เอาใจลุ้นในการแปะภาพ ในที่สุดก็สมหวัง

หน้ากาล เป็นเพียงชื่อในบรรดาหลายๆชื่อที่ใชเรียกสัตว์ประหลาดชนิดหนึ่งที่ปรากฎอยู่บนซุ้มประตู ทับหลังต่างๆ คติของหน้ากาลคือ "การกลืนกินเวลา" เป็นการสอนคติธรรมให้เราไม่ประมาท แม้เวลายังถูกกลืนกินได้ ดังนั้นมนุษย์เราควรต้องเร่งทำความดีไว้ครับ
ชื่อที่มาของหน้ากาล
๑. กาละ (Kala) เป็นสัญญลักษณ์แห่งการเวลา
๒. เกียรติมุข หรือ กีรติมุข (Kirtimukha) แสดงออกในรูปหน้าสัตว์ผสมคน เป็นลักษณะใบหน้าที่พองด้วยลมหายใจ แสดงอำนาจมากมาย
๓. คราส - ปัตติกา (Grasa - Pattika) ใช้เรียกหน้ากาลที่เรียงติดต่อซ้ำกันอยู่บนฐานศาสนสถาน ซึ่งหมายถึง ผู้กลืน หรือ บดบังรัศมี มีความหมายเดียวกับ ราหู
๔. ราหุมุข - มาลา (Rahumuka - mala) ใช้เรียกหน้ากาลที่ปรากฎบนบันไดทีฐานศาสนสถานในอินเดียใต้ และเรียกต่อมาว่า ราหู
๕. สิงหะ - มุขะ (Simha - mukha) ใช้เรียกหน้ากาลที่หน้าอย่างสิงโต มีเขา ๓ เขา แสดงความโกรธ แก้มพองเป็นถุง
๖. เต้าเจ้ (T'ao T'ieh) เป็นลักษณะเดียวกับเกียรติมุขหรือหน้ากาล ในลักษณะการกลืนกิน เกิดในประเทศจีน
๗. มนุษย์เขียว พบในศาสนสถานของอังกฤษ
๘. ตะมัส (Tamas) เป็นชื่อหนึ่งของราหู เป็นลูกของสิงโตตัวเมีย หมายถึง ความมืดและความตาย
๙. สวรภาณุ (Svarbhanu) เป็นชื่อของราหู หมายถึงความยิ่งใหญ่ สามารถควบคุมบดบังดวงอาทิตย์
๑๐. พนัสปติ (Vanaspati) เทพเจ้าแห่งแสง
๑๑. อสุระ (Asura) มีความหมายเช่นเดียวกับเกียรติมุข