ม๊า...หนูจะกินติ๋มซำ: ทายปัญหาอาหารแต้ิจิ๋วในกรุงสยาม

[han_bing]

ส่วนขนมชนิดที่สอง ป่ายฟ่านเท๊า (白饭桃:bai fan tao) มีหน้าตาดังนี้ และมีที่มาจากเว็ปไซด์ดังนี้

http://www.chaofood.com/dish/dish_img.asp?imagefile=4117.jpg&dishname=%B0%D7%B7%B9%CC%D2

[han_bing]

ส่วนภาพแม่พิมพ์จะมีลักษณะดังนี้

ที่มาของภาพพิมพ์มาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://www.czbtv.com/cjzt/czcjxs/zhg/t20050204_7460.htm

[han_bing]

ส่วนภาพขั้นตอนการทำว่าจะวุ่นวายเพียงใด

ขอพิจารณากันเอง ที่มาของภาพคือ http://www.xx0754.com/viewthread.php?tid=353

[han_bing]

จากภาพแม่พิพม์ข้างต้น จะเห็นได้ว่าแตกต่างจากพิมพ์ของทางเหนือ

นี้คือภาพแบบทางเหนือ ข้าพเจ้าซื้อมาไว้ในครอบครองแล้ว

 

มีที่มาจากเว็ปไซด์นี้

http://item.taobao.com/item.htm?id=5029323345

[han_bing]

อันนี้เป็นอีกแบบหนึ่ง

มาจากเว็ปไซด์ดังนี้ http://item.taobao.com/item.htm?id=2799109008&frm=

[han_bing]

พิมพ์ประเืภทนี้มีการสลักหลายรูปทรง ใช้ทำขนมหมานโถ่วพิมพ์ลาย

ขนมหมานโถ่วนี้ ปรกติเรียกว่าหมานโถ่ว (馒头：man tou) ก็จริง แต่ว่าทางเหนืออาทิแถบซานตงซานตง (山东：shan dong) แถบเมืองเจียวตง (胶东：jiao dong) จะเีรียก "โปโป่" (饽饽：bo bo) แต่บางแห่งจะเรียกว่า "โปโป่" เฉพาะหมานโถ่วที่พิมพ์ลายสวยงามเท่านั้น

เดิมเป็นอาหารของชาวแมนจู ภายหลังเมื่อเข้ายึดครองจีนก็แพร่เข้ามาในหมู่คนจีน (โดยเฉพาะทางเหนือ ทางใต้ไม่ค่อยจะเห็น) เป็นหมานโถ่วตบแต่งอย่างสวยงาม

ข้อมูลนำมาจาก http://baike.baidu.com/view/291285.htm

และนี้คือภาพของ "โปโป่" อย่างงาม โดยนำภาพมาจาก http://www.haiyang2012.com/zh_cn/haiyang/ms/11082905/20100611/15977431.html

[han_bing]

ขนมชนิดนี้ เป็นขนมที่นิยมทำในช่วงวันปีใหม่แบบจีน

จริงๆคนนิยมกินก็แถบๆทางเหนือ สืบเชื้อสายจากพวกมองโกลและแมนจูจะชอบกันมาก

ภาพที่ท่านเห็นนี้เป็นของเมือง ไฮหยาง (海阳：hai yang)

[han_bing]

หากไม่ประสงค์นั่งปั้นก็จะนั่งพิมพ์แทน

นี้เป็นภาพของเมืองเจียวตง (胶东：jiao dong) ซึ่งทำขนมชนิดนี้กินกันในครอบครัว

[han_bing]

หรือไม่เข้าพิมพ์ จะปั้นเป็นรูปกลม แล้วสอดไส้พุทราจีนก็ได้

หรือจะปั้นเป็นรูปใดก็แล้วแต่ใจนึก

ภาพส่วนนี้นำมาจากเว็ปไซด์ http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/201101/96772.html

ผู้เขียนถ่ายรูปและอธิบายวิธีทำได้น่ารักมาก

ทำกันเองในครอบครัว

ภาพส่วนนี้คือก่อนนึ่งและหลังนึ่ง

[han_bing]

อันนี้เป็นรูปสัตว์แปลกๆ แต่มงคล เีรียกว่า "เซิงชง" ( 圣虫:sheng chong) แปลว่า หนอนหรือแมลงศักดิ์สิทธิ์ ปั้นขนาดเล็กเพียงใดเชิญดูจากภาพเปรียบเทียบกับขนาดเมล็ดพุทราจีน

อันนี้อย่าได้ประมาทไปว่าหน้าตาหน้าเกลียด มีตำนานคือ กาลครั้งหนึ่งมีเ้จ้าสาวจะไปแต่งงาน ระหว่างทางเจอหนอนน้อยอดอยากหนาวเหน็บอยู่ข้างทาง นางใจดีจึงนำมาอุ้มไว้ให้อบอุ่น ตอนนำขึ้นเกี้ยวเกี้ยวก็หนักมาก

เมื่อถึงบ้านสามีแต่งงานอะไรกันเรียบร้อย ด้วยความเป็นห่วงหนอนน้อยเลยถามแม่สามีว่า "แม่เจ้าขา ฉางของบ้านอยู่ไหน" แม่สามีได้ฟังก็ดีใจ คิดว่าลูกสะใภ้รู้จักถามเพราะต้องการดูแลบ้าน เลยพาไปดู นางจึงนำเอาหนอนน้อยไปไว้

ภายหลังในหมู่บ้านมีการทะเลาะกันเพราะการเก็บเกี่ยวไม่ได้ผล นางจึงขอให้แม่สามีเปิดฉางบริจาคทาน แม่สามีก็เห็นด้วย เปิดให้คนมาตักไป ตักได้เท่าไรก็ตัก แปลกแต่จริง หลังจากนั้นสามวัน ข้าวในฉางไม่ลดเลย ผลด้วยอิทธิฤทธิ์ของหนอนน้อย ที่ต้องการตอบแทนบุญคุณ

ภายหลังเลยทำขนมรูปหนอนน้อยไว้เป็นที่ระลึก ส่วนชื่อของขนมนี้ แฝงความหมายว่าให้ข้าวปลาบริบูรณ์ขึ้น

ตำนานนำมาจาก http://baike.baidu.com/view/77197.html?fromTaglist

ส่วนรูปที่ผ่านมานำมาจาก http://www.meishichina.com/Eat/Nosh/201101/96772_4.html

[han_bing]

อันนี้คือภาพพิมพ์ไม้ประดามี ผู้เขียนซื้อไว้เยอะเหมือนกัน

มาจากเว็ปไซด์นี้ http://item.taobao.com/item.htm?id=9833080864&frm=

[han_bing]

เรียนสมาชิกเรือนไทย

คราวนี้มาถึงคำถามต่อไปเจี้ยวกั่ว (酵粿：jiao guo) ซึ่งคนแต้จิ๋วใช้ศัพท์เฉพาะว่า "ฟากั่ว" (发粿：fa guo) ขนมชนิดนี้ใช่แต่คนแต้จิ๋วจะทำ คนในเขตวัฒนธรรมหมินหนานก็ทำกัน อาทิ ไต้หวั่น ฟูเจี้ยน

วิธีทำง่ายดายคือใช้แป้งข้าวเหนียว ผสมน้ำ ผสมแป้งฟูที่ใช้อบขนมปัง ผสมให้เข้ากัน หมักจนฟูแล้วนำไปนึ่ง โดยอัตราส่วนมีดังนี้

แป้ง ๑ ถ้วยตวง ต่อ น้ำ ๑ ถ้วยตวง และน้ำตาล ครึ่งถ้วยตวง เอาทุกอย่างผสมให้เข้ากัน มันจะเหลวๆ แล้วก็ใส่แป้งฟูลงไป กวนๆ ทิ้งไว้จนขึ้น (แต่ก็เหลวๆอยู่) นำไปใส่ถ้วย แล้วนำไปนึ่ง ประมาณ ๑๕ นาที

ขนมจะพองฟูขึ้นมาน่าตาหน้ากิน แถมหน้าจะแตกๆด้วย บางทีก็เติมจุดแดงๆไว้บนหน้าขนม

ปัจจุบันนี้มีการผสมแป้งสาลีลงไปด้วย

นี้คือขนมอะไรขอลองทายมา

(ผู้เขียนดูรูปแล้วเดาๆอยู่ว่าเมืองไทยเรียกว่าอะไร แต่นึกไม่ค่อยออก)

สวัสดี

ข้อมูลนำมาจากเว็ปไซด์นี้ http://baike.baidu.com/view/3368059.htm

[han_bing]

ทั้งนี้ขนมชนิดนี้จะทำกินเพื่อไหว้เจ้าในเทศกาลใหญ่ อาทิ เทศกาลตรุษจีน เทศกาลโคมไฟ วันที่ ๑๕ เดือน ๑ ตามปฏิทินจัีนทรคติแบบจีน (元宵节：yuan xiao jie) หรือเทศกาลฤดูหนาว ที่เป็นวันกลางวันสั้นที่สุดและกลางคืนยาวที่สุด อยู่ในช่วงวันที่ ๒๑ - ๒๓ ธันวาคมของทุกปี

นอกจากจะมีการแต้มจุดแดงบนขนมที่เมื่อสุกแล้วหน้าจะแยกออกมามองคล้ายกลีบดอกไม้บาน ยังมีการประทับคำมงคลลงไปด้วย อาทิ "ฟู่" (福: fu) ที่แปลว่ามั่งคั่ง หรือ โซว่(寿: Shou) ที่แปลว่าอายุยืน เรื่อยไปจนถึงเขียวลีมงคลแบบสี่ตัวอักษร อาทิ “答谢神恩” หรือ “合家平安”

และสุดท้าย จริงๆขนมนี้นอกจากแป้งข้าวเหนียวแล้ว ยังใช้แป้งข้าวเจ้าได้อีก และออกจะใช้เป็นหลักด้วย

ข้อมูลมีที่มาดังนี้

http://baike.soso.com/v9369956.htm

http://csms.czonline.net/chaoshiwenhua/2010-06-28/24537.html

http://www.hudong.com/wiki/%E9%85%B5%E7%B2%BF

[POJA]

เรียกว่า ขนมถ้วยฟู ค่ะ
เวลาเอาขนมนี้ไปไหว้ ก็คล้องกับชื่อ ชีวิตการงานจะเฟื่องฟู

[MCMLII]

คุณ Han Bing ขา

อย่าลืมค้นหาเรื่องตังเมหลอดที่กรอบ ๆ แล้วห่อแป้งปอเปี๊ยะมาให้ด้วยนะคะ

สงสัยในเมืองไทยจะไม่มีใครรู้จักและ ทำเป็นแล้ว หากพบที่เมืองจีน ช่วยเอาสูตรและวิธีทำมาให้ได้รู้บ้างนะคะ

อยากรู้จริง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ยังสับสนชื่อเรียก ตังเมหลอดดึงจากก้อนใหญ่แล้วตัดเป็นท่อนห่อใบตอง ตังเมแท่งต้องห่อด้วยแป้ง ตังเมตัดจากแผ่นแบนบนถาดทูนหัว ด้วยแผ่นเหล็กที่ใช้ตีเรียกลูกค้าไปในตัว


คนจีนเรียก 糖葱 จีนกลางว่าถังชง แต้จิ๋วว่าถึ่งชังครับ เอามาห่อแผ่นแป้ง ทั้งหน้าตาและรสชาติคล้ายๆกับโรตีสายไหมครับ

ตอนเด็กๆผมยังทันได้กิน แต่ไม่เห็นมานานมากแล้วครับ สันนิษฐานว่าพ่ายแพ้ต่อโรตีสายไหม เพราะอร่อยสู้ไม่ได้ และอาจจะทำยากกว่าด้วยครับ



ชมภาพเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ http://home.meishichina.com/space-269111-do-blog-id-151290.html

ชมวิธีทำได้ที่นี่ครับ