อัจฉริยะในการแต่งเพลงแบบนี้ ปัจจุบันมีใครเทียบเคียงได้บ้าง
ครูแจ๋ว เก่งจริง ๆ เพลงทำให้เห็นภาพ บรรยากาศ รวมทั้งเสียงรีดเรไรและธารน้ำไหลเอื่อย ๆ
ย้อนมาที่เส้นทางเรือไปสุพรรณอีกทีค่ะ
คลองมหาสวัสดิ์ ขุดจากตลิ่งชันไปออกแม่น้ำนครไชยศรี
เคยใช้เป็นเส้นทางเดินเรือ 2 ชั้น ไปสุพรรณใช่หรือไม่ค่ะ
ว่าด้วยเรือที่ไปสุพรรณกันก่อนจะว่าถึงเส้นทาง
"...ที่เรียกว่าเรือเมล์เขียว เรือเมล์แดง ก็ดูจากสีของเรือนั่นเอง เรือเมล์เขียวเป็นเรือของบริษัทคนไทย คือ
เรือหลวงมิลินท์ ส่วนเรือเมล์แดงเป็นของบริษัทฝรั่ง แม้จะใช้สีแดงเหมือนกัน แต่ต่างบริษัทก็จะใช้สีแดงต่างกัน
กล่าวคือ เรือของบริษัทสยามสตีมแพคเก็ตต์เป็นสีแดงเลือดหมู ของสยามมอเตอร์โบทเป็นสีแดงสด นอกจากจะมีป้าย
บอกชื่อบริษัทติดอยู่ข้างเรือแล้ว เรือแต่ละลำจะมีป้ายบอกชื่อท่าเรือต้นทางและปลายทางให้ผู้โดยสารทราบด้วย
เรือที่เดินเส้นทางระยะไกล เป็นเรือสองชั้นขนาดใหญ่ ชั้นบนจุผู้โดยสารได้ประมาณ 80-90 คน 9ส่วนชั้นล่างมี
ห้องเครื่องยนต์อยู่กลางลำเรือ พื้นที่ส่วนที่เหลือเป็นระวางบรรทุกสินค้าอุปโภคบริโภค ซึ่งในยุดนั้นยังนิยมบรรจุในกระบุง
ตะกร้า สินค้าที่บรรทุกเข้ากรุงเทพฯส่วนใหญ่จะเป็นพืชสวน ขาออกเป็นสินค้าจิปาถะ เช่น เสื้อผ้า เหล้า บุหรี่
อาหารแห้ง อาหารกระป๋อง เป็นต้น
ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 มีเรือโดยสารวิ่งรับส่งผู้คนอยู่บ้าง แต่ไม่สม่ำเสมอ เพราะน้ำมันขาดแคลน
ช่วงหลังสงครามบริษัทเรือของฝรั่งซึ่งถือว่าเป็นคู่สงคราม ถูกทางการยึดมาดำเนินการเองในรูปของบริษัทขนส่ง แต่
การบริหารไม่รัดกุม จึงขาดทุนและเลิกกิจการไปหลังสงครามโลกได้ประมาณ 10 ปี ส่วนเรือเขียวของหลวงมิลินท์ก็
เลิกกิจการไปเพราะเจ้าของชราภาพบริหารงานไม่ไหว สาเหตุอีกประการก็คือ เริ่มมีการสร้างถนนหนทางเพิ่มมากขึ้น
เป็นลำดับ ความสำคัญของการสัญจรทางน้ำจึงลดน้อยถอยลง เมื่อกิจการเรือเมล์เลิกไป ก็มีผู้ขอซื้อเรือเหล่านี้ไป
บรรทุกสินค้าบ้าง ไปทำแท่นขุดทรายในแม่น้ำบ้าง ไปทำร้านอาหารลอยน้ำแถวสะพานปิ่นเกล้า สะพานกรุงธนฯ หรือ
สะพานปรีดี-ธำรงที่อยุธยาบ้าง ที่ไปผูกเกยตื้นทิ้งไว้ตามข้างตลิ่งก็มีไม่น้อย เป็นที่น่าอนาถใจ..."
ที่มา free.7host07.com/phlib/intro5.html
