เล่ามาถึงตรงนี้เผื่อท่านใดสนใจเรื่องชาวจีนในอีสาน ข้าพเจ้ายังไม่ได้ค้นคว้าเรื่องนี้แต่ว่าหากดูจากบ้านของข้าพเจ้าน่าจะเป็นตัวอย่างความสัมพันธ์ของจีนโพ้นทะเลในไทยกับจีนแผ่นดินใหญ่
กล่าวคือ คุณเทียดดอกไม้มีสามีเป็นชาวจีน ลูกท่านทุกคนแต่งงานกับคนจีนทั้งหมด บางคนไปอยู่กับสามีที่จีนอย่างคุณทวดข่อ นับเวลาไปก็น่าจะอยู่สมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พี่ชายของท่านไปอยู่เมืองจีนเกาะไหหล่ำ คุณยายของข้าพเจ้าซึ่งคุณทวดขอมาเลี้ยงเกิดที่เกาะไหหล่ำ โดยเป็นลูกของพี่ชายของตน
ทั้งนี้ข้าพเจ้าขอยกย่องความสามารถของคุณทวดข่อสักหน่อย ท่านได้ชื่อว่าเป็นคหปตานีย่อยๆในชัยภูมิ และเป็ํนหญิงเก่ง แม่ข้าพเจ้าเล่าว่า ท่านเก่งกาจขนาดลงมารับของจากกรุงเทพฯไปขายที่อีสาน และไปตามหมู่บ้านบ้านป่า เพื่อแลกซื้อของป่า พริกแห้ง อะไรพวกนี้ ส่งไปยังกรุงเทพฯ โดยใช้รถบรรทุกของท่านเอง

คุณตาทองดีท่านเล่าว่าดีนะ ก่อนหน้านั้นยิ่งยาก เพราะต้องนั่งเรือนั่งเกวียน ลำบากกว่าเยอะ นอกจากนี้ยังเป็นคนช่างพูดช่างเล่า
ตอนเด็กๆข้าพเจ้าออกจะช่างพูด คนข้างบ้านที่ท่านคุณทวด (ท่านเสียก่อนข้าพเจ้าเกิด ๕ ปี) บอกว่าข้าพเจ้า "พูดมากเหมือนแม่เฒ่าข่อแท้"
แม่เล่าว่าท่านมีลักษณะพิเศษที่กวนใจบุตรบุญธรมคนโตท่านคือ ท่านชอบทำสวนผัก แต่ไม่สนใจสวนสวยๆ ท่านยกที่ดินแปลงใหญ่ให้คุณตาทองดี คุณตาสร้างบ้านเสียสวย (คล้ายๆจวนที่จังหวัดนครปฐม อายุก็พอๆกัน ปัจจุบันรื้อทำห้องแถวไปแล้ว) ทำสนามหญ้า ปลูกต้นไม้ไว้อย่างงาม แต่ท่านไม่สนใจ ท่านไปบ้านลูกชายท่าน สั่งย้ายต้นไม้ และให้คนปลูกผักทำสวนผัก... ตาเล่าว่าตาไปขอร้องว่าคุณทวดว่าหยุดเถิด บ้านงามๆเสียสวยหมด คำตอบคือ "ที่ข้อยเป็นหยั่งข้อยสิปลูกผัก ปลูกหญ้าของข้อยบ่ได้"
สรุปสวนดอกไม้คุณตาเลยกลายเป็นสวนผักคุณทวด...