ร่อนทองจากประวัติกววงหยงเด็กชายไว้เปีย

[siamese]

อิอิ  มาหาทองคำเนื้อเก้าในตัวประวัติของบุคคลสำคัญค่ะ   ไม่ใช่มาเล่าประวัติท่านเพราะเป็นที่ทราบอยู่   

ผมชอบแนวคิดของท่านผู้นี้มากครับ ครั้งหนึ่งตัวท่านนุ่งผ้าม่วงเดินไปทำงาน ขณะที่ลูกชายของท่านนั่งรถฝรั่งโก้เชียวเพื่อไปโรงเรียน ก็มีหลายคนถามว่าทำไมท่านถึงไม่นั่งรถไปกับลูกชายละท่าน

ท่านตอบว่า "นั่นเขาเป็นถึงลูกพระยา ส่วนฉันเป็นลูกเจ๊ก" 

[Wandee]

ท่านได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น ขุน  ในพ.ศ. ๒๔๕๔

ราชทินนามที่สัมผัสกัน มีอยู่ ๔ คน  คือ

ขุนวรพัสดุบรรหาร(เลื่อน  รามสูต)

ขุนอนุมานราชธน

ขุนศุภผลธุระการี(สมบุญ)   และ

ขุนทวีวัดสดุเอนก (ทัศน์  จุลเกศ)   รักษาการสะกดเดิม

กว่าท่านจะได้รับพระราชทานเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นพระยาในราชทินนามเดิม  ก็ อีก ๑๒ ปีต่อมา

[Wandee]

ท่านเคารพมารดามาก   ตอนที่ได้เงินเดือน ๑๖๐  บาท  ท่านนำไปกราบมารดาเดือนละ ๑๐๐ บาท

ให้ภรรยา  ๔๐ บาท    และตัวท่านใช้เอง  ๒๐ บาท

[Wandee]

        "เมื่อขุนโสภิตอักษรการ (แห  โรงพิมพ์ไทย)  ตีพิมพ์ หิโตปเทศ   ซึ่งข้าพเจ้าและนาคะประทีป คือ

พระสารประเสริฐ​(ตรี  นาคะประทีป) ร่วมกันแปลออกจำหน่ายเป็นครั้งแรกแล้วไม่นาน

ท่านจ้าพระยาภาสกรวงศ์(พร  บุนนาค) บอกขุนโสภิต ฯ พาผู้แปลไปพบท่านที่บ้าน หน้าวัดประยูรวงศ์  

ซึ่งข้าพเจ้าเข้าใจว่า  ที่ตรงนั้นคือที่เรียกว่า  บ้านราชทูตในสมัยก่อน


        ผลที่ได้ไปหาท่านเจ้าพระยาภาสกรวงศ์ในครั้งนั้น  และต่อมาอีกหลายครั้ง  เป็นปัจจัยคือเหตุต่อเนื่อง

ให้ข้าพเจ้าได้รับความรู้ต่าง ๆ ซึ่งท่านมีเมตตาถ่ายให้   อันเป็นความรู้อีกชั้นหนึ่ง     ซึ่งทำให้ข้าพเจ้าก้าวย่างขึ้นบันได

แห่งความรู้ต่อไปได้โดยลำดับ  เป็นพระคุณอย่างยิ่ง


        ภายหลังท่านตีพิมพ์หนังสือหิโตปเทศที่กล่าวนี้  ในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมพัฒน์  รัชนี  ในพระราชวรวงศ์เธอ

กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (พระองค์เจ้ารัชนี  แจ่มจรัส  หรือในนามปากกา น.ม.ส.)   ทั้งนี้ก็เพราะหม่อมพัฒน์  รัชนี  เป็นธิดาของท่าน


        คำนำในหนังสือ หิโตปเทศ ที่ตีพิมพ์ครั้งนั้น   มีคำนำของ ช.พ.บ. อยู่ด้วย   ข้าพเจ้าเคยถามท่านเจ้าพระยาภาสกรวงศ์ว่า

ช.พ.บ. คือใคร     ท่านบอกว่าตัวท่านเอง  เดิมท่านชื่อชุมพร เพราะเกิดเมืองเมืองชุมพร      ภายหลังจึงหดสั้นเหลือแต่ พร คำเดียว"


        ทองคำชิ้นใหญ่ที่ได้รับก็คือว่า     เจ้าพระยาภาสกรวงศ์คงสุขสำราญอย่างยิ่งเมื่อ  พระยาอนุมานราชธนไปเยี่ยมเคารพ

[Wandee]

        ขุนโสถิตได้นำพระยาอนุมานราชธนเข้าเฝ้า พระเจ้าบรมวงศ์เธอ  กรมพระจันทบุรีนฤนาถ 

ซึ่งเป็นเสนาบดีกระทรวงมหาสมบัติ        ตรัสถามว่า  เรียนหนังสือโรงเรียนไหน  จึงรู้ภาษาอังกฤษดี       

"ที่จริงข้าพเจ้ารู้นิดเดียว   เหตุที่แปลหิโตปเทศจากอังกฤษเป็นไทยได้ดี  ก็เพราะ  นาคะประทีป  เป็นผู้ตรวจแก้ไขสำนวนภาษาไทยต่างหาก"


นักร่อนหาทองคำเนื้อเก้า  ควานพบทองคำสองก้อนในความตอนนี้

ภูมิใจที่ได้อ่าน
 

[Wandee]

    
       เจ้าคุณอนุมานราชธนชอบอ่านนิทานต่าง ๆ ในหนังสือยุทธโกษ    ทราบว่า หลวงโยธาธรรมนิเทศเป็นผู้แต่ง


        "ข้าพเจ้ารู้จักหลวงโยธาฯเป็นครั้งแรก     ที่บ้านเจ้าพระยาภาสกรวงศ์  เย็นวันหนึ่ง  ที่นั่นมีงานเลี้ยงน้ำชา  เป็นอย่างกันเอง

ได้มีผู้ไปในงานหลายท่านด้วยกัน


        ท่านเจ้าพระยาภาสกรวงศ์ถามข้าพเจ้าเป็นอย่างสนกว่า  โลกกลมหรือแบน   ข้าพเจ้าก็พาซื่อ   เรียนตอบไปว่า

ตามตำราฝรั่งเขาว่าโลกกลม

       ท่านก็หันไปหาคุณหลวงโยธาฯ ว่า

       "ตาแจ่ม   โลกกลมหรือโลกแบน"

       หลวงโยธาฯ ตอบว่า  "โลกแบนขอรับ  เพราะกระผมเห็นอยู่กับตาว่า  มันแบน  ไม่ใช่กลม"

       ที่ประชุมก็หัวเราะกัน"


จิตใจนักอ่านเหลนจีนเหมือนสหายแถวๆนี้    ก็อิ่มใจใดจะปาน  ราวประสบสิ่งที่มีค่า

[เพ็ญชมพู]

        ขุนโสถิตได้นำพระยาอนุมานราชธนเข้าเฝ้า พระเจ้าบรมวงศ์เธอ  กรมพระจันทบุรีนฤนาถ 

ซึ่งเป็นเสนาบดีกระทรวงมหาสมบัติ        ตรัสถามว่า  เรียนหนังสือโรงเรียนไหน  จึงรู้ภาษาอังกฤษดี       

"ที่จริงข้าพเจ้ารู้นิดเดียว   เหตุที่แปลหิโตปเทศจากอังกฤษเป็นไทยได้ดี  ก็เพราะ  นาคะประทีป  เป็นผู้ตรวจแก้ไขสำนวนภาษาไทยต่างหาก"


นักร่อนหาทองคำเนื้อเก้า  ควานพบทองคำสองก้อนในความตอนนี้

ภูมิใจที่ได้อ่าน
 

ที่ข้าพเจ้ากล่าวว่า "รู้นิดเดียว" เพราะเมื่อรู้มากก็มีที่ยังไม่รู้ติดตามมาด้วยมากกว่าเก่า ถ้าใครไม่รู้ความจริงข้อนี้ก็เข้าตำราที่ท่านว่า

"ความไม่รู้ว่าไม่รู้ นั่นคืออาการโรคของผู้ไม่รู้"

ได้ทองอีก ๑ ก้อน

 

[เพ็ญชมพู]

เมื่อก่อนถึงแก่อนิจกรรม ท่านได้เขียนเป็นเชิงคำสั่งไว้ยังลูก ๆ

นี่แหละขุมทองที่แท้จริง