กลอนโบราณ

[หญ้าแพรก]

ไม่ทราบว่าท่านใดเคยพบบทกลอนนี้ที่ไหนบ้างค่ะ เพราะว่าอยากทราบที่มาที่ไปค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

สุริโยโผล่พุ่งรุ่งรวย
เอากระบวยรดหน้าเป็นราศี
แล้วกราบตีนภรรยาเสียห้าที
ให้เอาศรีษะขนที่ก้นเมีย
ถ้าเมียว่าออกเสียงอย่าเถียงหือ
เอาจูงมือเข้ามุ้งถลุงเสีย
ถ้าเมียเยี่ยวเล็ดให้เช็ดเยี่ยวเมียเลีย
ถ้าเมียเยี่ยวเรี่ยให้เอาขันสำริดรอง
แล้วใส่ขวดบูชาไว้หน้าพระ
ไปไหนจะได้ปะบนขมอง
จะอยู่ยงคงกระพันกันกระบอง
ไม่มัวหมองให้อัปปรีย์กัยจัญไร

[เทาชมพู]

ไม่โบราณค่ะ  เป็นกลอนเก่า ประมาณรัชกาลที่ 6 หรือ 7  หรือช้าสุดก็ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2
ดิฉันเคยจำกลอนตลกร้ายแบบนี้ได้อีกบท  แต่สั้นๆ  ใจความเดียวกันคือล้อเลียนเรื่องผัวเมีย   เป็นความจำแบบกระท่อนกระแท่น
เดาว่าเป็นกลอนลงในคอลัมน์หนังสือพิมพ์สมัยนั้น

ปวดท้องเยี่ยวกะลารองของสำคัญ            ให้จอมขวัญผัวรักสรงพักตรา
......................
ทำอย่างนี้ผัวคงรักแทบดักดาน                คงประทานรางวัลให้ด้วยไม้พลอง