อันเรื่องราวที่รูปกล่าวเทศน์
ถึงหญิงวิเศษสูงใหญ่หนักหนา
บัดนี้ตัวเจ้าสาวพรหมา
พักเรือนปั้นหยาอยู่สำราญ
มีนามสำคัญตรอกกัปตันบุช
รูปบอกสิ้นสุดตามหลักฐาน
เมื่อใครอยากยลตำบลบ้าน
ต้องเสียค่าผ่านประตูเข้าไป
ตั้งแต่โมงเช้าเที่ยงครึ่งกว่าๆ
เก็บยี่สิบห้าไม่ต้องสงสัย
บ่ายสี่โมงสามทุ่มต่อไป
หนึ่งบาทต้องให้ตามอัตรา
เพราะเป็นคนเช่นชนประหลาด
สลึงหรือบาทต้องให้เขาหนา
ต้องทูนหัวให้อยากได้ยลตา
ที่เขาพาลงมาก็เพราะหวังสตางค์
โอ้โอ่เจ้านางสาวพรหมา
เอากำเนิดมาผิดเยี่ยงอย่าง
แปลกกว่ามนุษย์สุดสำอาง
สิริรูปร่างเขาก็ปานกัน
ส่วนสาวพรหมาแม่หน้ามน
เจ้ามาเป็นคนดูค่อนข้างขัน
รูปเจ้าเป็นทรัพย์ย่อมนับตั้งพัน
เป็นบุญเจ้านั้นที่ได้เกิดมา
โปรดแม่โปรดพ่อเหล่ากอเครือญาติ
ให้สมหมายมาดพ้นอนาถา
เป็นคุณสมบัติที่จะวัฒนา
เห็นเจ้าดีกว่าชนทั้งปวง
แต่ดีไม่กว่าวงศากษัตริย์
นั่นคุณสมบัติยิ่งยศใหญ่หลวง
ส่วนสาวพรหมาสุดาดวง
ไม่ดีเลยล่วงพระวรวงศ์
แต่ส่วนตัวของรูปก็ยอมตกลง
สลึงต้องส่งค่าผ่านประตู
รูปคิดสงสารแต่สุดสวาท
เจ้าจะมาขาดเสียด้วยเนื้อคู่
จะหาสูงสมเทียบเทียมโฉมตรู
ก็หายากอยู่เห็นบ่มีเลย
สงสารนางวันกับท่านายพา
เมื่อมีธิดายังไร้ลูกเขย
ถึงจะมีคู่เข้ามาชูเชย
จะกอดจะเกยกันท่าไร
หญิงทั้งหลายจะหมายมาเปรียบ
คงหาเทียบสาวพรหมาไม่ได้
จะเข้าเทียบหลังก็บังหัวไหล่
เทียบหน้าทรามวัยก็บังมิดกัน
ใครเปรียบพรหมาท่าแพ้หลุดลุ่ย
รูปไม่แกล้งคุยแพ้ชั้นปลาสลิด
คงย่อมกว่าของนารีกะจิริด
แพ้กันสนิทสิ้นทุกสิ่งไป
แพ้สูงแพ้โตแพ้โย้ยาวกว้าง
แพ้กันทุกอย่างไม่ต้องสงสัย
แพ้รกรุงรังของข้างภายใน
แพ้หลุดกันไกลไม่ไหวจริงเจียว
สุ้มเสียงกระแสมันแพ้กันหลุด
แพ้กันสิ้นสุดแพ้แรงแพ้เรี่ยว
แพ้ทั้งปากบึงโตตึงบานเบี้ยว
แพ้ทั้งงาเขี้ยวที่อยู่ภายใน
แผ่นดินสยามพระรามที่หก
รูปจะหยิบยกขึ้นแถลงไข
เกิดคนประหลาดขึ้นในชาติไทย
ไม่น้อยหน้าใครต่างชาติต่างแดน
ศิวิไลซ์เรืองทุกหัวเมืองแมน
มิได้ขาดแคลนสิ่งของสำคัญ
เป็นบุญสมภารรัชกาลที่หก
ไม่ต่ำไม่ตกไปสิ้นทั้งนั้น
ศิวิไลซ์เลิศประเสริฐครามครัน
ทั้งโพยภยันต์ไม่มาแผ้วพาน
เรื่องคนประหลาดมีชาติสกุล
เกิดมาเพราะบุญพระจอมสถาน
จะปรากฏยิ่งในศฤงคาร
ด้วยบุญญาธิการของพระราชา
.....
