ชุดเจ้าสาวในวันวิวาห์

[เทาชมพู]

รูปสองรูปข้างล่างนี้คือเจ้าสาวอเมริกัน
คนแรกอยู่ในฐานะประหยัดทรัพย์   เสื้อชุดวิวาห์ของเธอจึงเป็นชุด Sunday best  เช่นเดียวกับชุดของเจ้าบ่าว    ชุดนี้สามารถสวมในการไปโบสถ์วันอาทิตย์    เดินทางไปไหนมาไหน  ทำงาน(เช่นสอนหนังสือ หรือขายของ) ได้หมด เป็นชุดอเนกประสงค์ที่เรียบร้อยและภูมิฐาน   สีเข้ม  เพื่อจะได้ไม่ดูสกปรกง่าย
คนที่สองอยู่ในฐานะมีอันจะกินขึ้นมาหน่อย    จึงได้สวมชุดเจ้าสาวที่ฟู่ฟ่าเป็นพิเศษกว่าเจ้าสาวคนแรก  มีเวลคลุมผมเป็นพิธีรีตอง  เสื้อกระโปรงแบบนี้ก๊อปจากชุดเจ้าสาวของคนรวย แต่คงจะเย็บเองจึงไม่หรูหรา  เสื้อกระโปรงแยกเป็น ๒ ชิ้น สวมกับชุดอื่นได้  เช่นเสื้อ เลาะช่อดอกไม้เอามาแต่งกับกระโปรงดำ  ก็กลายเป็นชุดทำงานธรรมดาๆ   กระโปรงเอาไปสวมกับเสื้อตัวอื่นก็เป็นชุดไปงานปาร์ตี้ได้

[เทาชมพู]

สงครามโลกครั้งที่ 1  เป็นจุดหักเหทางวัฒนธรรมหลายๆอย่างของยุโรป   ชาวบ้านไม่เคยเห็นการเข่นฆ่าประหัตประหารกันระหว่างประเทศต่อประเทศมากเท่านี้มาก่อน  ซากความสูญเสียเหลือคณานับ    อาณาจักรใหญ่แตกแยกเป็นแคว้นเล็กเมืองน้อย   
ยุคใหม่เริ่มขึ้นหลังสงครามโลกสิ้นสุดลง  ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว    วัฒนธรรมและค่านิยมเดิมๆก่อนหน้านี้ไม่สามารถรองรับโลกที่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงได้อีก   รวมทั้งชุดเจ้าสาวด้วย
ผู้หญิงหลังสงครามโลก ถอดเครื่องแต่งกายยาวรุ่มร่าม ประดับประดารุงรัง  และรัดรึงตรึงตราร่างกายราวกับตราสังข์ออกไป  เป็นคล่องแคล่วกระฉับกระเฉงมากขึ้น  เรียบง่ายขึ้น      แฟชั่นใหม่ หลวมสบาย ตัดง่ายๆ  กระโปรงสั้นขึ้นให้ก้าวเดินสะดวกไม่ต้องปล่อยชายกวาดฝุ่นตามถนน      แต่ก็ยังคงรักษาเค้าเดิมไว้ที่เวลคลุมผม  บางเบา แต่สั้นขึ้น ดูกะทัดรัด  ไม่เปลืองผ้าหลายสิบเมตรอย่างเมื่อก่อน

[เทาชมพู]

เจ้าสาวหลังสงครามโลกครั้งที่ 1  กับคุณพ่อ (ไม่ใช่เจ้าบ่าว) ระหว่างเดินไปโบสถ์
เสื้อชุดเจ้าสาวของเธอน้ำหนักเบากว่าเจ้าสาวยุคก่อนสงครามมาก

[เทาชมพู]

ภาพข้างบนนี้ คือแฟชั่นเจ้าสาวที่มาของพระรูปข้างล่างนี้ค่ะ

[เทาชมพู]

สงครามโลกครั้งที่ 2 เริ่มขึ้นในค.ศ. 1942 ยาวนานถึง 6 ปี   ชีวิตหนุ่มสาวชาวยุโรปและอเมริกาก็ระส่ำระสาย    ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะรอดชีวิตมาเข้าพิธีวิวาห์ได้หรือไม่    ชุดแต่งงานจึงเป็นชุดเรียบๆ  
บางคนก็ฉุกละหุกจนไม่ตัดเย็บชุดวิวาห์เองด้วยซ้ำ   แต่งตัวธรรมดาเข้าโบสถ์ไป

[เทาชมพู]

หลังสงครามโลกครั้งที่้ 2   มีแฟชั่นใหม่เป็นกระโปรงยาวบาน สูงระดับข้อเท้า  หรือเหนือกว่านิดหน่อย ไทยเรียกว่ากระโปรงนิวลุค  ส่วนฝรั่งเรียกความยาวขนาดนี้ว่า ballerina length  ถ้าหากว่าเขยิบสูงขึ้นไปครึ่งน่องเรียกว่า tea length   
ชุดเจ้าสาวของคนชั้นกลางทั่วไป ก็รับแฟชั่นนี้มาเป็นกระโปรงของเจ้าสาววันวิวาห์

[เทาชมพู]

ข้างบนนี้คือประวัติชุดเจ้าสาวของผู้หญิงธรรมดาๆทั่วไป   แต่ถ้าเป็นเจ้านายหรือสตรีดังๆ  ชุดเจ้าสาวก็ยังอลังการ เต็มยศเหมือนย้อนกลับไปสมัยวิคตอเรียนอีกครั้ง  คือเป็นชุดที่สวมใส่กันครั้งเดียวในชีวิต   กระโปรงยาวลากพื้น   ผ้าคลุมผมก็สวยวิจิตรตระการตา  
เช่นชุดวิวาห์ของควีนเอลิซาเบธกับเจ้าชายฟิลิป พระสวามี ในค.ศ. 1947

[เทาชมพู]

อีกรูปหนึ่ง

[เทาชมพู]

ชุดวิวาห์ของเจ้าหญิงเมรี่แห่งเดนมาร์ค

[เทาชมพู]

ชุดวิวาห์ของควีนโซราย่า เมื่อเข้าพิธีอภิเษกกับพระเจ้าชาร์ปาเลวีแห่งอิหร่าน 

[เทาชมพู]

ชุดวิวาห์ของเกรซ เคลลี่ เมื่อเข้าสู่พิธีอภิเษกกับเจ้าชายไรเนียร์แห่งโมนาโค ค.ศ. 1956

[เทาชมพู]

เจ้าบ่าวหน้าตาเป็นอย่างนี้ค่ะ

[เทาชมพู]

ชุดวิวาห์ของเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งอังกฤษ  เมื่อเข้าสู่พิธีสมรสกับนายโทนี่ อาร์มสตรอง โจนส์   ซึ่งควีนเอลิซาเบธทรงแต่งตั้งเป็นเอิร์ลแห่งสโนว์ดอน

[เทาชมพู]

เจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตกับพระสวามี    สตรีในชุดสีฟ้าคือควีนเอลิซาเบธ

[เทาชมพู]

ชุดวิวาห์ในปี 1962  ของเจ้าหญิงโซเฟียแห่งกรีซ และเจ้าชายฮวน คาร์ลอส ซึ่งต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าฮวน คาร์ลอสแห่งสเปน