อจะพาไปเที่ยวครับ
สนุกให้จั๋งหนับ....................รอพ่อหน่อยนะคนดี"วันวารกาลจำเนียร.................ผมเกษียณมาหลายปี
ลูกชายก็ย้ายที่....................ไปทำงานตามทางเขา
วันนั้นอยากเห็นหน้า...............โทรฯตามหาประสาเรา
"พ่ออยากเจอหน้าเจ้า.............มาหาหน่อยจะได้ไหม"
ลูกบอกว่า "พ่อครับ...............อยากบอกรับจะตายไป
แต่ว่าท่าไม่ไหว...................งานมันยุ่งยุงตีกัน
ลูกเต้าก็หวัดงอม..................เรื่องมันล้อมพัลวัน
ดีใจได้คุยกัน......................ขอบคุณครับที่โทรมา"
ผมวางโทรศัพท์...................ใจหวนกลับนึกถึงว่า
ลูกผมพอโตมา....................ถอดทุกท่ามาจากพ่อ
จันทร์เจ้าขอข้าวแกง..............แหวนทองแดงให้น้องหนอ
ตายายไม่รีรอ.....................ปลูกถั่วงาในนาไร่
"พ่อฮับเมื่อไหร่กลับ..............หนูรอฮับมาไวไว"
"ลูกเอ๋ยพ่อก็ไม่...................รู้เมื่อไรจะได้กลับ
เอาไว้ตอนพ่อมา................. พ่อจะพาไปเที่ยวครับ
สนุกให้จั๋งหนับ....................รอพ่อหน่อยนะคนดี" 