รู้น้อย? เออเรอร์? หรือ เอ๋อเหรอ?พูดผิดไม่รู้ตัว กล้าพูดมั่วอย่างผึ่งผาย
ถึงเธอจะไม่อาย เราทั้งหลายขายขี้หน้า
มาดดีไม่มีถอย พูดบ่อยบ่อยลอยหน้าตา
ควรต้องรีบไปหา ปี๊บคลุมหน้ามาสักใบ
ควรรู้ว่า "ซิดนีย์" ประเทศนี้มีที่ไหน
ควรรู้ว่า "หาดใหญ่" จำเอาไว้เป็นอำเภอ
ต้อนรับต้อง "เวลคัม" อย่าไปจำเป็น "โอเวอร์"
รู้น้อยหรือเออเรอร์ หรือเอ๋อเหรอจงบอกมา
หรือมัวสวยไม่สร่าง จึงไม่ว่างอ่านตำรา
ลองเจียดเบียดเวลา จากแต่งหน้าและทำผม
รู้น้อยย่อมปล่อยไก่ ย่อมพูดไปอย่างโง่งม
เดือน "พฤศจิกาคม" เอา "หินถมลงทะเล"
"ประธานาธิบดี" นั้นไม่มีที่มาเลย์
นายกแบบเก๊เก๊ มันไม่เก๋เท่อย่างใด
"ห้าหมื่นสามแสนล้าน" ใครสอนอ่านเลขแบบใหม่
เรือดันผันน้ำไหล มันไม่ใช่ "เรือดำน้ำ"
อย่างไหนคือ "หญ้าแฝก" หรือ "หญ้าแพรก" ต้องรู้จำ
"คอ-นก-รีต" มันขำ แค่แบ่งคำทำตาลาย
ขอโทษที่ต้องว่า เพราะดูท่าเธอไม่อาย
เด็กหญิงและเด็กชาย เห็นแล้วส่ายหน้าอายแทน
พี่คนดี กวีสมัครเล่น (คนเดิม)๑๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๕
