ชุดเจ้าสาวในวันวิวาห์

[เทาชมพู]

 เจ้าหญิงในประวัติศาสตร์ที่เลือกสีขาวเป็นสีชุดวิวาห์ก็มีอีกบ้างประปราย      เป็นการเลือกเฉพาะตัว    ไม่ขึ้นกับความนิยมของยุคสมัย
ต่อมาแฟชั่นเปลี่ยนเป็นตรงข้าม  สีขาวกลายเป็นสียอดนิยม ในยุค "เอมไพร์" ของฝรั่งเศส  คือหลังปฏิวัติใหญ่ของฝรั่งเศส ในค.ศ. 1789    ซึ่งตรงกับยุครีเจนซี่ของอังกฤษ คือปลายศตวรรษที่ 18   

แฟชั่นผู้หญิงยุคนั้นคือนิยมสวมผ้ามัสลินหรือผ้าป่านบางสีขาว  ต่อใต้อกแล้วกระโปรงแคบๆทิ้งตัวลงถึงเท้า    ถ้าใครเคยดูหนัง Pride and Prejudice  ก็จะเห็นว่าอยู่ในยุคนี้ละค่ะ ใช่เลย

[เทาชมพู]

ในเมื่อผู้หญิงทั่วไปนิยมสีขาว หรือสีอ่อนๆ เป็นหลัก     ในวันวิวาห์ พวกเธอก็เลยแต่งชุดขาวที่ดีที่สุดที่มี    ชุดเจ้าสาวก็เลยพลอยเป็นสีขาว   เห็นกันได้ทั่วไป    

[เทาชมพู]

     ในยุคที่เจ้าสาวแต่งขาวแบบง่ายๆ เรียบๆ  กันทั่วเมือง   ก็มียกเว้นว่าเจ้าสาวสำคัญองค์หนึ่ง ชื่อเจ้าหญิงคาโรลีนแห่งบรันสวิค ข้ามจากบ้านเมืองเธอมาเสกสมรสกับมกุฏราชกุมารของอังกฤษ    วันวิวาห์ ทรงแต่งองค์ฟู่ฟ่าอลังการจนเป็นที่บันทึกลงในประวัติศาสตร์   แทนที่จะเลือกสีขาวเบาๆบางๆอย่างคนอื่น   ก็ทรงเลือกชุดสีเงิน ตัดด้วยผ้าเนื้อบางและลูกไม้   มีเสื้อคลุมกำมะหยี่ขลิบขนเออร์มินสวมทับอีกที

[เทาชมพู]

เออร์มิน (ermine) เป็นขนสัตว์สีขาว แต้มจุดดำ   นิยมนำมาขลิบเสื้อคลุมในพระราชพิธี   คนที่สวมเสื้อขลิบขนเออร์มินมักจะเป็นกษัตริย์หรือเจ้านายใหญ่โต  หรือถ้าเป็นพระในศาสนาคริสต์ก็ระดับบิ๊ก    แล้วก็ไม่ได้ใส่พร่ำเพรื่อไปทุกงาน   ใส่เฉพาะพระราชพิธีประกอบการแต่งกายเต็มยศ
ขนสัตว์ที่เมื่อก่อนถือว่าเป็นของแพง ก็มีขนมิ้งค์ ขนเสือดาว  ขนเซเบิลสีดำของรัสเซีย    นำมาเป็นเสื้อคลุมสวมไปงานของผู้หญิงไฮโซทั้งหลาย    ถือกันว่าหรูหรากว่าเครื่องเพชร    ต่อมาเมื่อสี่ห้าสิบปีมานี้    สัตว์ป่าชักร่อยหรอเพราะกลายมาเป็นเสื้อกันหมด  ก็มีการรณรงค์เพื่ออนุรักษ์สัตว์ป่า   เสื้อขนสัตว์เหล่านี้ก็ค่อยๆหายไป  ไม่เป็นที่นิยมกันอีก

ยังไม่ได้เอาสัตว์พวกนี้ไปใส่ไว้ในกระทู้สัตว์ประหลาด     ไม่รู้ด้วยว่าเออร์มินมันเป็นสัตว์วงศ์ไหน   ได้แต่เอาขนสัตว์มาให้ดูกันค่ะ

[เทาชมพู]

เจ้าหญิงชาร์ล็อตต์ พระธิดาของเจ้าหญิงคาโรลีน สืบทอดการแต่งกายอลังการมายิ่งกว่าเสด็จแม่เสียอีก ในวันวิวาห์    ทรงเลือกชุดวิวาห์ตัดด้วยผ้าลาเม่  สีเงินเหมือนกัน   ซับในด้วยผ้าไหมขาวและขลิบลูกไม้สีเงิน
ผ้าลาเม่เป็นผ้าฝรั่งเศส  ในเนื้อผ้าแทรกด้วยเส้นโลหะเล็กๆสีเงินหรือทอง   คงจะคล้ายผ้าโหมดหรือผ้าตาดของเรา

[เทาชมพู]

ขึ้นศตวรรษที่ 19 คือค.ศ. 1800 เป็นต้นไป     ชุดเจ้าสาวก็เริ่ิ่มมี  veil หรือผ้าคลุมผมเป็นส่วนประกอบ เช่นเดียวกับถุงมือยาว   แฟชั่นนี้เริ่มในอังกฤษก่อน แล้วค่อยไปนิยมกันที่ฝรั่งเศส     โครงสร้างของเสื้อยังเป็นทรงเอ็มไพร์เหมือนเสื้อในโอกาสธรรมดา   แต่ว่าเริ่มประดับประดาอลังการขึ้นว่าเป็นเสื้อในโอกาสพิเศษ

[เทาชมพู]

จากนั้นก็มาถึงชุดวิวาห์คลาสสิคที่เป็นต้นแบบของชุดเจ้าสาวทั่วโลกในปัจจุบัน  คือชุดวิวาห์ของพระราชินีนาถวิคตอเรียน

ตอนที่ควีนวิคตอเรียขึ้นครองราชย์   ประชาชนอังกฤษค่อนข้างจะเห่อพระราชินีนาถสาวสวยพระชนม์แค่ 18     เพราะก่อนหน้านี้ 3 รัชกาลมีแต่กษัตริย์แก่ๆที่เก็บพระองค์ทำอะไรประหลาดๆ    พระเจ้าจอร์ชที่ 3  ก็เสียพระสติ   พระเจ้าจอร์ชที่ 4 และพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 ก็ไม่ทรงเป็นที่นิยมเท่าไรในเรื่องส่วนพระองค์
ความนิยมของประชาชนพุ่งสูงขึ้น  เมื่อพระราชินีนาถวิคตอเรียทรงเลือกพระสวามีด้วยพระทัยรัก   ไม่ได้ถูกจับคู่กันด้วยเหตุผลทางการเมืองอย่างในยุคก่อนๆ   เจ้าชายอัลเบิร์ตเชื้อสายเยอรมันนั้นก็ทรงหล่อเสียด้วย    วันวิวาห์ของสองพระองค์จึงเป็นเหตุการณ์พิเศษ ให้ตื่นเต้นฮือฮากันไปทั่วยุโรป ไม่เฉพาะแต่อังกฤษ
ชุดวิวาห์ที่ควีนทรงเลือก คือเสื้อกระโปรงยาวลากพื้นสีขาว  ออกแบบพิเศษเพื่อโอกาสนี้    ก็กลายมาเป็นแบบฉบับให้สาวน้อยสาวใหญ่ยึดเป็นชุดเจ้าสาวสืบกันต่อมา

[เทาชมพู]

เจ้าสาวสมัยวิคตอเรียน  แต่งขาวเหมือนกัน

[เทาชมพู]

ในยุคนี้เอง เห็นชัดว่าชุดเจ้าสาวแตกต่างไปจาก Sunday best ของสาวๆ  โดยเฉพาะเวลคลุมผม

[เทาชมพู]

จากนั้นชุดเจ้าสาวก็ลงตัว ว่าเป็นสีขาว มีผ้าคลุมผมยาวเป็นผ้าบางเบา หรือผ้าลูกไม้     อาจจะยาวมากจนลากพื้นไปอีกหลายเมตร
หรือสั้นแค่กระโปรงก็ได้
ชุดเจ้าสาวชุดนี้เป็นของสาวชาวบ้านชั้นกลาง  ไม่หรูหรานัก   ถ่ายประมาณ 1850  อยู่ในสมัยวิคตอเรียน

[เทาชมพู]

กลับไปเปิดแฟ้มที่เก็บรูปไว้   เจอรูปควีนวิคตอเรียในชุดวิวาห์สีขาวเลยนำมาให้ชมกัน    ศิลปินวาดพระพักตร์ได้อ่อนหวาน และพระภูษาก็สะอาดโปร่งเบาน่าทะนุถนอม  
มาลาบนพระเศียรคือดอกส้มค่ะ  เป็นดอกไม้ของเจ้าสาวมาตั้งแต่ยุคโรมัน

[เทาชมพู]

เจ้าสาวกับเพื่อนเจ้าสาว สมัยปลายศตวรรษที่ 19

[เทาชมพู]

สิ่งที่น่าสังเกตคือเจ้าสาวมีชุดเจ้าสาวลงตัวเป็นแบบแผนแล้ว  แต่เจ้าบ่าวยังไม่มีชุดเจ้าบ่าวโดยเฉพาะ   ยังคงสวมชุด Sunday best หรือชุดโก้ที่สุดและเป็นทางการที่สุดเท่าที่มีอยู่

[เทาชมพู]

จบรัชสมัยของพระราชินีนาถวิคตอเรีย   ถึงสมัยพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ ๗  พระราชโอรส  ต้นศตวรรษที่ 20   เรียกว่าสมัยเอ็ดเวิร์ดเดียน ตรงกับปลายรัชกาลที่ 5   ชุดเจ้าสาวก็ยังเดินตามรอยของวิคตอเรียนอยู่
ชุดบนเป็นวิคตอเรียน  ชุดล่างเป็นเอ็ดเวิร์ดเดียน ค่ะ

[เทาชมพู]

    ขอสลับฉากจากอังกฤษมาอเมริกา   
    ในศตวรรษที่ 19  สหรัฐอเมริกายังไม่เป็นมหาเศรษฐีอย่างต่อมาเมื่อหลังสงครามโลกครั้งที่ 2   คนอเมริกันส่วนใหญ่ยังเป็นคนยากจนจากยุโรปที่ข้ามทะเล มาตายเอาดาบหน้า     ส่วนพวกลงหลักปักฐานก่อนหน้านี้ก็คือพวกอพยพมาก่อน   คนรวยมีอยู่กลุ่มหนึ่งแถวนิวยอร์คและทางตะวันออก    ส่วนที่กระจายๆออกมาอยู่ทางรัฐอื่นๆก็เป็นชาวไร่ชาวนา หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน กันทั้งนั้น    ทางใต้คือพวกเศรษฐีเจ้าของไร่นาที่หมดเนื้อหมดตัวไปตั้งแต่สงครามกลางเมืองเหนือและใต้ สมัยเลิกทาส
    ในเมื่อชีวิตความเป็นอยู่ส่วนใหญ่ยังแค่พอหาใส่ปากท้อง      พิธีแต่งงานของชาวบ้านอเมริกันจึงห่างไกลจากอลังการ  ส่วนใหญ่จะเชิญนักเทศน์มาประกอบพิธีกันง่ายๆในบ้านของเจ้าสาว      ตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวเองก็แต่งชุดที่ดีที่สุดที่มี  จาก 2-3 ชุดที่มีอยู่   เจ้าสาวเย็บเสื้อเอง   ถ้าแต่งงานกันในฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อน  เจ้าสาวก็เย็บชุดวิวาห์ด้วยผ้าฝ้ายหรือผ้าป่านสีอ่อน    พอแต่งงานเสร็จแล้วก็นำมาสวมในโอกาสอื่นได้อีก  ไม่แขวนไว้เฉยๆ
   โดยมากเสื้อกับกระโปรงจะแยกเป็นสองชิ้น  เพื่อแยกกันสวมกับเสื้อหรือกระโปรงตัวอื่นได้