การละเล่นของเด็กไทย

[siamese]

แม้ว่าจะได้เข้าโรงเรียนฝรั่ง แต่ก็มีสนามดินให้เด็กเล่นดีดลูกหินกัน โดยใช้มือขุดหลุมเกลี่ยดินให้เว้าสวยงาม เพิ่มเทคนิคด้วยการเอาทรายมาโรยแล้วขัดดินให้มันเนียน
ส่วนลูกหินก็นำดินเหนียวมาปั้น ขัดกลึงให้กลมเนียน อบร้อนด้วยทรายระหว่างเข้าห้องเรียน พอเวลาพักก็ประลองยิงในสนามได้ ยึดลูกหินกัน ทะเลาะกันวุ่นวายตามประสา

ขอเขียนถึงตรงนี้หน่อย  ปกติผมจะใช้ส้นเท้ากระแทกลงบนพื้นดินให้เป็นหลุมเล็กๆ ขนาดปลายส้นเท้า หมุมบิดส้นเท้าไปมาให้หลุมกลม  บางครั้งต้องใช้น้ำช่วยเพื่อให้หลุม
กลมสวยงาม  ส่วนการเผาลูกหิน  ถ้าไม่ซื้อเอา  เราก็จะนำไปเผาในเตาอั้งโล่ (ส่วนล่างที่คลุกกับขี้เถ้า) เอง  แต่ถ้าทำแบบคุณ Siamese พวกเราจะไม่เล่นกินตัวด้วย
เพราะถือว่าไม่ได้มาตรฐาน  เอาเปรียบกัน

การทำหลุมคงวิธีคล้าย ๆ กันใช้ส้นเท้าตอกดินแล้วจึงขุด การตกแต่งใช้น้ำเท ให้ดินชุ่มแล้วปั้นแต่งขอบให้เนียนถึงเนียนมาก โค้งสวย และไม่ลึกเกินไป เผื่อว่าลูกหินกระเด้งขึ้นจากหลุมด้วยแรงดีด ก็จะไม่แพ้ครับ 

[willyquiz]

เด็กๆยุคเกมคอมพิวเตอร์ เขามีโอกาสเล่นอย่างพวกเราหรือเปล่า  

เล่นเป่ากบ อีกอย่าง  เล่นเป็นกันไหม  เป่ากันจนหอบแฮ่กๆ ให้เส้นยางรัดของเราไปทับอีกเส้นของคนอื่น
เขย่งเก็งกอย   เด็กผู้ชายเล่นไหมคะ

(ผมต้องใช้วิธีจิ้มดีด โพสท์ไม่ทันกินเลย  ขัดใจตัวเองนัก  อุตส่าห์หยุดงานหนึ่งวันจะมานั่งอ่านกระทู้ โพสท์ข้อความ เสียดายนัก)
อ. เทาชมพู เล่นเป่ากบด้วยเหรอครับ  ถ้าเป่ากันจนหอบแฮ่กๆ ละก็  แสดงว่าอาจารย์เลือกหนังยางไม่เป็น  ถ้าเลือกเป็นเวลาเป่ามันจะกระโดดเหยงเชียว
รับรองว่ากระโดดกบวงอื่นได้สบายๆ   ส่วนของเราถ้าไม่โชคร้ายเกินไป  วงยางของฝ่ายตรงข้ามจะติดขอบยางของเรา กบของเราไม่ได้  ถ้าเลือกวงยาง
ดีๆ แล้วใช้วิธีเล่นคลุกวงใน  รับรองได้ว่าอาจารย์ไม่แพ้ใครแน่ครับ
ส่วนเขย่งเก็งกอยนั้น  สำหรับผมไม่ค่อยนิยม  เล่น ตั้งเต สนุกกว่า

[เทาชมพู]

ดิฉันขอแยกกระทู้ มาเป็นการละเล่นของเด็กไทย นะคะ   น่าจะมีเรื่องคุยกันได้อีกพักใหญ่

กระทู้นี้ ติดค.ห.คำไทยที่หายไปมาด้วย    ก็เพราะไม่รู้จักวิธีแยกเฉพาะแต่ละความเห็น   ต้องยกมาทั้งกระบิ
ถ้าใครเสียดายว่าคำไทยที่หายไป จะหายไปจากกระทู้เดิม  กรุณาช่วยกันคนละไม้คนละมือ ก๊อปข้อความเอากลับไปที่กระทู้เดิมด้วยก็แล้วกัน

[เทาชมพู]

ถ้าเป่ากันจนหอบแฮ่กๆ ละก็  แสดงว่าอาจารย์เลือกหนังยางไม่เป็น  ถ้าเลือกเป็นเวลาเป่ามันจะกระโดดเหยงเชียว
รับรองว่ากระโดดกบวงอื่นได้สบายๆ   ส่วนของเราถ้าไม่โชคร้ายเกินไป  วงยางของฝ่ายตรงข้ามจะติดขอบยางของเรา กบของเราไม่ได้  ถ้าเลือกวงยาง
ดีๆ แล้วใช้วิธีเล่นคลุกวงใน  รับรองได้ว่าอาจารย์ไม่แพ้ใครแน่ครับ

เพิ่งรู้เมื่อเวลาล่วงเลยมาจนปูนนี้  ว่าเขามีวิธีเลือกหนังยางกันด้วย     
จะกลับไปเลือกใหม่ก็ไม่ทันเสียแล้ว  นอกจากเพื่อนร่วมรุ่นจะกระจัดกระจายหายบ้าง ตายบ้าง กันไปหมด   ดิฉันก็อาจจะเป็นลมหน้ามืดตอนเป่าก็ได้  ต่อให้เลือกยางได้เก่งก็เถอะ

[willyquiz]

ถ้าเป่ากันจนหอบแฮ่กๆ ละก็  แสดงว่าอาจารย์เลือกหนังยางไม่เป็น  ถ้าเลือกเป็นเวลาเป่ามันจะกระโดดเหยงเชียว
รับรองว่ากระโดดกบวงอื่นได้สบายๆ   ส่วนของเราถ้าไม่โชคร้ายเกินไป  วงยางของฝ่ายตรงข้ามจะติดขอบยางของเรา กบของเราไม่ได้  ถ้าเลือกวงยาง
ดีๆ แล้วใช้วิธีเล่นคลุกวงใน  รับรองได้ว่าอาจารย์ไม่แพ้ใครแน่ครับ

เพิ่งรู้เมื่อเวลาล่วงเลยมาจนปูนนี้  ว่าเขามีวิธีเลือกหนังยางกันด้วย     
จะกลับไปเลือกใหม่ก็ไม่ทันเสียแล้ว  นอกจากเพื่อนร่วมรุ่นจะกระจัดกระจายหายบ้าง ตายบ้าง กันไปหมด   ดิฉันก็อาจจะเป็นลมหน้ามืดตอนเป่าก็ได้  ต่อให้เลือกยางได้เก่งก็เถอะ

เป็นเทคนิกอย่างหนึ่งครับ  ถ้าเลือกไม่เป็น  มีหนังยางสักเท่าไรก็ต้องเสียให้ฝ่ายตรงข้ามหมดแน่ๆ  แม้แต่เล่นมอญซ่อนผ้าก็ต้องมีเทคนิก  ถ้ามัวแต่นั่งเหม่ออย่างเดียว  ก็คงถูก
ไล่ตีก้นอยู่ฝ่ายเดียว  ต้องคอยหมั่นสังเกตุสังกาว่าผู้ที่ถือผ้าเดินวนอยู่นั้นมีนิสัยเช่นไร  ซ่อนผ้าในลักษณะไหน เราที่เป็นฝ่ายนั่งอยู่จะได้รู้ตัวก่อน  มือที่ไพล่หลังอยู่จะได้ควานหาทัน
ถ้าถูกนำมาวางไว้ข้างหลังเรา  (รูปของอาจารย์น่ารักจังครับ)

[siamese]

ไม่รู้ว่าการกระโดดหนังยาง คงมีมานาน เดิมคงใช้เชือกในการเล่น การละเล่นนั้นจะแบ่งเป็นระดับ (Level) แต่บ้าน ๆ เรียกว่า "อี + ชื่อเรียกท่า"

เช่น อีหนึ่ง อีสอง อีสาม อีสี่ อีห้า หรือ อีข้อเท้า อีเท้า อีเข่า อีสะโพก อีสะดือ อีหัวไหล่ อีหัว เป็นต้น ซึ่งเรียกตามระดับความสูงของผู้เล่น โดยระดับความสูงระดับข้อเท้าและหัวเข่า ก็สามารถกระโดนได้ ส่วนระดับสูงกว่านี้ก็ใช้เท้ายกข้ามไปข้ามมา

[siamese]

การเล่นหม้อข้าวหม้อแกง

เป็นการละเล่นอย่างหนึ่งของเด็กไทย ที่จำลองเอาการประกอบอาหาร เครื่องครัว ผสานจินตนาการ นำเอาใบไม้ กิ่งไม้ ดอกไม้ที่สามารถย้อมสีได้ นำมาเล่น การเล่นไม่มีอะไรมาก เพียงแต่รู้จักคิดรายการอาหารประเภทต่างๆ เพื่อให้เพื่อนๆในกลุ่มทำกิจกรรมร่วมกัน

[เพ็ญชมพู]

ยังจำได้ไหม สมัยเด็ก ๆ เวลาเล่นกัน เราใช้อะไรแทนแบ๊งค์ยี่สิบ (สีเขียว) แบ๊งค์ร้อย (สีแดง) แบงค์พัน (สีขาว)

 

[siamese]

ยังจำได้ไหม สมัยเด็ก ๆ เวลาเล่นกัน เราใช้อะไรแทนแบ๊งค์ยี่สิบ (สีเขียว) แบ๊งค์ร้อย (สีแดง) แบงค์พัน (สีขาว)

 

คุณเพ็ญชมพู ทันได้ใช้แบงค์ ๑ บาท และ ๕ บาท ไหมครับ  แล้วคุณเพ็ญชมพูใช้อะไรแทนแบงค์ยี่สิบ แบงค์ร้อยละครับ 

[willyquiz]

ไม่รู้ว่าการกระโดดหนังยาง คงมีมานาน เดิมคงใช้เชือกในการเล่น การละเล่นนั้นจะแบ่งเป็นระดับ (Level) แต่บ้าน ๆ เรียกว่า "อี + ชื่อเรียกท่า"

เช่น อีหนึ่ง อีสอง อีสาม อีสี่ อีห้า หรือ อีข้อเท้า อีเท้า อีเข่า อีสะโพก อีสะดือ อีหัวไหล่ อีหัว เป็นต้น ซึ่งเรียกตามระดับความสูงของผู้เล่น โดยระดับความสูงระดับข้อเท้าและหัวเข่า ก็สามารถกระโดนได้ ส่วนระดับสูงกว่านี้ก็ใช้เท้ายกข้ามไปข้ามมา

เป็นการละเล่นที่ผมยอมแพ้เด็กผู้หญิงครับ  เด็กผู้หญิงกระโดดหนังยาง (ไม่ใช่เชือกนะครับ) ได้น่าดูสวยงามกว่าเด็กชาย  ท่าพับเพียบ  ท่าไขว้  หมุนสลับเท้า ฯลฯ ล้วนแล้ว
แต่น่าดูทั้งสิ้น  คนที่เก่งๆ มือหนึ่งปิดชายกระโปรง มือหนึ่งปิดอกเสื้อ  ยังสามารถกระโดดทรงตัวได้อย่างสวยงามไม่น่าเชื่อ  เด็กผู้ชายอย่างผมอย่างดีก็แค่กระโดดสูงเท่านั้น

[werachaisubhong]

หมากเก็บ
อุปกรณ์คือ ก้อนหิน หรือก้อนกรวดที่มีลักษณะกลม ๆ
วิธีการเล่น
ใช้สิ่งสมมติเป็นหมาก ๕ ก้อน เริ่มต้นด้วยการทอด คือ การเทปล่อยให้หมากทั้ง ๕ กระจายไปบนพื้นกระดาน ถ้าก้อนไหนอยู่ห่างถือเป็นตัวนำและขึ้นต้นด้วยหมากหนึ่ง คือ หยิบนำลูกไว้ต่างหากโยนขึ้นไป แล้วปล่อย ๔ ลูกกระจายบนพื้น ทีละลูก และรับลูกที่โยนให้ได้ในขณะเดียวกัน ถ้าเก็บได้หมดก็ต่อหมาก ๒ หมาก ๓ หมาก ๔ ต่อไปด้วยวิธีเล่นแบบเดียวกัน แต่ถ้าเก็บลูก ๓ ลูกพร้อมกัน เรียกว่า หมาก ๓ แล้วจึงเก็บอีก ๑ ลูก ถ้ารวมหมดเรียกว่าหมาก ๔ และลูกโยนนั้นจะตกไม่ได้ ถ้าตกนับเป็นตาย ต้องให้คนอื่นเล่นต่อไป หมากเก็บนี้มีวิธีเล่นพลิกแพลงหลายอย่าง เช่น การใช้มือซ้ายป้องและเขี่ยหรือเก็บหมากให้เข้าในมือทีละลูก ทีละ ๒ ๓ ๔ ตามลำดับ เรียกว่า "อีกาเข้ารัง" ถ้าเขี่ยไม่เข้าก็นับเป็นตาย ยังมี "อีกาออกรัง" "รูปู" ซึ่งใช้มือซ้ายรูปต่าง ๆ ถ้าใช้นิ้วกลางและหัวแม่มือยืนพื้น นิ้วอื่นปล่อยเป็นรูปเหมือนซุ้มประตู ก็เรียกว่า "อีกาออกรัง" ถ้าใช้นิ้วกลางกับนิ้วแม่มือขดเป็นวงกลมนิ้วชี้ชี้ตรง นิ้วนอกนั้นยันพื้นเป็นรูปเหมือนรูปู ก็เรียก "รูปู" ผู้เล่นต้องเก็บหมากลงในรูปู หรือเขี่ยออกนอกรังในขณะที่รับลูกโยนให้ได้พร้อมกัน การละเล่นชนิดนี้ต้องอาศัยการคาดคะเนให้ดี ในขณะโยนลูกว่าควรจะสูงต่ำเพียงใด ในการโปรยลูกว่าถึงกำหนดต้องเก็บเท่าไร จะได้โปรยให้หมากเหล่านั้นอยู่ชิดหรือห่างกันอย่างไร เพราะถ้ามือที่เก็บไปถูกหมากอีกลูกหนึ่ง ซึ่งไม่ได้อยู่ในแม่ที่กำหนดไว้ก็ถือเป็นตายเหมือนกัน เช่น หมากหนึ่ง ถ้าไม่โปรยให้ห่างกันเกิดมีหมาก ๒ลูกไปชิดกันเข้าก็ต้องพยายามเก็บลูกหมากลูกนั้นไม่ให้กระเทือนถึงอีกลูกหนึ่งถ้าถูกอีกลูกหนึ่งก็ถือว่าเป็น หรือถ้าเก็บหมาก ๒ เกิดไปชิดกัน ๓ ลูก ก็เก็บลำบาก ความสนุกอยู่ตรงคอยจ้องจับว่าใครจะตาย

[เทาชมพู]

กระโดดหนังยาง เป็นไงคะ   รู้จักแต่กระโดดเชือก
(นี่เราไปอยู่ที่ไหนมา  )

เคยเล่นหมากเก็บ    คนเก่งๆเขากวาด ๔ ลูกได้หมดในทีเดียวแล้วรับลูกที่ ๕ ซึ่งหล่นลงมาได้ทัน   ดิฉันกวาดได้ ๓ ลูกก็เก่งแล้ว

[siamese]

กระโดดหนังยาง เป็นไงคะ   รู้จักแต่กระโดดเชือก
(นี่เราไปอยู่ที่ไหนมา  )

เคยเล่นหมากเก็บ    คนเก่งๆเขากวาด ๔ ลูกได้หมดในทีเดียวแล้วรับลูกที่ ๕ ซึ่งหล่นลงมาได้ทัน   ดิฉันกวาดได้ ๓ ลูกก็เก่งแล้ว

กระโดดแบบนี้ครับ อ.

[เทาชมพู]

หมายถึงกระโดดไกลหรือคะ
เริ่มจำได้คลับคล้ายคลับคลา ว่าเคยโดดไกล ข้ามเส้น

[siamese]

หมายถึงกระโดดไกลหรือคะ
เริ่มจำได้คลับคล้ายคลับคลา ว่าเคยโดดไกล ข้ามเส้น

กระโดดเพื่อให้ตนเองข้ามเส้นหนังยางที่ขึงไว้เท่านั้นครับ แต่เมื่อถึงท่ายกมือพร้อมหนังสติ๊ก ท่านี้คงต้องเล่นกายกรรมหนักหน่อย ไปยืนไกลๆ แล้ววิ่งพร้อมกับตีลังกาเอาเท้าเกี่ยวหนังสติ๊กให้ได้