"ลอร์ดหลุยส์ กับ เมืองไทย" สุกิจ นิมมานเหมินท์ เขียนใน บุพพการีบูชา

[Wandee]

      แต่อย่างไรก็ดี     เรื่องข้าวนั้นหาได้มาง่ายๆอย่างคำมั่นสัญญาของคนไทยไม่    เพราะประเทศไทยก็เหมือนประเทศอื่น ๆในภาคอาเซียอาคเนย์

ที่กำลังต้องการสินค้าสำเร็จรูป   เพราะฉะนั้นจึงได้เกี่ยงทำนองยื่นหมูยื่นแมว         ไม่ค่อยปล่อยข้าวออกมาง่าย ๆ          ทางการไทยได้ชี้แจงแก้ว่า

การทำนาปีนั้นไม่ได้ผลดีดังคาด         และ ม.ร.ว. เสนีย์ ฯ ซึ่งลอร์ดหลุยส์ได้ทำความตกลงกันก็พ้นจากตำแหน่งไปเสีย       และฝ่ายไทยก็

เรียกร้องเอาราคาข้าวสูงขึ้น   เพื่อแลกเปลี่ยนกับสินค้าบริโภค     ซึ่งเป็นเหตุการณ์ให้ลอร์ดหลุยส์ได้แผลงสุภาษิตจาก (Right is might)

"ธรรมคืออำนาจ"  มาเป็น "ข้าวคืออำนาจ" (Rice is might)


       หลังจากนั้นอีกหนึ่งเดือน  ลอร์ดหลุยส์ก็เวียนมาเยือนประเทศไทยอีก   ครั้งนี้ไม่ได้มาเป็นทางการ  จึงได้พาภรรยาและบุตรสาวที่ชื่อ แพตริเชียมาด้วย

ผู้แต่งหนังสือเล่มนี้  เวลานั้นได้มีโอกาสสนทนากับรัฐมนตรีไทยหลายท่าน        ซึ่งต่างคนก็ต่างสรรเสริญเยินยอลอร์ดหลุยส์กันอย่างยกใหญ่เท่า ๆ กับที่

ต่างก็ได้พยายามหนักหนาในอันที่จะไม่ส่งข้าวให้อังกฤษ          แต่ข้อแก้ตัวอันหนึ่งที่นับว่าไม่เลวเลย   เป็นข้อแก้ตัวของนายกรัฐมนตรีไทยขณะนั้นที่กล่าวว่า

ตามชนบทท้องถิ่นห่างไกลออกไปนั้น   มีหลายครอบครัวที่แต่ละครอบครัวมีผู้ชายหลายคน   แต่ว่าแต่ละครอบครัวนั้นมีกางเกงอยู่ตัวเดียว    ฉะนั้น

เมื่อถึงเวลาเกี่ยวข้าว  ก็ต้องเปลี่ยนกันไปเกี่ยวทีละคน   เพราะมีกางเกงตัวเดียวเท่านั้น        ดังนั้น  ถึงแม้ว่าจะมีข้าวเต็มท้องนาก็ตาม

เพียงแต่ในกรุงเทพ ฯ เท่านั้นก็ยังมีข้าวไม่พอกินเสียแล้ว


       หลวงประดิษฐ์​ฯ ก็เคยพูดเล่น ๆ กับข้าพเจ้าว่า       ถ้าประเทศสหรัฐอเมริกาไม่รีบส่งสินค้าสำเร็จรูปมาให้ประเทศไทยแล้ว

บางทีคนไทยก็อาจจะคิดว่า "อาเซียสำหรับชาวอาเซีย"  นั้นเป็นความคิดที่ไม่เลวนัก


       ภายหลังข้าพเจ้าทราบว่าลอร์ดหลุยส์ได้พบนายกรัฐมนตรีคนใหม่   และได้รับคำรับรองว่าคราวนี้จะปฎิบัติตามข้อตกลง  และจะรีบส่งข้าวให้โดยไม่มีการชักช้า

[Ruamrudee]

มาลงชื่อเข้าเรียนค่ะ ขอบพระคุณที่นำแต่เรื่องดี ๆ หายากมาให้ได้อ่านกันนะคะคุณวันดีที่เคารพ

[Wandee]

ฮั่นแน่!    สวัสดีค่ะคุณร่วมฤดี

       ตั้งแต่ฟังความรู้เรื่อง  ก็มีความเคารพในตัว อาจารย์สุกิจ  นิมมานเหมินทร์ และครอบครัวของท่านตลอดมา

พอเริ่มตามหาหนังสือ  ก็รับฟังมาว่าท่านเป็นนักคิดนักเขียนนักประวัติศาตร์ศาสนาที่ยิ่งใหญ่ของเรา    เรื่องราวของท่าน

ก็ไม่ทราบมากนัก       ทราบแต่ว่าท่านเป็นนักสะสมหนังสือเก่าที่ยิ่งใหญ่   หนังสือเอก ๆ ของท่านไปอยู่ที่ไหนก็พอทราบ

แต่ไม่มีทางเข้าถึง          ไม่ใช่แต่ตัวท่านและครอบครัวของท่านจะเป็นนักอ่านเท่านั้น  ญาติของท่านก็เป็นนักอ่านผู้ยิ่งใหญ่

มีพระเดชพระคุณกับคนรุ่นหลังที่พิมพ์หนังสือแจก  ตกทอดมาเป็นสมบัติที่หวงแหน


       บทความของท่านไม่เคยอ่านเลยค่ะ  เพราะไม่ได้ศึกษาวิทยาการ

       เห็นหนังสือเล่มนี้  มีประวัติของบิดามารดาท่าน  ก็นำมาลง  เพื่อบางท่านอาจจะใช้ประโยขน์ได้สืบไป

       เรื่องของท่านกำลังจะจบแล้วค่ะ          อยากจะชวนคุยเรื่องลอร์ดหลุยส์ต่อไปอีกสักหน่อย  เพราะความเป็นมานั้นก็คงหาอ่านได้อย่างง่ายดาย

แต่กี่คนจะทราบว่า  ท่านเก็บพระรูปของพระพี่นางของแอนนาสเตเขียไว้ข้างที่บรรทมจนวาระสุดท้าย         อาจจะเป็นความประทับใจครั้งแรกของท่าน

เห็นสหายนำพระรูปและหนังมาลงก็เลยไปอ่านหนังสือต่อ


       ตอนหนุ่ม ๆ  ท่านมีรูปโฉมสง่างามเหลือที่จะกล่าว

[Ruamrudee]

อัครราชทูตไทย  ซึ่งเป็นคนแบบบางร่างน้อบ  หน้าเกลี้ยง เสียงแหลม  แถมมีสำเนียงกระเดียดเป็นชาวอ๊อกซฟอร์ดเสียด้วย   และท่านรัฐมนตรี

ต่างประเทศ คอร์เดล ฮัล (Cordell Hull)     เขาเล่ากันว่า  อัครราชทูตไทยได้มาพบท่านรัฐมนตรีต่างประเทศเพื่อนำความมาแจ้งด้วยน้ำตาอันฟูมฟาย

ทูตไทยท่านนี้ คือ ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช ใช่ไหมคะ ช่าง "แสดง" บทโศกเก่งมาก นักแสดง กู้บ้านเมืองได้เหมือนกันนะคะ

ดิฉันรู้จัก อ.สุกิจ เพราะสมัยเป็นนักเรียน ชื่อท่านเกี่ยวข้องกับตำราเรียน และกระทรวงศึกษาธิการ ต่อมาก็ทราบว่า เป็นสามีของ "ดอกไม้สด" นักเขียนมีชื่อ ทั้งๆที่ท่านเรียนมาทางวิศวกรรม แปลว่า.....ท่านเป็นผู้รู้และ รัก ทั้งวิทยาศาสตร์ และศิลปะศาสตร์

มีคนบอกว่า จะเป็นคนสมบูรณ์พร้อม ต้องเข้าใจและเข้าถึงศาสตร์ทั้งสองด้านนี้ จนสามารถนำมาใช้ร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพค่ะ

เรื่อง ลอร์ด หลุยส์ ฯ กับเจ้าฟ้าหญิงอนาสตาเซีย ดิฉันไม่ทราบมาก่อน

รีบคว้าถุงขนม ขันใส่โอเลี้ยง เสื่อ และหมอนมุ้งมาจองที่กลางลานบ้าน รอฟังเรื่องเล่าจากคุณวันดีค่ะ

 

[Wandee]

       แต่พอเครื่องบินที่ลอร์ดหลุยส์โดยสารยังไม่ทันจะออกจากสนามบิน   นายกรัฐมนตรีคนนี้ก็ต้องพ้นจากตำแหน่งไปอีกแล้ว

ข้าวก็ไม่มีส่งออกมา   จนในที่สุดในมลายูและในพม่าต้องเดือดร้อนกันอย่างมากมาย   เพราะพวกพ่อค้าฝ่ายไทยอันมีเสรีจะ

เรียกร้องเอาราคาเท่าใดก็ได้ตามใจชอบ     การที่ไทยทำเช่นนี้ก็พอจะเข้าใจได้บ้าง         ถ้าคำนึงถึงข้อเท็จจริงที่ว่า

ระหว่างที่มีการเจรจาที่เกี่ยวกับชีวิตคนพื้นเมืองหลายแสนกำลังอดอยาก   กำลังรอผลของการเจรจาอยู่นั้น     อุปทูตอเมริกัน

นายชาร์ล โยสต์  กลับเป็นผู้คอยให้ท้ายไทย   และพยายามเกี้ยวไทยด้วยทำนองเพลงเซเรเนตทางการทูตจูงใจให้ไทยมองเห็นยุคทอง

แห่งสัมพันธภาพไทย - เรืองไรอยู่รอมร่อเสียด้วย ..



๕​​ กุมภาพันธ์  ๒๔๙๔
จากประชาธิปไตย  ฉบับวันอาทิตย์

"ความจริงตั้งใจจะให้สราญรมย์สาส์น        ตามคำขอร้องของพณะท่านรัฐมนตรีวรการบัญชา   แต่ว่าคณะบรรณาธิการตอนนั้น 

อาจจะเกรง ๆ และ กลัวฝรั่งเกินไปจึงไม่กล้ารับไปลง   ก็เลยมอบให้ทางหนังสือพิมพ์ประชาธิปไตยไป"




พระรูปที่ลอร์ดหลุยส์วางไว้ข้างที่นอนคือ สมเด็จเจ้าฟ้าหญิง มาเรีย  ค่ะ   Grand Duchess Maria Nikolaevna

สิ้นพระชนม์เมื่อพระชันษา  ๑๙ ปี  ๑๒ วัน          เก็บความจากวิกิพีเดียเองค่ะ   ตรงกันหมดทุกแหล่ง

[Wandee]

ขอเรียนเชิญท่านผู้สนใจหรือท่านที่หลงทางมา  ไปอ่านต่อที่    http://www.reurnthai.com/index.php?topic=4288.0

การที่จะเขียนต่อกระทู้ของ  อาจารย์ สุกิจ  นิมมานเหมินท์   เป็นเรื่อง ทะลึ่ง  ไม่ควร  และไม่มีใครทำกันลงคอ   

นักอ่านหนังสือเก่า  มิบังอาจ

ไม่อย่างนั้นก็อาจเดินในงานหนังสือตอนสิ้นเดือนไม่ครบรอบ


เรียนมาด้วยความเคารพนับถือและยำเกรงในธรรมเนียมอันดีงามของพวกเรานักอ่านหนังสือเก่า

[Wandee]

       สหายที่นับถือแถวนี้เขียนมาชมว่า  มารยาทดีจริง   เป็นทำนองล้อเล่นว่า ธรรมเนียมนี้มีจริงหรือ

ขอตอบด้วยความมั่นใจว่า  สำหรับผู้ที่รักหนังสือและอ่านหนังสือ  เรามีธรรมเนียมหรือประเพณีที่ดีงามในกลุ่มพวกเรา

คือเคารพหนังสือ  ไม่ข้ามกราย     บางครั้งเมื่อได้หนังสือโบราณมาก็ทำบุญไปให้เจ้าของเดิม  และก้มกราบหนังสือ

เมื่ออ่านเสร็จเป็นต้น


       ลายเซ็นของผู้เขียนที่หน้าปก   เราก็ชื่นชมนิยมยินดี    ตามสหายมากดูกันให้ทั่ว


       หนังสือสำคัญเล่มหนึ่ง  มีลายเซ็นว่า  "เจ้าคุณตา  สั่งว่าให้มอบให้เจ้าคุณพี่"     เรื่องนี้นักอ่านหนังสือเก่านอนไม่หลับไปหลายอาทิตย์

ไปปรึกษาท่านที่ปรึกษาชมรมที่จัดว่าเป็น "เซียน"  หรือ "ดอน"  แล้ว  ไม่มีผู้ใดขบปัญหาออก   พากันกลุ้มไปหลายบาง