เรือนไทย
ยินดีต้อนรับ ท่านผู้มาเยือน
กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน?
ข่าว: การแนบไฟล์ กรุณาใช้ชื่อไฟล์ภาษาอังกฤษเท่านั้นครับ
หน้า: [1]
  พิมพ์  
อ่าน: 5309 กลอนของท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลสงคราม
tongtham
มัจฉานุ
**
ตอบ: 50


 เมื่อ 21 ก.ย. 11, 11:26

                      กลอนของท่านผู้หญิง ละเอียด พิบูลสงคราม
   ก่อนจะอ่านเรื่องนี้   ขอชี้แจงว่า   เนื้อความต่อไปนี้ในส่วนที่เป็นต้นฉบับดั้งเดิม    จะใช้สะกดการันต์ตามต้นฉบับยุค พ.ศ 2486  ซึ่งขณะนั้นรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม ได้ปฏิรูปการเขียนภาษาไทยใหม่  อ่านแล้วท่านอาจจะรู้สึกแปลก ๆ ขัดหูขัดตา    แต่มันก็ไม่ยากจะเข้าใจความหมาย
   หนังสือวรรณคดีสาร  เล่มนี้พิมพ์ออกมาในงานวันคล้ายวันเกิดจอมพล ป. พิบูลสงคราม (14 กรกฎาคม 2486)  ที่หน้ารองปกพิมพ์ข้อความว่า
   “วรรนคดีสาร   ไนอภิลักขิตสมัยคล้ายวันเกิด  พนะท่านจอมพล ป.พิบูลสงคราม   นายกกัมการ อำนวยการวรรนคดีสมาคมแห่งประเทสไทย  14  กรกดาคม 2486  เล่มที่ 12   กรกดาคม 2486  ปีที่ 1”
   ในงานวันนั้น   นักปราชญ์ทางวรรณคดีทำพานดอกไม้และเขียนบทกวีเป็นคำสดุดดีหัวข้อ “ดอกไม้วรรนคดี” มาร่วมงาน
   ท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลสงคราม ทำพานดอกไม้เป็นรูปสมเด็จพระศรีสุริโยทัยทรงช้างศึก  และเขียนกลอนสดุดีดอกกระดังงา  ดังนี้
            ...........................................
ของ พนะ พันโทหยิง ล.พิบูลสงคราม
รูปพระสุริโยทัยซงช้างสึก (เครื่องหมายสำนักวัธนธัมฝ่ายหยิง)
คำสดุดี
     ๐ อันมาลีสรีประเทสทั่วเขตขันธ์                        มีมากพรรนมากหย่างต่างกลิ่นสี
บ้างสีงามกลิ่นหอมหวนยวนรึดี                               บ้างงามสีแต่ไร้กลิ่นประทิ่นชม
บ้างมีชื่อเป็นมงคลสุภผลพร                                    เปนนุสรน์บำรุงขวันอันเหมาะสม       
แม้ไร้กลิ่นชื่อชวนไห้ไฝ่นิยม                                   รื่นอารมน์ประดับโลกนิรันดร์กาล
เมื่อขึ้นชื่อว่ามาลีเป็นสรีเลิส                                     ชนชูเชิดประกอบสุขทุกสถาน
ชมมาลีชวนไห้ใจชื่นบาน                                         งามตระกานเกียรติมาลีไม่มีคลาย
     ดอกเอ๋ยดอกกะดังงา                                            อันคุนค่าเป็นสรีมาลีหลาย
เปนพรรนไม้ยืนต้นแขงแกร่งไม่กลาย                      แม้ลมชายไม่สท้านชูก้านไบ
เปนดอกไม้รวมหยู่เปนหมู่ช่อ                                  ไม่แตกกอแตกต้นหนไสว
เจ้าทนลมทนแดดแผดเผาไป                                    คงที่ไนความสดชื่นทุกช่อพวง
สแดงว่ากะดังงาเจ้ากล้าแขง                                      ไม่แขยงขยาดภัยอันไหย่หลวง 
เจ้ามั่นสามัคคียิ่งสิ่งทั้งปวง                                        หยู่เปนพวงเปนช่อไม่ห่างไกลกัน       
       ดอกเอ๋ยดอกกะดังงา                                           สีเจ้าน่าคิดกะไรชวนไฝ่ฝัน
เมื่อยามอ่อนเขียวขจีสดสีครัน                                   เหมือนสีไบไม่แปรผันให้ผิดไป
เมื่อยามแก่เหลืองอร่ามช่างงามนัก                            แจ้งประจักส์เจ้ามีจิตคิดไฉน
เจ้ารักเกียรติรักสักดิ์รักวินัย                                       เจ้าปักไจรักเผ่าพันธุ์ไม่ผันแปร
เจ้ายึดมั่นพุทธสาสน์จิตมาดหมาย                             ไม่สนสับกลับกลายหลายกระแส
เจ้ามั่นรักสลักซวงไนดวงแด                                     จิตแน่วแน่น่าชื่นชมนิยมครัน
ดอกเอ๋ยดอกกะดังงา                                              กลิ่นอบอวนยวนวิญญาน์พาสุขสันติ์
ไช้อบน้ำอบผ้าสารพัน                                          ปรุงสุคันธ์ประเทืองกลิ่นประทิ่นไกล
อันบุหงากะดังงาพากลิ่นหวน                               หอมยียวนชื่นวิญญาน์จะหาไหน
ควนจัดว่ากะดังงามาลาไทย                                  เปนดอกไม้ดีเลิสประเสิดเอย ๐
   
 
บันทึกการเข้า
Wandee
หนุมาน
********
ตอบ: 4006


ความคิดเห็นที่ 1  เมื่อ 21 ก.ย. 11, 13:29



เปนดอกไม้รวมหยู่เปนหมู่ช่อ                                  ไม่แตกกอแตกต้นหนไสว


       ประทานโทษท่านผู้รู้   ท่านผู้หญิงหมายความถึงการเวกหรือเปล่าคะ    เพราะดอกสีเหลืองส่งกลิ่นหอมเมื่อยามเย็นนั้น

น่าจะเป็นการเวก             คนเก่าแก่เห็นเรียกการเวกว่ากระดังงาก็มี          การเวกแตกกิ่งก้านไวมากค่ะ

ดอกอาจจะขึ้นตามกิ่งใกล้ ๆ กัน  แต่ไม่เป็นช่อค่ะ
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder

XHTML | CSS | Aero79 design by Bloc หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.048 วินาที กับ 19 คำสั่ง