ต้นฉบับเล่มจิ๋วของชาร์ลอต บรองเต้ ๑๙ หน้า ประมูลไป 690,850 ปอนด์

[Wandee]

       กำลังตามการประมูลหนังสือเก่าทั่วโลกอยู่  พลาดการประมูลหนังสือภาษาไทยเล่มสำคัญไป

เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วค่ะ    

       หนังสือเล่มจิ๋วนี้  ถ้าจะอธิบายต่อว่า จิ๋วหวิว  คือเล็กมาก  ขนาด ๑.๕ นิ้ว คูณ ๒.๔ นิ้ว  เท่านั้น

เมื่อวางในอุ้งมือผู้ช่วยการประมูลที่สวมถุงมือไหม  ก็ยังมีที่เหลือ    นักประพันธ์สร้างขึ้นโดยเขียนเป็นตัวพิมพ์  เมื่ออายุ ๑๔ เพื่อเล่นกับน้องๆ

ให้ทหารตะกั่วชองน้องชายอ่าน

       เป็นเล่มที่สองของชุด   Young Men's Magazine    เขียนปี ๑๘๓๐   ทั้งชุดมี ๖ เล่ม  พิพิธภัณท์ในเมืองเกิดของเธอรวบรวมไว้ได้ ๔ เล่มแล้ว

หนังสือที่ส่งมาที่ ซอธเธอบี้  ดำดินมาจากนักสะสมที่ไหนก็ไม่มีใครรู้นอกจากเจ้าหน้าที่ของสำนักประมูลเท่านั้น     รายงานข่าวหนึ่งฉบับบอกว่า

เล่มที่ขาดไปสองเล่มนั้น  "untraced"    คือไม่ปรากฎรายการว่าไปที่ไหนมา  อยู่กับใคร  ไปได้มาจากไหน     ในวงการหนังสือเก่าเรียกว่า

"provenance"   คือประวัติความเป็นมาของหนังสือ       "untraced" นี้กินความกว้างบรรเจิดมากในสายตานักสะสม  เพราะรวมไปถึง

หนังสือที่ได้ยินแต่ชื่อ  แต่สาธารณชนไม่เคยเห็น    คือไม่มีการบันทึกไว้นั่นเอง

     หนังสือเล่มนี้ฝรั่งเศสประมูลได้ไป       พิพิธภัณท์ของบรองเต้ได้พยายามหาเงินเตรียมไว้แล้ว  แต่ไม่มีกำลังที่จะประมูลต่อ

ทั้งที่อยากได้ใจแทบขาดรอน

[Wandee]

       หนังสือเล่มนี้   เป็นเรื่องราวที่มาตอนหนึ่ง ของ เจน แอร์  ที่เขียนในปี ๑๘๗๔   ตอนเบอร์ธา ภรรยาบ้าของ โรเชสเตอร์

ที่ถูกคุมตัวไว้ในบ้านเผาห้องนอนสามีโดยจุดไฟม่านในห้องนอน

       นวนิยายบรรยายถึงฆาตกรที่เป็นบ้าไปหลังจากเหยื่อตามหลอกหลอน

ประโยคนี้ได้มาจากเดลิเมล์  "An immense fire burns in his head and he envisages his bed curtain going up in flames."

[Wandee]

       ผู้อำนวยการพิพิธภัณท์ Bronte  บอกว่า  หนังสือเล่มนี้เป็นเอกสารสำคัญในรอบหลายสิบปี

ประธาน สมาคมนักอ่านบรองเต้บอกว่า

"หนังสือเล่มจิ๋วเล่มนี้    จารึกเป็นวรรณกรรมที่โชติช่วง  มิใช่เพียงความเพ้อฝันในตอนกลางวันของดรุณีน้อยในยอร์คเชียร์

แต่เป็นเมล็ดพันธุ์ของงานวรรณกรรมของนักเขียนที่เลิศแล้วที่เป็นภาษาอังกฤษ"

[Wandee]

พิพิธภัณท์ในฝรั่งเศสสามารถอาจหาญนัก  เพราะได้รับเงินสนับสนุนจากกระทรวงวัฒนธรรม

ต้นปีหน้าในเดือนมกราคมพิพิธภ้ณท์ก็จะจัดแสดงในปารีส


ผู้คนที่เกี่ยงข้องในอังกฤษก็พูดปลอบใจตนเองว่าว่า  ยังดีนะ  ที่ยังมีโอกาสได้เห็น  และอาจจะเป็นไปได้ที่จะขอยืมมาแสดงในอังกฤษและขอ

ก้อปปี้

เท่าที่งัดแงะข้อมูลออกมาได้  หนังสือ สี่พันคำนี้  มาจากนักสะสมในยุโรป

     
       ตัวหนังสือเล่มจิ๋วมิใช่จะมีคุณค่าทางใจเมื่อได้เห็นเท่านั้น    คนที่ได้ชมเล่มจริงจะเข้าใจและรู้สึกว่านักประพันธ์มีจินตนาการเพียงใด

แผ่นกระดาษจิ๋วๆนั้น     "provides real insight into how she went on the produce her mature masterpiece" (อ่านมาจาก เดอะ การ์เดียนดอทคอม)

[Wandee]

       ข่าวนี้เตือนใจนักสะสมและนักอ่านหนังสือเก่าในไทยว่า  เวลาและวารีไม่คอยใคร

หนังสือแคตาลอกสมัยนี้ราคาสูงมาก  เกินกำลังของชมรมนักอ่านหนังสือเก่า

โชคยังดีคือสมาชิกหลุยส์เป็นสมาชิกของ Sotheby's    จึงฝันไว้ว่า  ถ้าหนังสือไทยหลุดไป

คงหาทางไปยุยงนักสะสมผู้ใหญ่ของเมืองไทยให้ไปประมูลแข่งให้จงได้

[เพ็ญชมพู]

Charlotte Brontë manuscript bought for £690,000 by Paris museum

!

 

[siamese]

ช่วยแชร์ภาพด้วยครับ

อันว่าหนังสือจิ๋วในประเทศไทยก็มีนะครับ พิมพ์โดยองค์การคุรุสภา มีกฏหมายไทย บนใบลานน่ารักมาก อีกทั้งพระราชนิพนธ์ดนตรีในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปกสีแดง และอีกหลาย ๆ ชุด

[siamese]

ขอนั่งเครื่องบินไปแวะประเทศจีน ก่อนเพราะต้องพักเปลี่ยนเครื่องก่อนไปยุโรป  จึงได้หยิบเหล่าหนังสือจิ๋วขึ้นมาอวดคุณวันดีไม่มากก็น้อย ว่าทางเอเซียของเรานั้นก็มีความสามารถเขียนอักษรขนาดเล็ก ๆ ได้ไม่แพ้กัน
ยิ่งเป็นภาษาจีนยิ่งยาก หนังสือเหล่านี้คืออะไร

หนังสือจิ่วเหล่านี้เป็นอุปกรณ์ที่จอหงวน พกเข้าห้องสอบ หรือ การโกงข้อสอบโดยคัดลอกเข้าไป ซึ่งเขาจะซ่อนไว้ตามรองเท้า ตามสาบเสื้อมิให้จับได้

[เพ็ญชมพู]

^
^
นักเรียนไทยเรียกว่า "ฝิ่น"

คำว่า "ฝิ่น" ในความหมายที่ว่า แอบนำบทคัดย่อตำราหรือสูตรต่างๆ เข้าไปในห้องสอบ, ปัจจุบันยังใช้กันอยู่หรือไม่?

ฝิ่น ในความหมายนี้ ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ

ขอยกมืออีกคนว่า สมัยที่เรียนเคยได้ยินคำว่าฝิ่นในความหมายว่าที่ลุงไก่อธิบาย

แต่ไม่เคยพกฝิ่น

 

[siamese]

ภาพขยายหนังสือราคาสูง

[Wandee]

คุณเพ็ญชมพูและคุณหนุ่มเป็นมิตรที่มีอุปการะคุณต่อวันดีเป็นอันมาก

สมควรที่อุปการะสืบต่อไป


       น้ำท่วมครั้งนี้  ที่ปรึกษาคนสำคัญของชมรมนักอ่าน  ไปตามดูความเสียหายแล้ว

เอ่ยวาจาว่า    จะซื้อหาอะไรก็กวาดเสียในคราวนี้  ถ้ามีเงินนะ

ถ้าไม่มีเงินก็แล้วไป  ไม่ต้องมาปรึกษา   แล้วท่านก็นำหนังสือเก่าหายากมาทิ้งไว้ให้สองครั้งเกือบสิบเล่ม

เป็นเรื่องที่ดิฉันต้องตามตัวร้านถ่ายเอกสารมานำหนังสือไปถ่ายมาอย่างละสองเล่มสามเล่มบ้าง

       ดิฉันไม่เชื่อแฮะ  ว่าใครจะรีบซื้อหาประมูลหนังสือกัน          บ้านดิฉันไม่ท่วมแต่ก็สร้างความสะท้านสะทกตกใจแทบวางวายไว้

ที่ไหนได้

       สหายหลุยส์ได้นายวรรณไปเล่มหนึ่ง  ทั้งๆที่บ้านและโรงงานน้ำยังไม่แห้ง

       ได้ข่าวว่าคุณอ้วนธงชัย  ประมูลหนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาได้ไปตั้งศอก   ที่สำคัญคือมี  The Wheels of Law  ไปด้วย

เคยอ่านมาแล้ว  แต่ก็อยากได้อยู่ดี      เก็บประวัติของ อาลาบาสเตอร์และคุณหญิงแหม่มไว้บ้าง  คุณหญิงเป็นอาร์ติส  วาดภาพสีน้ำ

จะเข้าไปดูในเว็บร้านขายภาพก็ต้องเสียสตังค์  เลยไม่ได้ดูจนบัดนี้

      นี่คือข่าวทั้งหมดที่น่าสนใจภายในสองอาทิตย์นี้ค่ะ

      

[เพ็ญชมพู]

      ได้ข่าวว่าคุณอ้วนธงชัย  ประมูลหนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาได้ไปตั้งศอก   ที่สำคัญคือมี  The Wheels of Law  ไปด้วย

เคยอ่านมาแล้ว  แต่ก็อยากได้อยู่ดี

นายอาลาบาสเตอร์ เคยแต่งหนังสือ The Wheel of the Law พิมพ์ที่ลอนดอน
เป็นที่เลื่องลือมาก  และนักวิชาการได้ใช้อ้างอิงต่อมามากมาย

คุณหลวงที่นับถือและหวั่นหวาด


        อาลาบาสเตอร์ เขียน หรือ แปล  The Wheel of the Law      
        เมื่อคริสตี้ประเทศไทย เปิดแสดง ในปี ๒๕๔๓    ได้ไปดู
        ประเมินราคาไว้ที่  สี่พัน - หกพันบาท    ขายจริงไปในราคาเท่าไรก็ลืมไปแล้วค่ะ

        ขอเปลี่ยนคำถามเป็นว่า พระ ประชาชีพบริบาลคือใคร  เพราะท่านเป็นเจ้าของหนังสือเล่มที่คริสตี้นำมาประมูล


        (ไปเจอคำตอบแล้วค่ะ ว่า The Wheel of the Law  แบ่งเป็น ๓ ภาค
        ภาคแรก is a revised and enlarged edition of the Modern Buddhist

        ภาคที่สอง แปลมา

        ภาคที่สาม  รวบรวมมา

        อาลาบาสเตอร์เขียนไว้ว่า  "My translation is free or literal, according to my judgment.")  

หากผู้ใดสนใจหนังสือเล่มนี้ แต่ยังไม่มีสตางค์ หาอ่านได้ที่

http://www.archive.org/stream/wheellawbuddhis00ibgoog#page/n6/mode/2up

 

[Wandee]

ฮ้่นแน่คุณเพ็ญ    เรียนไว้ก่อนนะคะ  ข้อมูลของดิฉันถ้าเขียนเรื่องเดิมจะไม่เหมือนกันทีเดียว

เพราะเปลี่ยนแปลงข้อมูลอยู่ตลอดเวลา เนื่องจากได้อ่านเอกสารเพิ่มเติม  และ มีทปษ. มากหน้าหลายตา


เลขาธิการของกลุ่มนักอ่านหนังสือเก่าผู้บ้าหนังสือ bibliomaniac  ได้รับนามเรียกขานจากพวกเราว่า

โรม  เพราะถนนทุกสาย(คนขายหนังสือ)วิ่งไปหาเขา    ต่อมาเลื่อนตำแหน่งเป็น ดอน  เพราะใจป้ำในการแลก

เปลี่ยนหนังสือเหลือเกิน     


ตำแหน่งโรมนั้นตกไปเป็นของผู้บัญชาการบุคคลในเครื่องแบบคนหนึ่ง    ท่านคงไม่รู้ตัว  เพราะคนที่มีหนังสือจะขาย

ก็มุ่งหน้าไปหาท่านทั้งนั้น     ตำแหน่งเหล่านี้เป็นตำแหน่งมีเกียรติยศ   ใครคนหนึ่งเริ่มเรียกขึ้นมา  หลายคนก็เรียกตามเเห็นพ้อง


ตอนนี้ตำแหน่งว่างค่ะ


ประชาชีพบริบาล  ในหนังสือส่วนอักขรานุกรมของ พิพิธภัณฑ์สัพพะสยามกิจ ๒๔๗๔  หน้า ๑๐๒๗  แจ้งว่า เป็นพระยา

นามเดิม แย้ม  แสงชูโต   มหาอำมาตย์ตรี   เบี้ยบำนาญกระทรวงเกษคราธิการ

บ้านเชิงสะพานตึกดิน  พระนคร


กระทรวงเกษตรในเวลานั้น  เสนาบดีคือ   ม.อ.อ. เจ้าพระยาพิชัยญาติ

ปลัดทูลฉลอง  คือ  หม่อมเจ้าวิมวาทิตย์  รพีพัฒน์

มองหานามที่พอรู้จักและจำได้  เจ้ากรมรังวัดที่ดินคือ  อ.อ. พระยาวิภาคภูวดล

ร.อ.อ.  หม่อมหลวงชูชาติ  กำภู ยังเป็นผู้ช่วยอินยิเนียร์  แผนกอินยิเนียร์ที่ปรึกษา

 

[Wandee]

คนเรานั้นความฉลาดย่อมมาทีหลัง

ตอนยังเป็นตีนเอจ(ภาษาคุณมนัส จรรยงค์) เข้าใจเอาเองว่า  The Wheels of Law   เป็นหนังสือกฎหมาย

กระทู้นี้เป็นกระทู้ทันกระแส        สมควรยุติแต่เพียงนี้

ขอบพระคุณสหายทั้งปวงที่มา แจม